Μιλούν στην «Ε» εκπρόσωποι οικοδόμων, ενοικιαζόμενων εργαζόμενων σε τράπεζες, δημοσιογράφων, εργαζομένων στα περιφερειακά λιμάνια
Εν μέσω των δύο μεγάλων απεργιών του Νοεμβρίου, αυτής που διεξήχθη την Τετάρτη στις 14 και αυτής που έπεται στις 28, οι εργαζόμενοι διεκδικούν την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων και τη βελτίωση των όρων εργασίας τους. Παράλληλα, όμως, με τα ευοίωνα σημάδια που υπάρχουν για επιτυχία των αγώνων τους, σημειώθηκαν και δύο ανησυχητικά περιστατικά που απαιτούν άμεση διερεύνηση. Το πρώτο αφορά την παρουσία αστυνομικού της Ασφάλειας με πολιτικά στη συνέλευση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης στις 8 του μηνός και το δεύτερο την αποκάλυψη του όπλου ενός αστυνομικού από τη θήκη του μπροστά στην απεργιακή φρουρά των οικοδόμων στην Αθήνα την περασμένη Τετάρτη. Αίσθηση προκαλεί επίσης η ομόφωνη απόφαση της ΓΣΕΕ να μη συμμετάσχει στις συζητήσεις των κοινωνικών εταίρων για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Από τη μία πλευρά, η διαφωνία της συνομοσπονδίας στον καθορισμό του κατώτατου από την κυβέρνηση και όχι μέσω ελεύθερων διαπραγματεύσεων είναι εύλογη και υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των εργαζομένων. Από την άλλη, όμως, εφόσον αυτή θα είναι η διαδικασία και δεν πρόκειται να αλλάξει, τουλάχιστον για τώρα, είναι επικίνδυνο για το αποτέλεσμα στις συζητήσεις να συμμετάσχουν μόνο εκπρόσωποι των εργοδοτών.
Ρεπορτάζ: Τζέλα Αλιπράντη
Κάθειρξη δέκα χρόνων για ένα απολυτήριο δημοτικού
Ο Γιάννης Αγιάννης που είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση επειδή είχε κλέψει μία φρατζόλα ψωμί, δεν αποτελεί δυστυχώς μόνο ήρωα του Βίκτορα Ουγκό, αλλά και σύγχρονη πραγματικότητα. Την περασμένη εβδομάδα το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας καταδίκασε σε κάθειρξη δέκα ετών, χωρίς αναστολή, μία καθαρίστρια κρατικού παιδικού σταθμού, επειδή βρέθηκε να έχει παραποιήσει το απολυτήριο δημοτικού.
Συγκεκριμένα, η καθαρίστρια από το Βόλο είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 15 χρόνια με αναστολή το 2016, επειδή είχε φοιτήσει τελικά μόνο μέχρι την πέμπτη τάξη του δημοτικού και όχι μέχρι την έκτη, όπως είχε αλλάξει τη βεβαίωση που είχε λάβει από το σχολείο της. Τελικά και το Εφετείο, αν και έδωσε μικρότερη ποινή, θεώρησε την πράξη της κακουργηματική και δέχτηκε το χαρακτηρισμό της «απάτης» -ένας χαρακτηρισμός που δεν αποδίδεται εύκολα σε υποθέσεις με άλλη βαρύτητα, οι οποίες αρχειοθετούνται ή βλέπουμε τους κατηγορούμενους να αθωώνονται και να απαλλάσσονται, παρότι μπορεί να λείπουν εκατομμύρια ευρώ από το δημόσιο- επειδή η γυναίκα αλλοίωσε το απολυτήριο του δημοτικού και προσλήφθηκε χωρίς να έχει τα «τυπικά προσόντα». Θεώρησε δε το δικαστήριο ότι απέσπασε από το δημόσιο δεκάδες χιλιάδες ευρώ, χρήματα που ήταν ο μισθός της επί είκοσι χρόνια για την εργασία που έκανε σε παιδικό σταθμό. Η γυναίκα –σε αντίθεση πάλι με άλλες δικαστικές υποθέσεις περί «απάτης»- παραδέχτηκε το σφάλμα της και δήλωσε πως το έκανε για να μπορεί να εργαστεί και να συντηρήσει την οικογένειά της, με τον μισθό των 600 ευρώ.
Οι δικαστές δεν φάνηκαν να αναρωτιούνται καν τι άλλες ευκαιρίες εργασίας μπορεί να υπάρχουν σε αυτό το σύστημα για έναν άνθρωπο που δεν έχει ολοκληρώσει το δημοτικό ή για ποιο λόγο δεν κατάφερε να το ολοκληρώσει. Τι είδους απόδοση δικαιοσύνης αποτελεί, άραγε, η φυλάκιση ενός ατόμου για δέκα χρόνια, επειδή καθάριζε χωρίς να έχει τελειώσει το δημοτικό;
Πανοικοδομική απεργία για διεκδίκηση κλαδικής σύμβασης
«Την Τετάρτη, στην πανελλαδική απεργία για τους οικοδόμους τα ποσοστά της συμμετοχής ήταν σχεδόν καθολικά, ιδιαίτερα στα μεγάλα εργοτάξια Αθήνας και Θεσσαλονίκης, γεγονός που μας οπλίζει με αισιοδοξία ότι μπορούμε να καταφέρουμε τους στόχους μας», σημειώνει στην «Εποχή» ο Γιάννης Τασούλιας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας.
Οι οικοδομικές εργασίες αποτελούν έναν από τους πιο επιβαρυμένους κλάδους της οικονομίας λόγω της πολυετούς κρίσης, με τα μεροκάματα των εργατών να έχουν μειωθεί στα 30 με 35 ευρώ, σύμφωνα με τον ίδιο, και την ανεργία να βρίσκεται σε ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά. Παράλληλα, η εντατικοποίηση της δουλειάς έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό, προκαλώντας συχνά εργατικά ατυχήματα, που πολλές φορές, εν μέσω εκβιασμών, ούτε που δηλώνονται. Προκειμένου να υπάρξει προστασία των οικοδόμων και βελτίωση των όρων εργασίας και ζωής τους, τα συνδικάτα διεκδικούν τη σύναψη κλαδικής σύμβασης με αύξηση του μεροκάματου, όπως και αλλαγή του ορίου συνταξιοδότησης.
Μία ακόμα σημαντική διεκδίκηση των εργαζομένων του κλάδου αποτελεί η απόδοση των περί αγνώστων ενσήμων. «Το πρώην ΙΚΑ, νυν ΕΦΚΑ, έχει εισπράξει κατά καιρούς από τη νομιμοποίηση ημιυπαίθριων χώρων, οικιών χωρίς άδεια κτλ, τα αντίστοιχα ποσά που εκτιμούσε ότι θα έπρεπε να είχαν δοθεί για ένσημα των εργαζομένων στην κατασκευή τους και δεν είχε γίνει γιατί ήταν παράνομα. Παρά την είσπραξή τους όμως εδώ και δεκαετίες, τελευταία φορά που αποδόθηκαν στους οικοδόμους ως ένσημα περί αγνώστων ήταν το 1985. Αυτό που ζητάμε, λοιπόν, από το υπουργείο είναι η απόδοσή τους επιτέλους στους οικοδόμους, ειδικά τώρα που πολλοί τα έχουν μεγάλη ανάγκη λόγω της μεγάλης ανεργίας εδώ και 10 χρόνια στον κλάδο, για να μπορέσουν κάποια στιγμή να βγουν σε σύνταξη», εξηγεί ο Γιάννης Τασούλιας, επισημαίνοντας πως «το υπουργείο λέει πως έχουμε δίκιο, αλλά δεν δίνει μια ξεκάθαρη απάντηση. Μόνη λύση είναι να νομοθετήσει να δοθούν τα ένσημα, που είναι ήδη πληρωμένα».
Ανησυχητική στάση της αστυνομίας
Ταυτόχρονα, ο πρόεδρος της ομοσπονδίας οικοδόμων καταγγέλλει την ύπαρξη ενός αντιδραστικού πλαισίου, εξαιτίας διαφόρων περιστατικών που έχουν λάβει χώρα το τελευταίο διάστημα. «Την Τετάρτη είχε πάει απεργιακή φρουρά σε εργοτάξια, για να διαπιστώσει αν είναι επιτυχημένη η απεργία και για να συζητήσει με τυχόν εργαζόμενους που θα βρίσκονταν εκεί. Κοντά σε εργοτάξιο επί της οδού Ακαδημίας, που ήταν μόνο ο φύλακας, πετάχτηκε μπροστά μας ένας άνδρας, που αποδείχθηκε ότι ήταν ασφαλίτης και τράβηξε το περίστροφό του από τη θήκη. Δεν καταλάβαμε για ποιο λόγο το έκανε αυτό, δεν είχε γίνει κάτι. Το πιθανότερο είναι για εκφοβισμό», διηγείται ο Γ. Τασούλιας.
Μετά την καταγγελία του περιστατικού, η ΓΕΔ Αττικής έβγαλε ανακοίνωση πως ο αστυνομικός «ουδέποτε προέταξε το υπηρεσιακό του όπλο, ούτε απείλησε με αυτό τους παριστάμενους συνδικαλιστές, όπως άλλωστε και οι ίδιοι παραδέχθηκαν στον επικεφαλής αξιωματικό που μετέβη στο σημείο», χωρίς να διευκρινίζεται όμως αν αφαίρεσε το όπλο από τη θήκη του, και ας μην το προέταξε εναντίον τους, κίνηση που και πάλι είναι απειλητική.
«Την περασμένη Τρίτη, επίσης, το πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ζήτησε με απόφαση εισαγγελέα από το τοπικό συνδικάτο οικοδόμων να του γνωστοποιήσει έγγραφα πού έγινε το συνέδριο του συνδικάτου, ποιοι είναι οι επικεφαλής των παρατάξεων κτλ, ενώ όλα αυτά είναι ούτως ή άλλως δημοσιευμένα. Λίγες μέρες πριν, σε απεργία των οικοδόμων στο γήπεδο της ΑΕΚ, ήρθε ασφαλίτης που άρχιζε να φωνάζει και να απειλεί ότι είμαστε παράνομοι, ότι είμαστε μια ισχνή πλειοψηφία κτλ», περιγράφει ο πρόεδρος της ομοσπονδίας τα ανησυχητικά περιστατικά που έχουν έρθει αντιμέτωποι.
Ασφαλίτης σε συνδικαλιστική συνέλευση
Η απαραίτητη διερεύνηση της στάσης των αστυνομικών από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου υπογραμμίστηκε άλλωστε και από το περιστατικό παρουσίας ασφαλίτη στο συνέδριο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης στις 8 του μηνός. Ο ίδιος όταν εντοπίστηκε από τους συνδικαλιστές είπε πως μπήκε να δει απλά τι γίνεται, χωρίς εντολή, και η ΕΛΑΣ μετέπειτα καταδίκασε την παρουσία του στο χώρο. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον Γ. Τασούλια «όταν υπάρχουν διαπιστωμένα ασφαλίτες στα συνέδρια των συνδικαλιστικών οργανώσεων, είτε το παραδέχεται είτε όχι η αστυνομία και η κυβέρνηση, φαίνεται ότι υπάρχει συγκεκριμένος καταμερισμός μέσα στο πλαίσιο της αστυνομίας να παρακολουθούνται τα συνδικάτα και οι συνδικαλιστές. Βάσει, λοιπόν, της πείρας μας και της ιστορικής πορείας του κινήματος, πιστεύουμε ότι υπάρχει συνδικαλιστικό τμήμα στην ασφάλεια». Ενώ και ο Παναγιώτης Τσαραμπαλίδης, πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης σημειώνει στην «Εποχή» πως «περιμένουμε το πόρισμα του υπουργείου για να δούμε αν ο άνθρωπος λέει αλήθεια, που δεν το πιστεύω, ή στάλθηκε κατόπιν εντολής υπηρεσίας. Αν συμβαίνει αυτό αποτελεί μείζον πολιτικό ζήτημα».
Αντιδράσεις στις τράπεζες
Καταιγισμό αντιδράσεων συνάντησε η ανεπίσημη πρόθεση της διοίκησης της τράπεζας Πειραιώς οι εργαζόμενοι να παίρνουν 12 μέρες άδεια άνευ αποδοχών κάθε μήνα, σύμφωνα με τον Μανώλη Μπεμπένη, πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων στις Υπηρεσίες της Τράπεζας Πειραιώς (ΣΕΥΤΠΕ). Ο ίδιος σημειώνει στην «Εποχή» πως στόχος της διοίκησης είναι να δημιουργήσει ένα κλίμα ανασφάλειας και φόβου, ώστε να οδηγήσει τους συναδέλφους σε εθελούσια αποχώρηση. «Για τα οικονομικά της τράπεζας η άδεια άνευ αποδοχών δεν θα άλλαζε κάτι σημαντικό. Αντίθετα, θα κόστιζε πολύ για τη ζωή των εργαζομένων αν συνέβαινε. Είμαστε κάθετα αντίθετοι και θα υποστηρίξουμε τα δικαιώματά μας και την κλαδική σύμβαση, με εργασία 25 μέρες το μήνα όπως προβλέπεται, και συγκεκριμένο ωράριο».
Παρότι τα τελευταία χρόνια συντελείται ένα πογκρόμ εθελούσιων εξόδων εργαζομένων στις τράπεζες (σύμφωνα με τον Μ. Μπεμπένη η Πειραιώς ενώ πριν λίγα χρόνια είχε 20.000 προσωπικό, τώρα μετρά 12.200), πρόσφατα δημοσιεύματα μιλούν για προθέσεις των διοικήσεων περαιτέρω μείωσης προσωπικού.
Στην πραγματικότητα, όμως, όπως υπογραμμίζει ο πρόεδρος της ΣΕΥΤΠΕ, δεν υπάρχει πλεονάζον προσωπικό. «Τώρα που εφαρμόζεται η νομοθεσία για τις υπερωρίες, ύστερα από παρεμβάσεις δικές μας και του ΣΕΠΕ, και οι συνάδελφοι φεύγουν πια στην ώρα τους, φαίνεται ότι πολλά καταστήματα είναι υποστελεχωμένα».
Εκμετάλλευση των ενοικιαζόμενων τραπεζοϋπάλληλων
Παρόλα αυτά, είναι πιθανό οι διοικήσεις των τραπεζών να εκμεταλλευτούν για τη λειτουργία τους την ύπαρξη του καθεστώτος των ενοικιαζόμενων υπαλλήλων. «Οι διοικήσεις προτιμούν να φύγουν με εθελούσιες οι τραπεζοϋπάλληλοι και να παίρνουν στη θέση τους εμάς τους ενοικιαζόμενους, χωρίς δικαιώματα, με μισθό μικρότερο που δεν υπάγεται στην κλαδική σύμβαση, και με μικρότερη δυνατότητα για απεργία, αφού η συνδικαλιστική κάλυψη είναι πιο αραιή και μπορούν πιο εύκολα να μας αντικαταστήσουν», εξηγεί η Βασιλική Χριστοπούλου, γραμματέας Συλλόγου Δανειζόμενου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα.
Για τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους των τραπεζών από εργολαβικές εταιρείες ισχύει ό,τι συμβαίνει εν γένει σε αυτό τον τύπο εργασίας: μικρότεροι μισθοί μέχρι και 20% για την ίδια δουλειά, μη αναγνώρισή τους ως υπαλλήλων της τράπεζας και άρα απαγόρευση διεξαγωγής συνέλευσης του σωματείου τους στον χώρο εργασίας τους, κτλ. Βασική διαφορά αποτελεί βέβαια, σύμφωνα με τη Β. Χριστοπούλου, ότι πρόκειται για εικονική εργολαβία, αφού η πλειονότητα των ενοικιαζόμενων δουλεύουν στην ίδια τράπεζα επί δεκαετίες, και άρα δεν προσφέρουν έργο περιορισμένου χρόνου, αλλά οργανικές υπηρεσίες στην τράπεζα.
«Έχει γίνει ένα καλό βήμα από την κυβέρνηση όσον αφορά τη συνευθύνη του άμεσου και του έμμεσου εργοδότη για τους εργολαβικούς εργαζόμενους, που ψηφίστηκε πριν λίγο διάστημα. Αλλά αν δεν βρεθεί λύση ώστε οι εικονικές εργολαβίες να σταματήσουν, θα δυναμιτίσει και οποιαδήποτε πρόοδο υπάρχει στις συλλογικές συμβάσεις, γιατί οι εργοδότες θα στρέφονται σε συμβάσεις ενοικιαζόμενων», τονίζει η Β. Χριστοπούλου επιμένοντας στην αναγκαιότητα κανονικών προσλήψεων.
Διαπραγματεύσεις για συλλογική σύμβαση δημοσιογράφων δημοσίου
Μετά από μια μεγάλη περίοδο στασιμότητας, ξεκίνησαν και πάλι οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συλλογικής σύμβασης για τους δημοσιογράφους του δημόσιου τομέα. Αυτή θα αφορά τον ευρύτερο και στενότερο δημόσιο τομέα, δημοτικούς ραδιοσταθμούς, ΕΡΤ, γραφεία Τύπου υπουργείων κτλ, αποτελώντας μια πρώτη συμφωνία πλαίσιο, βάσει της οποίας οι δημοσιογράφοι ύστερα να μπορούν να διεκδικήσουν και να πετύχουν και ακόμα καλύτερες συμβάσεις στον κάθε χώρο, σύμφωνα με τον Σταύρο Καπάκο, γραμματέα της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθήνας (ΕΣΗΕΑ).
Όπως εξηγεί στην «Εποχή» οι συζητήσεις αφορούν μια αρκετά σύγχρονη σύμβαση, που θα περιέχει ρυθμίσεις για τις άδειες, το ωράριο και τα πνευματικά δικαιώματα, ενώ πρόθεση της ΕΣΗΕΑ είναι στο προοίμιο της σύμβασης να καταγράφονται οι αρχές της δημοσιογραφίας, καθώς «το θέμα αξιοπιστίας των Μέσων είναι μείζον στη χώρα μας».
Μέχρι τώρα αγκάθι στο ζήτημα του ωραρίου αποτελούσε το αν θα υπάρχει κάρτα ή όχι και για τους δημοσιογράφους, όπως ισχύει για τους υπόλοιπους εργαζόμενους του δημοσίου. «Η ΕΣΗΕΑ έχει τοποθετηθεί επί ένα χρόνο ότι διαφωνεί με την κάρτα, γιατί πρόκειται για δήλωση παρουσίας και όχι ωραρίου εργασίας. Αυτό ελέγχεται από τους αρχισυντάκτες. Μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι εξωτερικοί, αν ίσχυε η κάρτα, η ΕΡΤ θα λειτουργούσε για 12 ώρες μόνο. Φαίνεται πια πως η πρόθεση στην αρχή να χρησιμοποιήσουν την κάρτα σαν κάρτα ωραρίου έχει υποχωρήσει και το αρμόδιο υπουργείο έχει κατανοήσει ότι δεν μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο. Νομίζω δεν είμαστε μακριά από μία συμφωνία», σημειώνει ο γραμματέας της ΕΣΗΕΑ.
Βασικό ζήτημα που μένει, όμως, να λυθεί είναι το σκέλος των οικονομικών. Οι ενώσεις των δημοσιογράφων έχουν ζητήσει κοινή συνάντηση με τα υπουργεία Ψηφιακής Πολιτικής και Οικονομικών προκειμένου να συζητήσουν για την αύξηση των αποδοχών τους, με το δεύτερο όμως υπουργείο να μην έχει δεχθεί κάτι τέτοιο ακόμα.
«Είναι πολύ σημαντικό να καταλήξουμε σε μια θετική σύμβαση στο δημόσιο τομέα, γιατί πέρα από την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των δημοσιογράφων εκεί, θα μπορέσει να λειτουργήσει ως βάση και για τη διεκδίκηση συλλογικής σύμβασης στον ιδιωτικό τομέα, που η κατάσταση είναι πολύ πιο δύσκολη», καταλήγει ο Σταύρος Καπάκος.
Αποχή των εργαζομένων στα περιφερειακά λιμάνια
Περίπου ένα μήνα βρίσκονται σε αποχή από εργασία Σαββατοκύριακου και υπερωριών οι εργαζόμενοι 10 περιφερειακών λιμανιών της χώρας, διεκδικώντας τη σύναψη συλλογικής σύμβασης.
«Η σύμβαση που διεκδικούμε είναι η ίδια που είχε υπογραφεί τον προηγούμενο χρόνο, είναι δηλαδή μέσα στο μνημονιακό πλαίσιο. Παρότι εμείς προφανώς τα απορρίπτουμε, επειδή η χρονιά είναι οριακή, προσπαθούμε να τακτοποιήσουμε το θέμα, έστω και με αυτούς τους όρους. Ενώ, λοιπόν, υπήρχε από μέρους μας αυτή η διάθεση και είχαμε από τον Μάρτη μια συμφωνία με τις διοικήσεις των λιμένων και το υπουργείο Ναυτιλίας, επειδή ξεπερνιούνταν κάποια όρια, απαιτείται έγκριση και από το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο αρνείται να υπογράψει έστω και αυτή την κουτσουρεμένη συλλογική σύμβαση», τονίζει ο Απόστολος Ντάλλας, πρόεδρος της Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδος (ΟΜΥΛΕ).
Η διαφωνία του υπουργείου Οικονομικών έγκειται ότι στη σύμβαση υπάρχει πρόβλεψη για ειδική αμοιβή τα σαββατοκύριακα και για τις υπερωρίες, προκρίνοντας πως είναι αντίθετο στους μνημονιακούς νόμους 4024/11 και 4093/12, που είχαν περικόψει αυτές τις δυνατότητες από τους υπάλληλους του δημοσίου.
«Δεν είναι δυνατόν να μην υπογράφει τη σύμβαση, τη στιγμή που λένε ότι τα μνημόνια έχουν τελειώσει», καταγγέλλει τη στάση του υπουργείου ο πρόεδρος της ΟΜΥΛΕ, όταν μάλιστα η κυβέρνηση προωθεί τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων.
Ο ίδιος τονίζει πως το επόμενο διάστημα θα κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους, «ειδικά τώρα που αναμένεται νομοσχέδιο για υποπαραχωρήσεις των περιφερειακών λιμανιών σε ιδιώτες, γεγονός που καθιστά τη συλλογική σύμβαση απαραίτητη, προκειμένου να προστατευθούμε από τις συνθήκες που ισχύουν σε αυτές τις περιπτώσεις».
Αναδημοσίευση από: /epohi.gr