Δεν είναι η πρώτη φορά και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία όπου ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κ. Μητσοτάκης, επιτίθεται στο Δημόσιο Τομέα και στο δημοσιοϋπαλληλικό κόσμο. Εξάλλου, ο ίδιος, ως Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, αποφάσισε και υπέγραψε τις απολύσεις εκπαιδευτικών, σχολικών φυλάκων και καθαριστριών και συνάμα περιέκοψε τους μισθούς πάνω από 40%. Επίσης, το προηγούμενο χρονικό διάστημα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μέσω του αρχηγού της, βάπτισε ως αυξήσεις το ξεπάγωμα των μισθολογικών κλιμακίων των εργαζομένων στο Δημόσιο και παράλληλα κατήγγειλε τις μόνιμες προσλήψεις συμβασιούχων με διαδικασίες ΑΣΕΠ στους δήμους.
Κι αυτή τη φορά ο κ. Μητσοτάκης επανέλαβε τη νεοφιλελεύθερη και αντιδραστική του θεώρηση απέναντι στο Δημόσιο και τους εργαζόμενους. Επάνελαβε τη βασική στρατηγική του για ένα μικρό και συρρικνωμένο Δημόσιο, διατυπώνοντας μια ιδιότυπη αντίφαση“Δεν θα απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος. Θα αξιοποιηθούν όλοι. Θα καταργήσουμε, όμως, τις περιττές θέσεις”. Προφανώς κανείς δεν μπορεί να πιστέψει τον πρόεδρο της Ν.Δ., με βάση το πρόγραμμα του κόμματός του αλλά και το πολιτικό του παρελθόν, πως θα καταργήσει θέσεις και δεν θα προχωρήσει σε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και συμβασιούχων.
Παράλληλα, μέσα απ’ αυτές τις επιθέσεις, ο αρχηγός της Ν.Δ. και τα γνωστά Μ.Μ.Ε. (βλέπε πρωτοσέλιδο “Τα Νέα”, 28-3-2018) που τον στηρίζουν, επιδιώκουν την ενεργοποίηση του κοινωνικού αυτοματισμού ανάμεσα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Διαστρεβλώνουν τα γεγονότα, μιλώντας για διορισμούς (που δεν έχουν γίνει) και για παχυλούς μισθούς (που κυμαίνονται κυριώς στα επίπεδα των 700 και 800 ευρώ). Ματαιοπονούν, όμως, καθώς η ίδια η πραγματικότητα τους διαψεύδει καθημερινά.
Κλείνοντας, οφείλουμε να ενημερώσουμε τον κ. Μητσοτάκη και το κόμμα του πως βασικές δομές του Κράτους, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η Κοινωνική Ασφάλιση και άλλες υπηρεσίες, χρειάζονται μόνιμους διορισμούς για να καλύψουν τις ανάγκες που υπάρχουν σε όλη τη χώρα. Το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα θα συνεχίσει να παλεύει για ένα Δημόσιο με σταθερό και μόνιμο προσωπικό, που θα προσφέρει τα μέγιστα στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στα ευάλωτα τμήματά της