ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΩΝ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΝ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Οι βιομηχανίες καλλυντικών χαρακτηρίζουν αντιπαραγωγικές και αναποτελεσματικές τις αισθητικούς και συμβούλους ομορφιάς όταν έχουν μεγαλύτερη ηλικία και εμπειρία.
Αναδημοσίευση από: efsyn.gr
Παραληρηματικά αντεργατική, στα όρια σεξιστικής και ρατσιστικής αντιμετώπισης ενάντια στις εργαζόμενες στις επιχειρήσεις καλλυντικών και στο σύνολο των γυναικών που εργάζονται, είναι η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται στο επίσημο κείμενο που κατέθεσε ο εργοδοτικός φορέας Βιομηχάνων και Αντιπροσώπων Καλλυντικών και Αρωμάτων (ΠΣΒΑΚ) στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), όπου κλήθηκε για να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση για την υπογραφή κλαδικής σύμβασης εργασίας.
Στην προσπάθεια να δικαιολογήσουν την πλήρη περιφρόνηση στις θεσμικές διαδικασίες, όπως είναι η Μεσολάβηση και η Διαιτησία, προκειμένου για την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, την οποία αρνούνται, οι βιομήχανοι καλλυντικών, με το κείμενο του οποίου τη σύνταξη ανέθεσαν στο δικηγορικό γραφείο των Αλ. Δ. Παπασταύρου – Ποταμίτη – Βεκρή, στρέφονται περιφρονητικά κατά των γυναικών υπαλλήλων μέσης ηλικίας, αλλά και άλλων έγγαμων εργαζομένων.
«Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί βασίμως ότι η παραγωγικότητα και η αποτελεσματικότητα μειώνονται με την ηλικία και τη μεγαλύτερη εμπειρία», ισχυρίζονται ως επιχείρημα για να δικαιολογήσουν την άρνησή τους να συζητήσουν τη χορήγηση του επιδόματος πολυετίας.
Αντιπαραγωγικές
Και φυσικά δεν αρκούνται μόνο στο να αποκαλέσουν αντιπαραγωγικές τις γυναίκες (γιατί κυρίως γυναίκες απασχολούνται στον κλάδο) προχωρημένης ηλικίας. Στρέφονται και κατά όλων των εργαζομένων που συμπληρώνουν την πληρωμή των οικογενειακών δαπανών και με το επίδομα γάμου. Σε αυτήν την περίπτωση το επιχείρημα των δικηγόρων για λογαριασμό των πελατών τους είναι ότι το επίδομα γάμου «δεν έχει απολύτως καμία λογική, ούτε προβάλλεται κάτι προς υποστήριξή του, δεδομένου ότι ο γάμος δεν επηρεάζει καθόλου την εργασιακή σχέση, συμπεριφορά και απόδοση, μάλιστα, ούτε κατατείνει σε αύξηση των εξόδων του εργαζόμενου – συζύγου»!
Αλήθεια, οι γυναίκες υπουργοί, Εργασίας και Οικογένειας, η Δόμνα Μιχαηλίδου και η Σοφία Ζαχαράκη, τι έχουν να πουν για το συγκεκριμένο υπόμνημα του ΠΣΒΑΚ που μειώνει και αντιμετωπίζει στα όρια του ρατσισμού τις/τους εργαζόμενες/ους αισθητικούς και συμβούλους ομορφιάς κι ακόμη περισσότερο τις/τους έγγαμες/ους; Εργαζόμενες που δεν τους επιτρέπεται –όπως γνωρίζουμε όλοι και όλες πολύ καλά όταν αποφασίζουμε να αγοράσουμε ένα καλλυντικό ή ένα άρωμα από τo σταντ της Chanel ή της Αpivita ή όποιας άλλης εταιρείας– να δείξουν στον πελάτη έστω και το παραμικρό σημάδι κούρασης ή εξάντλησης από την ορθοστασία.
Περιφρόνηση
Οι βιομηχανίες καλλυντικών και οι νομικοί τους περιφρονούν επιδεικτικά χιλιάδες εργαζόμενες και εργαζόμενους στις 36 επιχειρήσεις-μέλη του ΠΣΒΑΚ και δεν προσέρχονται στη διαδικασία του ΟΜΕΔ. Δεν ανταποκρίθηκαν ούτε στη διαδικασία Μεσολάβησης για την οποία κληρώθηκε και συνέταξε τη σχετική έκθεση η εγνωσμένου κύρους νομικός και μία εκ των 16 Μεσολαβητών του ΟΜΕΔ, Ολγα Αγγελοπούλου.
Φαίνεται όμως ότι είτε ο ΠΣΒΑΚ είτε το νομικό γραφείο των Αλέξιου Παπασταύρου – Ποταμίτη – Βεκρή έχουν κάποιο γενικότερο θέμα με τις γυναίκες, ιδιαίτερα όταν αυτές ηγούνται σημαντικών διαδικασιών και κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι αμφισβητούν ανοιχτά ακόμη και την κήρυξη ως υποχρεωτικής της κλαδικής συλλογικής σύμβασης από την τ. υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου, καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και γνωστή δικηγόρο, η οποία συμμετείχε στην τελευταία υπηρεσιακή κυβέρνηση; Ας δούμε λίγο το ιστορικό…
Τον Οκτώβριο του 2022 η εργοδοτική οργάνωση και το σωματείο Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις καλλυντικών υπέγραψαν σύμβαση «για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στις επιχειρήσεις καλλυντικών με την ειδικότητα του/της συμβούλου ομορφιάς/αισθητικού». Στη συνέχεια, το σωματείο, ακολουθώντας τη νόμιμη διαδικασία, ζήτησε με αίτησή του προς το υπουργείο Εργασίας να επεκταθεί η σύμβαση και σε όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου, δηλαδή και σε όσες δεν ήταν μέλη της εργοδοτικής οργάνωσης. Ακολούθησε η έκθεση τεκμηρίωσης των επιπτώσεων και το πλέον αρμόδιο όργανο, το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), κατά τη συνεδρίασή του την 31η Μαΐου, αποφάνθηκε θετικά υπέρ της γνωμοδότησης. Θετικές, υπέρ της επέκτασης της σύμβασης, ήταν οι προτάσεις όλων των υπηρεσιακών παραγόντων. Αρα, η Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου, η οποία ως γνωστόν δεν μπορεί να επικριθεί για ακραίες θέσεις, ως υπουργός, δεν είχε κανένα απολύτως λόγο να μην προχωρήσει. Και στις 7 Ιουνίου υπέγραψε την Απόφαση με την οποία κηρύχτηκε υποχρεωτική η κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας. Τότε ο φορέας των βιομηχάνων εποίησε την νήσσαν.
Μετά τις εκλογές, η υπηρεσιακή υπουργός επέστρεψε στην ακαδημαϊκή της δραστηριότητα και στις υποθέσεις του νομικού της γραφείου. Ανέλαβε ο Αδωνις Γεωργιάδης. Οι εκπρόσωποι των εταιρειών τον επισκέφτηκαν και ζήτησαν την ακύρωση της υποχρεωτικότητας της σύμβασης. Εννέα μήνες έχουν περάσει από τότε.
Υποχρεωτικότητα
Η υποχρεωτικότητα της σύμβασης, παρότι υποβλήθηκε αίτηση επανεξέτασης από τους εργοδότες, παραμένει εν ισχύι και τίποτε δεν έχει αλλάξει. Ομως ο ΠΣΒΑΚ κάνει τα πάντα για να την υπονομεύσει. Και φυσικά τα σωματεία δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια. «Η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων στις Υπηρεσίες και το Εμπόριο δεν θα αφήσει δίχως απάντηση τις προκλήσεις του Π.Σ.Β.Α.Κ. και όσων επιχειρήσεων-μελών του στηρίζουν αυτή την ακραία στάση και ρητορική», επισημαίνεται σε ανακοίνωση της ΟΣΕΥΠΕ. Το επόμενο διάστημα θα προγραμματίσει παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από τα καταστήματα πώλησης των επιχειρήσεων καλλυντικών και θα ενημερώνει έναν προς έναν και μία προς μία τους καταναλωτές και τις καταναλώτριες για όσα προσβλητικά και ρατσιστικά διατυπώθηκαν σε βάρος των γυναικών εργαζομένων.
Επίσης, ήδη η Ομοσπονδία δημιουργεί black list που θα δοθεί στη δημοσιότητα, με όσες επιχειρήσεις συμφωνούν με τις απρέπειες του ΠΣΒΑΚ απέναντι σε γυναίκες εργαζόμενες, αλλά και έναντι των έγγαμων ανδρών και γυναικών του κλάδου. Το συνδικάτο παροτρύνει τα μέλη του σε όλη τη χώρα, αλλά και όλους τους πολίτες να καταναλώνουν προϊόντα επιχειρήσεων που σέβονται τα συλλογικά εργασιακά δικαιώματα του προσωπικού τους, αποφεύγοντας να ενισχύουν όλους όσοι υιοθετούν στρατηγικές διακρίσεων με βάση το φύλο, την ηλικία και (αργότερα ποιος ξέρει;) κάθε άλλο προσανατολισμό.
Αναδημοσίευση από: efsyn.gr