«Συζήτηση από το μηδέν δεν ξεκινάμε, γιατί στο μηδέν δεν επιστρέφουμε», υπογραμμίζει το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, σε σχόλιό του – απάντηση στην εταιρεία «Αθηναϊκά Θέατρα», η οποία στην πρόσκληση για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ζήτησε διάλογο από μηδενική βάση και μάλιστα αυτός να γίνει μέσω σόσιαλ μίντια!
Αναφέρει συγκεριμένα το ΣΕΗ:
«Τα τερτίπια της εργοδοσίας είναι γνωστά έναν αιώνα τώρα και μάλιστα οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν είναι και πολύ ευφάνταστα… Απλά έχουν εκσυγχρονιστεί λίγο.
Έτος 2018 και η εταιρεία “Αθηναϊκά Θέατρα” μας καλεί να κάνουμε συζήτηση -τηλεριάλιτι- μέσω σόσιαλ μίντια για το μέλλον του θεάτρου.
Έτος 1919 (99 χρόνια πριν), ξεκινά η πρώτη διεκδίκηση του Σωματείου Ηθοποιών για σύμβαση. Οι εργοδότες, θορυβημένοι από την απεργία διαρκείας που έδινε το ΣΕΗ και από τις κινητοποιήσεις, καλούν ηθοποιούς να γευματίσουν και να συζητήσουν. Ο τύπος της εποχής θα δημοσιεύσει μια φωτογραφία με το σχόλιο: “Εργοδότες και αποστάτες (έτσι χαρακτηρίστηκαν όσοι πήγαν στη συνάντηση) συντρώγουν στο δροσερό προάστιο της Κολοκυνθούς”. Το ΣΕΗ συνέχισε την απεργία.
Έτος 2018 και η εταιρεία “Αθηναϊκά Θέατρα” μας καλεί προκλητικά σε συζήτηση από μηδενική βάση.
Θυμίζουμε:
– Το 1941 υπογράφεται σύμβαση που ορίζει το μέγιστο αριθμό παραστάσεων τις 10 την εβδομάδα και το μέγιστο αριθμό δοκιμών τις 6 τη βδομάδα.
– Το 1958 καθιερώνεται η Δευτέρα αργία.
– Το 1961 κατοχυρώνονται οι 5ωρες πρόβες.
– Το 1976 καταργείται ο όρος του δόκιμου ηθοποιού. Κατοχυρώνεται ως ελάχιστη διάρκεια (αμειβόμενων) προβών ο ένας μήνας και η ελάχιστη διάρκεια των παραστάσεων οι δύο μήνες…
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, με την τελευταία σύμβαση στο ελεύθερο θέατρο να υπογράφεται το 2011, με τους αγώνες του κλάδου και συνολικά του εργατικού κινήματος, καταφέραμε ό,τι η εργοδοσία μας ζητάει να ξεχάσουμε.
Η απόφασή μας να δώσουμε τη μάχη για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας μέσα από τις Γενικές μας συνελεύσεις μετράει 8 μήνες τώρα. Οι κινητοποιήσεις μας καθώς και η τελευταία πετυχημένη κλαδική απεργία πριν από τρεις μήνες, έδωσε μια πρώτη απάντηση.
Συζήτηση από το μηδέν δεν ξεκινάμε, γιατί στο μηδέν δεν επιστρέφουμε.
Κι όσο για τα περί αντιπροσωπευτικότητας του σωματείου μας, το μόνο που φανερώνεται είναι η άγνοια για τη συμβολή του ΣΕΗ, όχι μόνο στις διεκδικήσεις των ηθοποιών, αλλά και στην ιστορία και τον πολιτισμό αυτού του τόπου».