Αντιμέτωπος με την ελληνική πολιτιστική πολιτική και πολιτική ανά δεκαετίες ο σύγχρονος χορός στην Ελλάδα παραμελείται και περιθωριοποιείται συστηματικά από τη δημόσια πολιτική, στερείται κάθε σοβαρή κρατική χρηματοδότηση για εκπαίδευση, δομές, επαγγελματικές ευκαιρίες και παραγωγές. Η σύγκρουση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με τον ηγεμονικό ρόλο του τελευταίου δημιουργεί καταστροφικές επιπτώσεις για την τέχνη του χορού στην Ελλάδα λόγω έλλειψης δύο θεμελιωδών θεσμών:
Δημόσιο Πανεπιστημιακό Τμήμα Σπουδών χορού και Εθνικό Σπίτι Χορού.
Δίπλα στην ίδρυση Εθνικού Οίκου Χορού, σημαντικό βήμα για τη δημιουργία βιώσιμων συνθηκών χορού στην Ελλάδα θα ήταν ο θεσμός χορογραφικών κέντρων κατά μήκος της χώρας που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αποκέντρωση. Με βάση εκτενή έρευνα που πραγματοποιήθηκε όλο το 2021 από την ΕΝΩΣΗ ΧΟΡΕΥΤΩΝ Ελλάδος (ΣΕΧΩΧΟ) το 77% των εργασιών και των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τον χορό πραγματοποιείται στην Αθήνα.
Ραγδαία ιδιωτικοποίηση των ιδρυμάτων, αυξανόμενη εξάρτηση από τη «φιλανθρωπία», περικοπές στη χρηματοδότηση τέχνης και στα πανεπιστήμια και ο αποκλεισμός δασκάλων χορού από όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης λόγω έλλειψης ισοδυναμίας Bachelor είναι οι συνθήκες που καταρρέουν n ποιοι καλλιτέχνες χορού στην Ελλάδα καλούνται να εργαστούν, να δημιουργήσουν και να ερμηνεύ Αυτή η υπόθεση απέχει πολύ από το να είναι βιώσιμη.
Ο κυβερνητικός προϋπολογισμός «22-»23 για τον σύγχρονο χορό διατίθεται συνολικά 400.000 ευρώ. Αυτή είναι μια δραστική περικοπή, μέρος της απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης που πάρθηκε φέτος να μειώσει τον προϋπολογισμό που αφιερώθηκε στον χορό κατά 60%. Ως αποτέλεσμα, από τις αρχές του 2023, αμέτρητες χορευτικές εταιρείες, καλλιτέχνες χορού, θέατρα και στούντιο θα δουν τη δραστηριότητά τους να διακόπτεται εντελώς ή να περιορίζεται σοβαρά. Το Υπουργείο Πολιτισμού ωθεί εκατοντάδες καλλιτέχνες στην ανεργία και η επισφαλής δουλειά και ο χορός θα χάσουν πολλή ποικιλομορφία, με τις πιο πειραματικές και μικρής κλίμακας οργανώσεις να αγωνίζονται να επιβιώσουν. Εταιρείες που δεν επιδοτούνται και δεν έχουν συνεργάτες, θα αρχίσουν ήδη φέτος να κλείνουν τις επιχειρήσεις τους όπως έχει ήδη ανακοινωθεί σε αρκετές μικρότερες πόλεις της Ελλάδας.
Σε αυτό το νεοφιλελεύθερο σκηνικό, η αυξανόμενη κινητοποίηση και ενεργοποίηση των εργατών στο χορό τα τελευταία 3 χρόνια γύρω από θέματα βιωσιμότητας, εργασιακών δικαιωμάτων και συλλογικών διεκδικήσεων δημιούργησε μια μοναδική δυναμική. Το πρόσφατο διήμερο συμπόσιο «Ένα φανταστικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο για Χορό», η συνάντηση της εκδήλωσης με την ονομασία «National Dance House_Act I», οι αρκετές διαδηλώσεις και ανοιχτές επιστολές μαζί με προτάσεις πολιτιστικής πολιτικής και αναπλαστικά μέτρα που υποβλήθηκαν στο Min istry of Culture από τις ομάδες εργασίας μας (από χορευτές και χορογράφους), ένα μικρό ανοιχτό βιβλιοθήκη χορού που εγκαινιάστηκε από την Ένωση Χορευτών Ελλάδος είναι μερικά παραδείγματα.
Η Ένωση διατύπωσε νωρίς ένα σύνολο βασικών αιτημάτων που έχει αγκαλιάσει όλη η χορευτική κοινότητα, δηλαδή την αύξηση της οικονομικής ενίσχυσης από δημόσιους οργανισμούς, την ίδρυση ενός δημόσιου Πανεπιστημίου Χορού και τη δημιουργία ενός Έθνους Αλ Χορευτικό σπίτι. Η εκπλήρωση αυτών των αιτημάτων συνιστά ένα ζωτικό και επείγον βήμα εάν θέλουμε η κοινότητα των εργατών και των καλλιτεχνών να επιβιώσει, αλλά και να ανθίσει.
Υπάρχει μια ακμάζουσα και πολλά υποσχόμενη χορευτική κοινότητα που χτίστηκε μέσα από τις θυσίες που έκαναν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες την τελευταία δεκαετία. Αγωνιζόμαστε και λειτουργούμε κάτω από πολύ επισφαλείς και μη βιώσιμες συνθήκες. Στα ύψη το τίμημα και το ποσοστό των χορευτών με εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας έφτασε το 65% για το έτος 2021.
Από την ερώτηση της Gayatri Chakravorty Spivak “μπορεί να μιλήσει ο υποεναλλακτικός; ” προχωράμε στο ερώτημα “μπορούν να ακουστούν οι εργάτες και οι καλλιτέχνες του χορού; ”. Μπορούμε να μιλήσουμε, μπορούμε να φανταστούμε, μπορούμε να ονειρευτούμε. Είμαστε χορευτές, χορογράφοι, δάσκαλοι, ερευνητές, μαθητές, καλλιτέχνες, δημιουργοί, συγγραφείς, προγραμματιστές, επιμελητές θεσμών, κοινό χορού
Η χορευτική κοινότητα σε όλη την Ευρώπη και το εξωτερικό προτρέπει τη φωνή της και ζητά από την ελληνική κυβέρνηση:
-Αμέσως να αντιστρέψει τη μείωση 60% των κονδυλίων για χορό και να παρέχει επαρκή οικονομική ενίσχυση σε καλλιτέχνες και εργαζόμενους του χορού
– Επενδύστε στη δημιουργία δημόσιου Οίκου Χορού και δημόσιων χορογραφικών κέντρων στην Ελλάδα
-Επενδύστε στη δημιουργία Δημόσιου Πανεπιστημιακού Τμήματος για σπουδές χορού στην Ελλάδα
– Εγγύηση ισοδύναμου πτυχίου Bachelor για την υπάρχουσα χορευτική εκπαίδευση στην Ελλάδα
Ίσες ευκαιρίες στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση και καλλιτεχνική δημιουργία για όλους
Ίση πρόσβαση στην τέχνη του χορού ως κοινή για όλους.
Πρόσκληση για δράση: Ζητούμε από όλους τους χορευτικούς και πολιτιστικούς οργανισμούς, καλλιτέχνες και εργάτες τέχνης της Ευρώπης να συμμετάσχουν μαζί μας στην έκκληση για μια βιώσιμη χορευτική εκπαίδευση και Μπορείτε να υπογράψετε την ανοιχτή επιστολή εδώ
https://sexwxo.weebly.com/petition-support-greek-dance…
Ένωση Χορευτών Ελλάδος