ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΠΡΟΣ ΨΗΦΙΣΗ
ΟΙ ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΕΣ ΜΙΚΡΟ «ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ» ΤΟΥ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΕΚΤΡΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ κ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΔ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΝΟΙΑ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ
ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΚΤΡΩΜΑ
Εργαζόμενες -οι,
Αν και η Ελληνική γλώσσα είναι ιδιαίτερα πλούσια και μπορεί κανείς να βρει πολλές λέξεις για να εκφραστεί, εμείς απολύτως συνειδητά (γιατί αυτή ταιριάζει) χωρίς δεύτερη σκέψη χρησιμοποιούμε τη λέξη έκτρωμα ως την καταλληλότερη, για να περιγράψουμε το νέο αντεργατικό κτύπημα της κυβέρνησης της ΝΔ σε βάρος του πολύπαθου κόσμου της εργασίας.
Και επειδή οι λέξεις δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται προς εντυπωσιασμό (σε συνέχεια της από 28/8 ανακοίνωσης της παράταξής μας και της τοποθέτησης του επικεφαλής της παράταξης μας συν. Φωτόπουλου Νίκου στα πλαίσια στη ΔΕΘ στις 8 Σεπτέμβρη) λέμε ότι το νομοσχέδιο Γεωργιάδη είναι έκτρωμα και σε βάρος των εργαζομένων για τους εξής λόγουs:
ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΡΓΟΔΟΤΗ
13 ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ:
Με την εν λόγω διάταξη η κυβέρνηση αντί να προστατέψει το δικαίωμα των εργαζομένων για 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες κοινωνική ζωή,
έρχεται να νομιμοποιήσει μια παρανομία, κρύβοντας τους λόγους για τη διάπραξη αυτής της παρανομίας, που δεν είναι άλλη από το ότι πάρα πολλοί εργαζόμενοι εξαιτίας του ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα λόγω των απαράδεκτων μισθών,λόγω της βάρβαρης αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής της Κυβέρνησης, και της ακρίβειας που τσακίζει κόκκαλα, αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη δουλειά.
Ξεκαθαρίζουμε ότι όχι μόνο δεν έχουμε τίποτα με τους εργαζόμενους που λόγω της ανάγκης κάνουν δεύτερη δουλειά, απεναντίας τους νιώθουμε απόλυτα.
Ποιο είναι όμως το σωστό για μια πολιτεία που οφείλει μέσα από το εργατικό δίκαιο που καταρτίζει να προστατεύει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων;
Είναι σωστό στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και της ψηφιοποίησης της εργασίας (που δίνουν τη δυνατότητα όπως γίνεται ήδη σε άλλες χώρες να μειώνουν το χρόνο και τις ημέρες εργασίας σε 7ώρες και 4 μέρες,) η Κυβέρνηση να καταργεί το 8ωρο και το πενθήμερο και να το κάνει 13ωρο και 6ήμερο;Αυτό είναι το σωστό;
Είναι σωστό στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και της ψηφιοποίησης της εργασίας (που δίνουν τη δυνατότητα όπως γίνεται ήδη σε άλλες χώρες να μειώνουν το χρόνο και τις ημέρες εργασίας σε 7ώρες και 4 μέρες,) η Κυβέρνηση να καταργεί το 8ωρο και το πενθήμερο και να το κάνει 13ωρο και 6ήμερο;
Το σωστό είναι να μας γυρνά 137 χρόνια πίσω όταν το εργατικό κίνημα αγωνιζόταν να κατακτήσει το «8 ώρες εργασία,8 ώρες ξεκούραση, 8 ώρες κοινωνική ζωή;» ΟΧΙ αυτό δεν είναι πρόοδος. Αυτό είναι οπισθοδρόμηση.
Είναι η δεν είναι πρόκληση να έρχεται ο ανεκδιήγητος Υπουργός και να εμφανίζει την ανάγκη που ο ίδιος και η κυβέρνηση του έχει δημιουργήσει σε εκατομμύρια εργαζόμενους να ψάχνουν να βρουν δεύτερη δουλειά ως…επιλογή του εργαζόμενου;
Eντελώς ανερυθρίαστα λέει ο Υπουργός :
«Εγώ δίνω τη δυνατότητα εάν το επιθυμεί, εάν το επιλέγει ο εργαζόμενος να δουλέψει και 2η δουλειά!
Είναι για το καλό του!!»
Ρωτάμε:
Ποιος εργαζόμενος έχει επιλογή να δουλεύει 10, 11, 12 και 13 ώρες τη μέρα;
Ποιος εργαζόμενος έχει επιλογή να δουλεύει από το πρωί έως το βράδυ σαν το σκυλί;
Λέει ο Υπουργός:
“Μα είναι κάτι που γίνεται. Κλείνεται τα μάτια σε κάτι που γίνεται”;
Απαντούμε:
Η σωστή πολιτική δεν είναι να νομιμοποιήσουμε κάτι που κακώς και από ανάγκη γίνεται.
Η σωστή πολιτική, η ανθρωποκεντρική πολιτική είναι να εξαλείψουμε την ανάγκη για 2η δουλειά.
Έτσι λοιπόν ρωτάμε:
- Με την ανάγκη που έχει δημιουργήσει η Κυβέρνησή του στους εργαζόμενους να τρέχουν να βρουν 2η δουλειά λόγω εξευτελιστικών μισθών και της ακρίβειας ώστε να μην τρέχει από εδώ και από κει, θα ασχοληθεί;
Θα κάνει κάτι;
- Για τα ατυχήματα που θα δημιουργηθούν με 13 ώρες εργασία ποιος θα φταίει;
Για τα ατυχήματα που θα δημιουργηθούν με 13 ώρες εργασία ποιος θα φταίει;
Η κακιά ώρα;
- Για την καταστροφή της υγείας των εργαζομένων ποιος θα φταίει;
- Η ανεργία πως θα μειωθεί; Πώς θα πέσει κάτω από 10%;
- Ελεύθερος χρόνος στους εργαζόμενους θα μένει καθόλου ή κατ’ αυτόν, δεν τον χρειάζονται;
Επίσης ρωτάμε:
- Δημιουργούνται έτσι ναι ή όχι οι συνθήκες και το περιβάλλον ο εργοδότης να θέλει να κρατά τους εργαζόμενους πέραν του 8ωρου χωρίς να πληρώνει υπερωρίες, λέγοντάς τους που να τρέχετε τώρα για 2η δουλειά αλλού; Συνέχισε εδώ, αλλά υπερωρία δεν έχει;
Εργαζόμενες – Εργαζόμενοι,
Η λύση για ένα απαράδεκτο φαινόμενο δεν είναι να το νομιμοποιήσουμε.
Η λύση είναι να εξαλείψουμε τις αιτίες που το δημιουργούν.
Γι’ αυτό καλά θα κάνει ο κ. Γεωργιάδης αντί να νομιμοποιεί ό,τι σήμερα είναι παράνομο, (που η πολιτεία δεκαετίες τώρα για λόγους προστασίας της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων απαγόρευε την 2η δουλειά) να κοιτάξει τι θα κάνει με τους μισθούς, τις συντάξεις και την ακρίβεια.
Επιπροσθέτως θέλουμε να τον ρωτήσουμε (μετά την ανοησία που πέταξε για 16 ώρες εργασία) μιας και μιλάει για μέχρι 13 ώρες εργασία την ημέρα,
δηλαδή για 65 ώρες εργασία την εβδομάδα…
Ξέρει ότι αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 167 της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας, είναι παράνομο;
Γνωρίζει ότι το άρθρο 167 ορίζει ότι ο χρόνος εβδομαδιαίας εργασίας των εργαζομένων δεν μπορεί να υπερβαίνει ανά περίοδο 4 μηνών τις 48 ώρες κατά μέσο όρο συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών;
Αυτό πώς θα το ξεπεράσει;
Γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τα όσα προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση Εργασίας;
Tέλος, θέλουμε να τον ρωτήσουμε :
Ο ίδιος θα έβαζε την οικογένεια του μέσα σε ένα λεωφορείο που ο οδηγός θα οδηγούσε επί 13 ώρες;
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΤΗΤΑΣ
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΜΗΔΕΝΙΚΩΝ ΩΡΩΝ
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ:
Η κυβέρνηση και εδώ χωρίς να επιβάλλεται από την οδηγία της Ε.Ε. και προκειμένου να εξυπηρετήσει τις εταιρίες στον τουρισμό-επισιτισμό αλλά και αλλού με άλλοθι πάλι ότι είναι κάτι που γίνονταν, εισάγει και στη χώρα μας τις συμβάσεις κατά παραγγελία και τις συμβάσεις μηδενικών ωρών.
Οι συμβάσεις αυτές είναι το άκρον άωτον της εργασιακής επισφάλειας και των καταχρηστικών πρακτικών σε βάρος των εργαζομένων.
Με τις συμβάσεις αυτές ο εργαζόμενος δεσμεύεται να είναι σε εργασιακή ετοιμότητα για όποτε και όσο τον χρειάζεται η επιχείρηση, και πληρώνεται μόνο για τις ώρες που εργάστηκε αρκεί ένα τηλέφωνο 24 ώρες πιο μπροστά και αυτό όχι ως στάνταρ. Ο χρόνος ειδοποίησης μπορεί να είναι και λιγότερος σε … εξαιρετικές συνθήκες…
Εδώ σε αυτές τις συμβάσεις δεν ισχύει το εργατικό δίκαιο. Δεν υπάρχει υπερεργασία. Δεν υπάρχει υπερωρία. Δεν υπάρχουν Σαββατοκύριακα ή νυχτερινά.
Στόχος αυτής της ρύθμισης που εξυπηρετεί τις εταιρίες στον τουρισμό-επισιτισμό – αλλά και αλλού, είναι η δημιουργία δεξαμενής προσωπικού το οποίο θα δεσμεύεται προκαταβολικά και θα προσαρμόζεται στις ανάγκες της επιχείρησης.
Με αυτές τις συμβάσεις ο εργαζόμενος καθίσταται όμηρος χωρίς καμία μισθολογική κάλυψη (αφού δεν θα δικαιούται οποιαδήποτε αμοιβή για το χρόνο που θα δεσμεύεται αλλά δεν θα εργάζεται) και κυρίως χωρίς τη δυνατότητα σταθερής απασχόλησης σε άλλο εργοδότη αφού θα δεσμεύεται για τον ίδιο χρόνο.
Εκείνο που έχει αξία να σημειωθεί είναι ότι οι συμβάσεις κατά παραγγελία έτσι όπως τις έφτιαξε ο Υπουργός, δεν απέχουν και πολύ από τις συμβάσεις μηδενικών ωρών.
Ο Υπουργός για να μην κατηγορηθεί ότι εφαρμόζει τις συμβάσεις μηδενικών ωρών για τα μάτια, έβαλε 2 διατάξεις στο νομοσχέδιο:
- Η πρώτη είναι να υπάρχουν προκαθορισμένες ώρες και μέρες για την πιθανή εργασία,
- Η δεύτερη να προβλέπεται ελάχιστος αριθμός αμειβόμενων ωρών εργασιών.
Όμως η γενικότητα με την οποία είναι διατυπωμένες αυτές οι διατάξεις στην ουσία οδηγούν στις συμβάσεις μηδενικών ωρών.
π.χ. στην πράξη ο εργοδότης, (αφού δεν το ορίζει ο νόμος), μπορεί να ορίσει ως πιθανό χρόνο απασχόλησης 45 ώρες την εβδομάδα, 12 μήνες το χρόνο ή γιατί όχι 12 ώρες τη βδομάδα, 12 μήνες το χρόνο και οι ελάχιστες αμοιβόμενες ώρες εργασίας να είναι μόνο 3!!
Δηλαδή, να είσαι σε επιφυλακή – όμηρος όλη τη βδομάδα και αν δεν τύχει δουλειά να πληρωθείς μόνο 3 ώρες!
Συμβάσεις ελάχιστης προβλεψιμότητας: είσαι σε επιφυλακή – όμηρος όλη τη βδομάδα και αν δεν τύχει δουλειά να πληρωθείς μόνο 3 ώρες (!)
Τώρα, όσον αφορά το επιχείρημα ότι με αυτό τον τρόπο κτυπάει την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία σε βάρος όσων έκαναν ένα εξτραδάκι, κυρίως φοιτητές-μητέρες, δεν χρειαζόταν να μας φέρει τις συμβάσεις κατά παραγγελία.
Για την κάλυψη αυτών των περιπτώσεων υπήρχαν και οι συμβάσεις μιας ημέρας. Όχι ότι συμφωνούμε με αυτές. Εμείς,η θέση μας, είναι υπέρ της μόνιμης και πλήρους απασχόλησης.
Εν πάση περιπτώσει όμως, για αυτές τις υποτιθέμενες εξαιρετικές περιπτώσεις μπορούσε υποθετικά εάν ήθελε να κτυπήσει την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, να χρησιμοποιεί τις συμβάσεις μιας ημέρας.
Τουλάχιστον με τις συμβάσεις μιας ημέρας οι βασικοί όροι εργασίας του εργαζόμενου ανάμεσα στους οποίους είναι η ειδικότητα, ο τόπος, ο χρόνος εργασίας, οι αποδοχές, η ΣΣΕ που καλύπτει, οφείλουν να αναρτηθούν από τους εργοδότες αναγκαστικά στο Π.Σ.ΕΡΓΑΝΗ το αργότερο έως και την ίδια μέρα της πρόσληψης και πάντως πριν την ανάληψη της υπηρεσίας από τον εργαζόμενο.
Με τις συμβάσεις κατά παραγγελία αυτό είναι στον αέρα.
Ο κ. Γεωργιάδης φαίνεται ότι ξεχνά ότι το κυριότερο εργαλείο που μπορεί να κτυπήσει την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία είναι οι έλεγχοι του ΣΕΠΕ… πλην όμως, η κυβέρνησή του το διέλυσε…
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟΥ -6ΗΜΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ:
Όσον αφορά την εξαήμερη εργασία και συγκεκριμένα την εργασία το Σάββατο, είναι ένα ακόμα κτύπημα σε βάρος του κόσμου της εργασίας.
Είναι ένα ακόμα δώρο στο ΣΕΒ.
Με αυτή τη διάταξη έρχεται να ελαστικοποιήσει ακόμα πιο πολύ τις σχέσεις εργασίας, να αναστατώσει και να διαλύσει τη ζωή των εργαζομένων ακόμα πιο πολύ!
Εργαζόμενες & εργαζόμενοι,
Θα θυμάστε ότι η κατάργηση του πενθημέρου ήταν απαίτηση των δανειστών ήδη από το α’ Μνημόνιο. Αυτό φαίνεται από το παρακάτω άρθρο που ψηφίστηκε από το 2010. Σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 3846/2010 (ΦΕΚ Α 66/11-5-2010)
«Η εργασία, που παρέχεται την έκτη ημέρα της εβδομάδος, κατά παράβαση του συστήματος πενθήμερης εργασίας, ανεξάρτητα από τις προβλεπόμενες κυρώσεις, αμείβεται με το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%.
Δεν υπάγονται στη διάταξη αυτή οι απασχολούμενοι σε ξενοδοχειακές και επισιτιστικές επιχειρήσεις.».
Σήμερα η προτεινόμενη διάταξη είναι πολύ χειρότερη από την πιο πάνω (άρθρο 8 ν. 3845/2010), αφού μέχρι τώρα η έκτη ημέρα εργασίας προϋπέθετε συμφωνία του εργαζομένου, ενώ τώρα θεσμοθετείται ως δικαίωμα του εργοδότη.
μέχρι τώρα η έκτη ημέρα εργασίας προϋπέθετε συμφωνία του εργαζομένου, ενώ τώρα θεσμοθετείται ως δικαίωμα του εργοδότη
Οι εργοδότες δεν τόλμησαν τότε, ούτε οι δανειστές επέμειναν στην εκτεταμένη κατάργηση του πενθημέρου των εργαζομένων.
Οι νέες διατάξεις, όμως, των άρθρων 25 και 26 βάζουν τέλος στο πενθήμερο και επαναφέρουν την αγορά εργασίας πολλές δεκαετίες πίσω.
Στόχος της ρύθμισης είναι να ευνοηθεί η βαριά βιομηχανία που αντιμετωπίζει πρόβλημα προσωπικού για να καλύψει τις βάρδιες το Σαββατοκύριακο, κάτι που θα μπορούσε όμως να επιλυθεί με αυξημένες προσλήψεις ή με λιγότερες ώρες εργασίας του προσωπικού.
Εν κατακλείδι, από την 4ήμερη εργασία φτάσαμε στο υποχρεωτικό 6ήμερο και με την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, σύντομα η κυβέρνηση θα μας οδηγήσει σε απασχόληση 7 ημέρες την εβδομάδα, ανατρέποντας οικογενειακό προγραμματισμό, κοινωνικές σχέσεις, καθημερινότητα.
Με λίγα λόγια η ρύθμιση αυτή ουσιαστικά καταργεί το 5ημερο.
Εδώ άλλες χώρες κινούνται σε ρυθμούς 4ημερης εργασίας και μείωσης των ωρών και εμείς πάμε σε 6ημερη και 13ωρα! Ντροπή !
ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΛΟΓΟΣ:
Το νομοσχέδιο έκτρωμα εκτός των άλλων δίνει τη δυνατότητα για εφαρμογή συστήματος ευέλικτης διευθέτησης του χρόνου εργασίας με βάση την ατομική συμφωνία εργοδότη-εργαζόμενου ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ να απαιτείται προηγούμενο «αίτημα» του εργαζόμενου όπως στην περίπτωση της τετραήμερης εβδομάδας εργασίας του νόμου Χατζηδάκη.
Με αυτό τον τρόπο οι εργαζόμενοι θα είναι εντελώς απροστάτευτοι σε κάθε απαίτηση του εργοδότη, ο οποίος με απειλή την απόλυση θα καθιερώνει 10ωρα χωρίς αμοιβή σε περιόδους φόρτου εργασίας.
Πιο συγκεκριμένα, με το άρθρο 28 του ν/σ τροποποιείται η παρ. 6 του άρθρου 192 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (ΚΑΕΔ) και επιδεινώνεται ο θεσμός της διευθέτησης του χρόνου εργασίας σε βάρος των εργαζομένων.
Εφεξής, για να ενεργοποιηθεί ο θεσμός τής διευθέτησης του χρόνου εργασίας και των απλήρωτων υπερωριών, κατά την περίοδο της αυξημένης απασχόλησης, δεν θα απαιτείται προηγούμενο αίτημα του ιδίου του εργαζομένου , όπως προβλέπεται μέχρι σήμερα (άρθρο 192 παρ. 2 ΚΑΕΔ).
Εφεξής, για να ενεργοποιηθεί ο θεσμός τής διευθέτησης του χρόνου εργασίας και των απλήρωτων υπερωριών, κατά την περίοδο της αυξημένης απασχόλησης, δεν θα απαιτείται προηγούμενο αίτημα του ιδίου του εργαζομένου , όπως προβλέπεται μέχρι σήμερα (άρθρο 192 παρ. 2 ΚΑΕΔ)
Η διευθέτηση στο νέο σύστημα θα ενεργοποιείται και με συμφωνία εργοδότη-εργαζόμενου, αλλά και μετά από αίτημα ή πίεση ή ακόμη και εξαναγκασμό τού εργοδότη προς τον εργαζόμενο.
Αυτή η διάταξη, αν ισχύσει, θα δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να έχουν ευκολότερα στη διάθεσή τους μεγαλύτερο όγκο απλήρωτων υπερωριών στο σύστημα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, αφού μέχρι τώρα ελάχιστοι μισθωτοί είχαν υποβάλλει αίτηση για την υπαγωγή τους στον συγκεκριμένο θεσμό εργασιακής διευθέτησης, του συστήματος δηλαδή της αυξημένης-μειωμένης απασχόλησης (εντός συγκεκριμένης περιόδου αναφοράς) χωρίς την πληρωμή τής προσαύξησης λόγω υπερωριών.
ΑΝΑΓΟΥΝ ΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΚΑΡΤΑ ΣΕ ΠΑΝΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ, ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΗΛΩΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΠΕΜΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ:
Κατάργηση της υποχρέωσης προαναγγελίας υπερωριών
Με το άρθρο 22 του ν/σ καταργείται η υποχρέωση του εργοδότη να καταχωρεί στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» (έγγραφο Ε8) την αλλαγή ωραρίου και υπερωριών, όπως ισχύει σήμερα σύμφωνα με το άρθρο 80 παρ.1 του ν. 4144/2013 (ΦΕΚ Α 88).
Ειδικότερα η παρ. 1 του άρθρου 22 του ν/σ αναφέρει ότι:
«Οι εργοδότες, των οποίων οι επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις έχουν ενταχθεί στο ηλεκτρονικό σύστημα μέτρησης του χρόνου εργασίας με τη χρήση της ψηφιακής κάρτας εργασίας για τους εργαζομένους τους με εξαρτημένη εργασία, δύνανται να μην καταχωρίζουν στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» (Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ) τις αλλαγές ή την τροποποίηση του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή της υπερωριακής απασχόλησης πριν από την έναρξη πραγματοποίησής τους.».
Τι και αν σε όλη την Ευρώπη, έχει κηρυχθεί πόλεμος σε βάρος της μαύρης και της υποδηλωμένης εργασίας, εδώ ο Υπουργός, καταργεί την ασπίδα ενάντια στην υποδηλωμένη εργασία, που είναι η προδήλωση των υπερωριών ανάγοντας σε πανάκεια την ψηφιακή κάρτα εργασίας και αγνοώντας πλήρως τις δεκάδες των καταγγελιών που γίνονται στο τηλεφωνικό κέντρο του Υπουργείου , για μεγάλους ομίλους που στις 3 με 3:30 ζητείται από τους εργαζόμενους να χτυπήσουν τις κάρτες τους και να επιστρέψουν στην εργασία για τα υπόλοιπα…!!!!!
Ποιός θα τους ελέγξει;, το διαλυμένο ΣΕΠΕ;
ΡΩΤAME TON κ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ:
ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΣΟΥΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ ΕΧΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ, ΡΕΘΥΜΝΟΥ Ή Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ;
Ένα και μόνον ένα!
Ντροπή!
ΡΩΤAME TON κ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ: ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΣΟΥΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ ΕΧΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ, ΡΕΘΥΜΝΟΥ Ή Η ΖΑΚΥΝΘΟΣ;
Ένα και μόνον ένα!
ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΣΕ 6 ΑΠΟ 12 ΜΗΝΕΣ
ΕΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ:
Και με αυτό το άρθρο (που από την οδηγία επιβάλλεται να μειωθεί ο χρόνος δοκιμαστικής περιόδου του εργαζόμενου σε 6 μήνες από 12), έτσι όπως το έφτιαξε η κυβέρνηση τελικά όχι μόνο δεν βελτιώνεται η θέση του εργαζόμενου, απεναντίας χειροτερεύει.
Συγκεκριμένα, ναι μεν με το άρθρο 4 του ν/σ και σε εφαρμογή τού άρθρου 12 της Οδηγίας 2019/1152, η δοκιμαστική περίοδος μειώνεται, όπως προβλέπει η 2019/1152 Ευρωπαϊκή Οδηγία, σε έξι (6) μήνες, από δώδεκα (12) που είναι μέχρι σήμερα,
όμως η εξέλιξη αυτή ενώ θα ήταν υπέρ του «δοκιμαζόμενου» μισθωτού, με τα όσα αναγράφει το σχέδιο νόμου στην παρ 3 του άρθρου 4 ότι δηλαδή ΑΝ «η εξάμηνη δοκιμαστική περίοδος δεν είναι επιτυχής», η σύμβαση υπό δοκιμή λύνεται αυτοδικαίως, αποβαίνει σε βάρος του!
Εν κατακλείδι, η νέα διάταξη επιδεινώνει θεσμικά τη νομική θέση όλων όσοι θα προσλαμβάνονται εφεξής με σύμβαση «υπό δοκιμή» (έως έξι μηνών), αφού μέχρι σήμερα αν ο εργοδότης, μετά τη συμπλήρωση της 12μηνης δοκιμαστικής περιόδου, έκρινε αρνητικά τον δοκιμασθέντα μισθωτό και προέβαινε στην καταγγελία της σύμβασής του, αυτός είχε δικαίωμα στη δικαστική αμφισβήτηση της κρίσης του εργοδότη, ενώ δικαιούταν και επιδότησης ανεργίας από τη ΔΥΠΑ.
Η νέα ρύθμιση θα διευκολύνει πολλούς εργοδότες να προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους για λιγότερο των έξι (6) μηνών για να τους απολύουν χωρίς καταγγελία, χωρίς αποζημίωση και χωρίς επίδομα ανεργίας.
ΦΙΜΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΥΣΟΔΕΝΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΤΩΡΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΦΟΡΤΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ
ΕΒΔΟΜΟΣ ΛΟΓΟΣ:
Όσο δε για την διάταξη (άρθρο 31) του να μας φορτώσει (τους συνδικαλιστές που περιφρουρούν το ιερό δικαίωμα της απεργίας) πέρα από τις αστικές ευθύνες (που ήδη έκανε με το νόμο Χατζηδάκη), τώρα και με ποινικές ευθύνες και με πρόστιμα, ούτε εδώ χωράνε λόγια.
Η κυβέρνηση αυτή είναι εχθρός των εργαζομένων!
Η κυβέρνηση αυτή είναι εντολοδόχος του ΣΕΒ.
Η κυβέρνηση αυτή μεθοδεύει να κλείσει κάθε συνδικαλιστή που έχει το ανάστημα να στέκεται όρθιος, στη φυλακή.
Η κυβέρνηση αυτή αδίστακτα υλοποιεί αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές που το πέρασμά τους πρωτίστως προϋποθέτει καθυπόταξη και αλυσοδέσιμο του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Και εδώ όπως και σε άλλες περιπτώσεις, θέλουμε να τονίσουμε ότι η διάταξη με την οποία ποινικοποιείται η κατάληψη των χώρων εργασίας κατά τη διάρκεια μιας απεργίας και προστατεύονται οι απεργοσπάστες από την άσκηση ακόμα και «ψυχολογικής βίας» απέναντί τους,
δεν έχει καμία σχέση με την Οδηγία 2019/1152 την οποία υποτίθεται ότι ενσωματώνει το νομοσχέδιο,
αλλά αποτελεί αποκλειστικά και μόνο την βούληση του Υπουργού ώστε να αποδυναμώσει ακόμα παραπάνω το απεργιακό δικαίωμα.
Αποτελεί ένα ακόμα δώρο στο ΣΕΒ.
Δυστυχώς, στους δεκάδες κρίκους της μακράς και βαριάς αλυσίδας με την οποία σέρνονται οι εργαζόμενοι για να προσφέρουν τον εαυτό τους βορά στην ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία των επιχειρήσεων, στερημένοι της ελάχιστης προστασίας που τους προσέφερε κάποτε η εργατική νομοθεσία, προστίθεται άλλος ένας κρίκος.
Για όλους αυτούς που έγραψαν αυτή την διάταξη για την ποινικοποίηση των καταλήψεων θέλουμε να τους ρωτήσουμε:
Πώς θα μπορούν οι εργαζόμενοι να διαφυλάξουν την εργασία τους όταν γνωρίζουν πως ο εργοδότης σχεδιάζει άμεσα την πώληση και μεταφορά των μηχανημάτων ή των πρώτων υλών της επιχείρησης ή το οριστικό κλείσιμό της ή τη μαζική πρόσληψη νέων εργαζομένων που θα λειτουργήσουν ως απεργοσπαστικός μηχανισμός;
Επίσης, θέλουμε να επισημάνουμε το μένος, την σκληρότητα με την οποία διακατέχονται οι συγγραφείς του συγκεκριμένου άρθρου με πρώτο τον Υπουργό,
Μένος που αποκαλύπτεται απο όσα είχαν γράψει στο αρχικό σχέδιο για το ύψος της χρηματικής ποινής.
Τι είχαν γράψει;
Είχαν γράψει ότι οι παραβάτες απεργοί θα τιμωρούνται σκληρότερα από κάθε άλλο δράστη. Συγκεκριμένα, πέρα από την «Φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών η οποία παρέμεινε, είχαν γράψει ότι προβλέπεται και χρηματική ποινή τουλάχιστον 200 ημερησίων μονάδων, οριζομένης της τιμής εκάστης ημερησίας μονάδας σε 25 ευρώ, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη».
Δηλαδή όριζαν, ΔΕΝ ΑΦΗΝΑΝ ΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ το ποιο είναι το ύψος της ελάχιστης ποινής.
Τώρα, για στάχτη στα μάτια, αφήνουν στο δικαστήριο να καθορίσει το ύψος της χρηματικής ποινής.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΠΟΙΝΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ.
Για όλους αυτούς τους λόγους επαναλαμβάνουμε αυτό το νομοσχέδιο:
Είναι καταστροφικό,
Είναι κατάπτυστο,
Είναι έκτρωμα.
Και ως τέτοιο, μόνο με απεργίες και συλλαλητήρια αντιμετωπίζεται.
Γραμματεία ΕΜΕΙΣ/ΑΡΚΙ-ΓΣΕΕ