1973 – 2021. Σαράντα οκτώ χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Από τότε που το
αγωνιστικό φοιτητικό κίνημα κορύφωσε την αντίσταση του λαού μας απέναντι στο φασιστικό καθεστώς της δικτατορίας
των Συνταγματαρχών, ενώνοντας την κοινωνία κάτω από το σύνθημα με την παλλαϊκή απήχηση:
«ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Η μεγαλειώδης εξέγερση του 1973, παρ’ ότι τελείωσε με την αιματηρή εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο, σήμανε και την αρχή του τέλους της αμερικανοκίνητης χούντας, που ολοκλήρωσε το καταστροφικό της έργο με την προδοσία στην Κύπρο.
Αν και κάποιοι από τους μετέχοντες στην εξέγερση του Πολυτεχνείου στην συνέχεια, όχι μόνο δεν τίμησαν αλλά πρόδωσαν τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν, οι μέρες εκείνες του Νοεμβρίου του ’73 ανέδειξαν τον διαχρονικό αγώνα του ελληνικού λαού για Κοινωνική Απελευθέρωση, Λαϊκή Κυριαρχία, Εθνική Ανεξαρτησία και την δίψα για την εγκαθίδρυση της πραγματικής Δημοκρατίας στον τόπο μας.
Όμως, από την εποχή των μνημονίων και των δανειακών δεσμεύσεων, μια νέα και συνεχής χούντα χωρίς τανκς, με κοινοβουλευτικό μανδύα αυτή τη φορά, που υπηρετείται πιστά απ’ όλες τις διαδοχικές μνημονιακές κυβερνήσεις, έχει αποδεχτεί πλήρως το καθεστώς αποικίας και δουλοπαροικίας του χρέους που μας έχει επιβληθεί από τους υπερεθνικούς
οργανισμούς και το τραπεζικό καρτέλ. Η εργασία μετατράπηκε σε πολυτέλεια, ο μισθός σε επίδομα, τ’ ασημικά της χώρας ξεπουλιούνται επί πινακίου φακής.
Η φτωχοποίηση, η ανεργία, η χρεοκρατία και η απελπισία προ της επιβίωσης, είναι τα βασικά δεδομένα που χαρακτηρίζουν την συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία.
Με την τωρινή κυβέρνηση, η κατάσταση αυτή βαθαίνει. Στο όνομα της Πανδημίας, η συνταγματική έννομη τάξη καταλύεται έτι περαιτέρω, ο αυταρχισμός των μέτρων εξαπολύεται κατά ριπάς, τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα καταλύονται και η λυσσώδης προσπάθεια κοινωνικού διχασμού μέσω ενός φασιστικού υγειονομικού απαρτχάιντ, αποτελεί την κορωνίδα άσκησης πολιτικής του «επιτελικού κράτους». Κάθε αντίθετη φωνή φιμώνεται, η λογοκρισία κυριαρχεί, οι Θεσμοί του Κράτους ισοπεδώνονται και τα εκατομμύρια ευρώ στα ΜΜΕ εξαγοράζουν συνειδήσεις και
χαλκεύουν τις ειδήσεις.
Σήμερα, μετά από 47 χρόνια «μεταπολίτευσης», βρισκόμαστε όλοι σε χειρότερη θέση. Η Δημοκρατία τίθεται ξανά στο εκτελεστικό απόσπασμα και τα παλλαϊκά αιτήματα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου αναβιώνουν πιο επίκαιρα παρά ποτέ. Ίσως στο «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία», πρέπει σήμερα να προστεθεί και η Υγεία, διεκδικώντας πλέον ισότιμα την θέση της στο διαχρονικό σύνθημα του Πολυτεχνείου.
Η ΠΟΣΠΕΡΤ, διαπιστώνοντας τις ιστορικές αναλογίες, βρίσκεται για άλλη μια φορά στην πρώτη γραμμή της μάχης. Όπως βρέθηκε και στις 13 Ιουνίου 2013, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά μας ξαναθύμισε πως η χούντα δεν τελείωσε το ’73! Όπως και σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη βάλθηκε να ξεπεράσει τον τελευταίο προκάτοχο της παράταξής του.
Δεν υποκύψαμε τότε, δεν θα υποκύψουμε ποτέ, όσο η κοινωνική απελευθέρωση, η λαϊκή κυριαρχία και η εθνική ανεξαρτησία δεν επιστρέψουν θριαμβευτές στην χώρα που αποφασίσαμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Με προκοπή! Με τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα στην εργασία, την ευημερία, την αξία του ανθρώπου αλλά
και τους κόπους και αγώνες ολόκληρου του λαού για ελευθερία και δημοκρατία, επιτέλους δικαιωμένα.
Η ΠΟΣΠΕΡΤ καλεί όλους τους εργαζόμενους συναδέλφους, να συμμετέχουν στους εορτασμούς για το Πολυτεχνείο και
στην πορεία την Τετάρτη στις 17 Νοεμβρίου 2021