Η φιλοσοφία της φράσης «έχει ο καιρός γυρίσματα» μπορεί σίγουρα να εφαρμοστεί στους εργαζόμενους της VW οι οποίοι υφίστανται ομαδικές απολύσεις άνω των 10 χιλιάδων υπαλλήλων και άρση της εγγύησης απασχόλησης για τους υπόλοιπους 110 χιλιάδες.
Μανώλης Μπεμπένης*, Ανδρέας Δαβαλάς** αναδημοσίευση από: efsyn.gr
Οταν ο Σόιμπλε μας καταδίκασε στη μεγαλύτερη ύφεση της Ευρώπης σε καιρό ειρήνης, ίσως κάποιοι από τους τώρα απολυμένους να γελούσαν χαιρέκακα καταπίνοντας το στερεότυπο του τεμπέλη που ζει με δανεικά, αλλά θα ήταν σοφότερο να παραδειγματιστούν από τον κλάδο των ελληνικών τραπεζών ο οποίος, τηρουμένων των αναλογιών, αντιπροσώπευε στη χώρα μας την επιτομή της ανάπτυξης όπως η VW στη Γερμανία. Μπορεί μεν οι κλάδοι να μην είναι απολύτως συγκρίσιμοι, αλλά και στις δύο περιπτώσεις το κράτος έχει βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου συγκεκριμένες επιχειρήσεις να επιβιώσουν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Αντί λοιπόν οι διοικήσεις να υπόκεινται σε κοινωνική λογοδοσία, φόρτωσαν στους εργαζόμενους τις συνέπειες των επιχειρηματικών επιλογών τους, δεδομένου ότι δεν άκουσα ποτέ κανένα golden boy να ζητάει συγγνώμη και να επιστρέφει bonus εκατομμυρίων για αποφάσεις οι οποίες αποδείχθηκαν καταστροφικές.
Ωστόσο οι Ελληνες εργαζόμενοι στις τράπεζες και στις άλλες εταιρείες που εμφάνισαν υπερκέρδη είναι ένα βήμα μπροστά: Οταν ο κύκλος της οικονομικής κρίσης έκλεισε, οι διοικήσεις πάσχισαν και πασχίζουν να διατηρήσουν το «κεκτημένο» των χαμηλών αμοιβών για τους εργαζόμενους, στο οποίο βασίστηκε και ένα μεγάλο μέρος της εντυπωσιακής κερδοφορίας τους. Αντίστοιχα, η VW μάλλον θα επιβιώσει, αλλά οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο για πολλά χρόνια ακόμη, πληρώνοντας τις συνέπειες των πολιτικών επιλογών που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας υποσκάπτουν το ευρωπαϊκό όραμα της ευημερίας των πολιτών.
Οι Γερμανοί, που φημίζονται για την πειθαρχία και όχι την ιστορική τους μνήμη, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι οι κρίσεις στον καπιταλισμό λειτουργούν ως μέσο απαξίωσης των εργασιακών δικαιωμάτων και μετακίνησης του πλούτου προς την κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας. Γι’ αυτό άλλωστε υποκύπτουν στην πολιτική παγίδα της Ακροδεξιάς του AfD, απειλώντας να ανοίξουν ξανά το πιο σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας τους, όταν ο Χίτλερ τούς έπεισε ότι για όλα φταίνε οι Εβραίοι.
Σήμερα τη θέση των Εβραίων μπορεί να πάρουν οι μετανάστες, οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, μέχρι να διαπιστώσουν ότι τις συνέπειες της κρίσης τις πληρώνουν παντού και πάντα οι εργαζόμενοι. Στο μεθοδευμένα αποϊδεολογικοποιημένο πολιτικό περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης, οι πάσης φύσεως τεχνοκράτες οικοδόμησαν μια νέα τάξη πραγμάτων όπου ο ατομικισμός και η άγνοια οδηγούν στη φτώχεια και στους κοινωνικούς αυτοματισμούς.
* Γεν. γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων στις Υπηρεσίες της Τράπεζας Πειραιώς (ΣΕΥΤΠΕ)
** Γεν. σύμβουλος ΟΤΟΕ, μέλος Δ.Σ. ΣΕΥΤΠΕ
αναδημοσίευση από: efsyn.gr