Χαμένη η πρώτη παράσταση της Επιδαύρου για τη «Μήδεια» του Μποστ

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Χαμένη η πρώτη παράσταση της Επιδαύρου για τη «Μήδεια» του Μποστ

Χαμένη η πρώτη παράσταση της Επιδαύρου για τη «Μήδεια» του Μποστ, εναρκτήρια για τη φετινή παρουσία του Εθνικού Θεάτρου στο εμβληματικό θέατρο της Αργολίδας. Η δυσπιστία του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και Σωματείου Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου απέναντι στις προφορικές δεσμεύσεις του υπουργείου έφερε σε αδιέξοδο τις διαπραγματεύσεις, και η στάση εργασίας που κηρύχθηκε για σήμερα αποβαίνει μοιραία για την αποψινή παράσταση. Το αίτημα για ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε σήμερα το Εθνικό Θέατρο –και απερρίφθη από το Πρωτοδικείο- αποτέλεσε την τελευταία ως τώρα πράξη της σύγκρουσης.

Προσπαθώντας να δώσουμε απαντήσεις στα ερωτήματα που εγείρονται, δώσαμε το λόγο στους πρωταγωνιστές της σύγκρουσης.

Γιάννης Μόσχος, καλλιτεχνικός διευθυντής Εθνικού Θεάτρου:

«Το βρίσκω αναίτιο αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Έχουμε υποστηρίξει ευθύς εξ’ αρχής το αίτημα των εργαζομένων και εγώ και το ΔΣ. Μεταφέραμε το αίτημα, μίλησα με τον Υφυπουργό, το δέχτηκε και ανακοινώθηκε και επισήμως. Δημόσια δηλώθηκε και η δέσμευση για αναδρομική ισχύ. Δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται η στάση εργασίας αυτή τη στιγμή. Με κάνει να αρχίζω να πιστεύω ότι δεν πρόκειται πραγματικά για τη διεκδίκηση των εκτός έδρας, αλλά ότι έχει να εξυπηρετήσει άλλου είδους σκοπιμότητες. Ας απαντήσει ο καθένας ό,τι καταλαβαίνει στο ποιες μπορεί να είναι αυτές.»

Υπήρξε πάντως προσφυγή στα δικαστήρια σήμερα.

Γ.Μ: «Εμείς κάναμε, όταν είδα το αδιέξοδο που δημιουργείτο. Κάναμε την τελευταία προσπάθεια σήμερα το πρωί και στις 11 μου απάντησαν με μια επιστολή που επανερχόταν στα ίδια ζητήματα και περιείχε και κάποιες ανακρίβειες. Ζητούσε να δεσμευτεί ρητά το Υπουργείο για την ημερομηνία που θα κατατεθεί η τροπολογία. Βλέποντας το αδιέξοδο, έγινε αίτημα για ασφαλιστικά μέτρα που τα ζήτησα εγώ εκπροσωπώντας το Εθνικό Θέατρο, το συζήτησα και με τον Πρόεδρο του ΔΣ, και με τη σύμφωνη γνώμη του ΔΣ κάναμε ασφαλιστικά μέτρα για να σώσουμε την παράσταση. Τα ασφαλιστικά μέτρα δεν έγιναν δεκτά από το δικαστήριο και τα σωματεία μας ανακοίνωσαν ότι θα γίνει η στάση εργασίας όπως μας είχαν πει και το πρωί. Ας ερμηνεύσει ο καθένας τα πράγματα σύμφωνα με την κοινή λογική.»

Άρης Λάσκος, Γεν. Γραμματέας Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών:

«Το αίτημα για άσκηση των εκτός έδρας έχει γίνει εδώ και ένα μήνα. Πράγματι εξαρχής ο καλλιτεχνικός διευθυντής στήριξε το αίτημα και κίνησε κάποιες διαδικασίες. Έκτοτε όμως με ευθύνη του Υπουργείου και Οικονομικών και Πολιτισμού χρονοτριβεί η κατάσταση και κρύβεται πίσω από μία γραφειοκρατία τύπου «δεν ξέρουμε πότε μπορεί να είναι έτοιμη η Βουλή να κατατεθεί μία τροπολογία λίγων σειρών». Πρόκειται για ένα κόστος ελάχιστο: 15 ευρώ για τον κάθε εργαζόμενο για κάθε ημέρα που είναι εκτός έδρας. Το 15% της ανακοίνωσης του Υπουργείου Πολιτισμού είναι λίγο διαφορετικό από το να το δούμε αποτυπωμένο στα 15 ευρώ. Γιατί γι’ αυτό το τραγικό ποσό μιλάμε. Με πολλή πίεση δέχτηκε μόλις χθες ο Υφυπουργός να μας δεχτεί. Ζητήσαμε γραπτή δέσμευση για το πότε θα κατατεθεί αυτή η τροπολογία. Σήμερα είπε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο και ότι κάτι τέτοιο θα τίναζε στον αέρα όλη την προετοιμασία. Ανακοινώσαμε χθες τη στάση εργασίας και ως δια μαγείας βγήκε ένα δελτίο τύπου, το οποίο πέρα από ένα λαϊκίστικο λόγο, είναι μία προσβολή στα σωματεία που τα καθιστά υπεύθυνα για την κοινοβουλευτική διαδικασία τελικά.

Βγάλαμε και εμείς σήμερα το πρωί μία καινούργια ανακοίνωση. Είπαμε τουλάχιστον μέχρι τις 3 ας προσπαθήσει το Υπουργείο να περάσει την τροπολογία- συζητιέται σήμερα νομοσχέδιο- εφόσον έχει πάρει από όλους ΟΚ, και από το Υπουργείο Οικονομικών, και είναι και σύμφωνο το Υπουργείο. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και εντελώς αιφνιδιαστικά σήμερα στις 13:35 κατέληξε η διοίκηση του Εθνικού να κάνει ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της στάσης εργασίας των δύο σωματείων. Τρέχαμε πανικόβλητοι στις 14:30 στην Ευελπίδων να βρούμε τους νομικούς συμβούλους ο καθένας από όπου ήταν. Η δική μας νομική σύμβουλος έφυγε από εργασία για να προλάβει να είναι εκεί. Τελικά είμαστε το πρώτο πανελλαδικά σωματείο που κερδίζει υπόθεση ασφαλιστικών μέτρων και ο δικαστής απέρριψε την αίτηση του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν μία επιθετική κίνηση από το Εθνικό, γιατί τους είχαμε πει ότι περιμένουμε μέχρι τις 3 για να δούμε τι θα κάνει το Υπουργείο, και επέλεξαν μιάμιση ώρα πριν τη λήξη της προθεσμίας να κινηθούν δικαστικά.»

Το επιχείρημα του κυρίου Μόσχου είναι ότι προσπάθησε να προστατεύσει την παράσταση βλέποντας ότι μπορεί να μη γίνει.

Α.Λ: «Όλοι θέλαμε να προστατεύσουμε την παράσταση, είναι ολωνών πόνος. Καταρχάς οι εργαζόμενοι κάνουν την παράσταση. Οι ίδιοι δουλεύουν τρεις μήνες για να βγει αυτό οι τεχνικοί, οι ηθοποιοί. Η μεγαλύτερη δικαίωση για έναν ηθοποιό είναι να εμφανιστεί στην σκηνή της Επιδαύρου. Ειδικά μετά από 2 χρόνια. Όμως αυτό που επαναλαμβάναμε σήμερα το πρωί είναι ότι το Υπουργείο δεν έχει δείξει ότι τηρεί τις δεσμεύσεις του. Μπορούμε να πούμε τρεις δεσμεύσεις προφορικές του Υπουργείου που αφορούν τις αποζημιώσεις των καλλιτεχνών από τις 10/1/21 και μετά -που δεν πήραν ποτέ αποζημίωση-, τις αποζημιώσεις του προηγούμενου καλοκαιριού που δεν τις πήραμε ποτέ, και το μεγαλύτερο που είναι ότι τα ένσημα του ’21 για τις αποζημιώσεις ειδικού σκοπού δεν έχουν μπει ακόμα μέχρι και σήμερα που μιλάμε.

Γιατί να εμπιστευτούμε ένα υπουργείο το οποίο δεν δεσμεύεται ότι μέχρι το κλείσιμο της Βουλής θα καταθέσει την τροπολογία; Η Βουλή κλείνει πριν το τέλος Ιουλίου. Υπάρχουν προεκλογικά σενάρια. Αν γίνει οποιοδήποτε ατύχημα και δεν ψηφιστεί η τροπολογία; Με πόνο πάρθηκε η απόφαση. Γίνεται η στάση εργασίας σήμερα -αύριο θα γίνει κανονικά η παράσταση. Επιλέξαμε να μην τη δημοσιοποιήσουμε όσο ήμασταν σε διαπραγματεύσεις ακριβώς για να μην κινδυνολογήσουμε και να μην επηρεάσουμε την προπώληση των εισιτηρίων, ελπίζοντας ότι τελευταία στιγμή, εφόσον όλοι συναινούσαν ότι το αίτημα είναι δίκαιο, θα το διορθώσουνε. Όταν υπάρχει πολιτική βούληση περνούν την τροπολογία νύχτα. Δεν μπορεί μία τροπολογία 5 σειρών να μην μπορεί να περάσει έστω και τη μεθεπόμενη εβδομάδα. Το ότι βγήκε ανακοίνωση στις 4. 15 οφείλεται στο ότι ήμασταν στα δικαστήρια. Εμείς θα είχαμε βγάλει ανακοίνωση στις 3 αλλά ήμασταν στα δικαστήρια μέχρι τις 4 παρά 10 που βγήκε η απορριπτική απόφαση. Το Εθνικό συνετέλεσε στην επιπλέον ταλαιπωρία όσων έφυγαν στις 3:00 – 3:30 από την Αθήνα.»

Γεράσιμος Σπετσιέρης, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου:

«Μας ξάφνιασε αυτή η ολομέτωπη επίθεση κατά των εργαζομένων. Δεν περιμέναμε από ένα διευθυντή ο οποίος μάλιστα δεν είναι διορισμένος, αλλά έχει εκλεγεί με διαγωνισμό, να απαντήσει με τέτοιο τρόπο σε ένα δίκαιο αίτημα και να προσφύγει στη δικαιοσύνη για να κηρύξει παράνομη τη στάση εργασίας. Εμείς εξεπλάγημεν, αλλά δικαιωθήκαμε αφού το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή. Το ιστορικό το γνωρίζετε: πρόκειται για 15 ευρώ για 50 άτομα για 10 μέρες. Πράγματα που μπορούν να λυθούν, τα κάνουν δυσθεώρητα. Πιθανώς θα έχουν τους λόγους τους. Εμείς όμως κοιτάμε τους εργαζομένους που εκπροσωπούμε, τη Γενική Συνέλευση και τις νόμιμες αποφάσεις που έχουμε πάρει.»

Ο κος Μόσχος πάντως είπε πως στήριξε εξ αρχής το αίτημα και πως η προσφυγή έγινε για να σώσει την παράσταση.

Γ.Σ: «Υποστήριξε το αίτημα. Το φέραμε στο ΔΣ και τον καλλιτεχνικό διευθυντή και με υπόβαθρο την επιστολή μας έκαναν αίτημα στο Υπουργείο. Αυτό είναι το παράξενο: ενώ και ο Υπουργός, και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής και το ΔΣ λένε ότι πράγματι το αίτημά μας είναι εύλογο, αρνήθηκαν να κάνουν κάτι ώστε να το ικανοποιήσουν. Τι εννοώ: προφανώς και δεν μπορούν να φέρουν αυτοί την τροπολογία στη Βουλή, αλλά μπορούν να πιέσουν τον Υπουργό έτσι ώστε να υπάρξει συνεννόηση μαζί του και να μη φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Ο κος Γιατρομανωλάκης δεσμεύτηκε ώστε το ποσό των 110 ευρώ να κατανέμεται 60-50, δηλαδή 60 διατροφή και 50 το ξενοδοχείο, και τελικώς το άλλαξαν και το έκαναν 55-55. Η ουσία είναι ότι δεν υπάρχει αξιοπιστία σε αυτά που υπόσχεται ο Υφυπουργός. Δε μπορούμε να βασιστούμε σε αυτό. Ας δεσμευτεί πως μέχρι τις 20 Ιουλίου θα έχει καταθέσει την τροπολογία –όχι να ψηφιστεί, να την καταθέσει. Ούτε κι αυτό: αρνείται να το κάνει. Δεν ξέρω τι κόντρα είναι αυτή….»

Κείμενο: Γιώργος Βουδικλάρης

αναδημοσίευση από: elculture.gr