Η απόλυτη απαξία των συλλογικών οργάνων κοινωνικής διαβούλευσης φαίνεται πως αποτελεί το μόνιμο επιδιωκόμενο από την συνδικαλιστική παράταξη της ΔΑΚΕ. Η εκλογή στην ηγεσία της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, μετά από την διάσπαση των ψήφων της εργατικής πλευράς από την μεριά της κυβερνητικής παράταξης, αποτελεί κόλαφο για τον θεσμό, που δεν είχε στο παρελθόν παρόμοια φαινόμενα παρακμής, αλλά αναδεικνύει περίτρανα και την κρίση που σοβεί στην κορυφή της συνδικαλιστικής ηγεσίας της χώρας, η οποία εδράζεται στην απόλυτη αδυναμία της πλειοψηφούσας παράταξης να παράξει πολιτική, να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, να αντιπαλέψει τις θηριώδεις επιθέσεις της κυβέρνησης σε βάρος της εργασίας.
Με τη διασπαστική αυτή κίνηση της η ηγεσία της ΔΑΚΕ κανεί σαφή το νέο διπλό προσανατολισμό της, από την μιά δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι προσδοκά να αποτελέσει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο στο συνδικαλιστικό κίνημα και από την άλλη εκμεταλλευόμενη την αδυναμία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ βάζει πλώρη για την προεδρεία της, πράγμα πρωτοφανές μετά την περίοδο του Μακρηθεοδωρισμού.
Όλα τα παραπάνω αναδείχθηκαν μέσα από την απόλυτα απαξιωτική για τον θεσμό εκλογή, με εντολή Σταϊκούρα, του κου Πάιδα ως προέδρου της ΟΚΕ.
Νομίζουμε πως ήρθε η ώρα το σύνολο των προοδευτικών, ταξικών και δημοκρατικών συνδικαλιστικών δυνάμεων να βάλουμε τέλος σε αυτή την ντροπιαστική για το συνδικαλιστικό κίνημα παρακμή, έχοντας υπόψη μας ένα μεγάλο δίδαγμα, πως οι διαρκείς συμβιβασμοί είναι ένα βαρέλι χωρίς πάτο, χωρίς διέξοδο και κυρίως καταλήγουν νομοτελειακά σε τέτοια φαινόμενα.
Ας τολμήσουμε λοιπόν να πούμε ένα τέλος εποχής στους διαρκείς συμβιβασμούς, ένα μεγάλο όχι στον κυβερνητικό συνδικαλισμό που αναφυεται ξανά, ένα μεγάλο ναι στην αναδιαμόρφωση του συνδικαλιστικού κινήματος, με ταξικά, δημοκρατικά και προοδευτικά χαρακτηριστικά.
Για να μην ξαναζήσουμε τον εξευτελισμό των θεσμών, για να γίνει η ΓΣΕΕ η ρωμαλέα δύναμη ταξικής αλληλεγγύης και προοπτικής.
ΕΜΕΙΣ – ΑΡΚΙ ΓΣΕΕ