Εργαζόμενες, -νοι
Πριν ένα μήνα (23 Ιούνη) μετά από πολυετή θητεία στο ΔΣ της ΠΟΣΠΕΡΤ λόγω συνταξιοδότησης παραιτήθηκε από τη θέση του Προέδρου της ο αδερφός μας Παναγιώτης Καλφαγιάννης.
Τότε όλοι εμείς που συνυπογράφουμε αυτή την ανακοίνωση δεν είπαμε και δεν γράψαμε τίποτα. Διαβάζαμε επί μέρες και χαιρόμαστε τα εκατοντάδες αποχαιρετιστήρια μηνύματα που του έστελναν φίλοι αλλά και αντίπαλοι.
Εμείς περιμέναμε για να του στείλουμε τις ευχές μας τη σημερινή μέρα που μετά από 37 χρόνια προσφοράς είναι η τελευταία του μέρα στην ΕΡΤ. Ξεκινώντας λοιπόν να γράφουμε αυτά που αισθανόμαστε για τον Παναγιώτη, με τον οποίο μας συνδέουν αγώνες και αγώνες, διαπιστώσαμε ότι αν και η ελληνική γλώσσα είναι ιδιαίτερα πλούσια και μπορεί να βρει κανείς πολλές λέξεις για να εκφραστεί, εμείς χωρίς υπερβολή, δυσκολευόμαστε να βρούμε εκείνες τις λέξεις που θα αποδίδουν τα συναισθήματα που μας κατακλύζουν, γι αυτό θα περιοριστούμε σε δύο τρεις φράσεις από καρδιάς…
Καλή σύνταξη αδερφέ μας.
Καλή σύνταξη φίλε καρδιακέ.
Να είσαι πάντα καλά και να έχεις υγεία και δύναμη.
Δεν σε αποχαιρετούμε γιατί όπως έγραψες και στην επιστολή σου, ξέρουμε ότι θα είσαι και στη συνέχεια μαζί μας.
Δεν σε αποχαιρετούμε, γιατί ξέρουμε ότι η συνείδησή σου που πάντα σε κράταγε όρθιο δεν θα σε αφήσει να καθίσεις στον καναπέ.
Ξέρουμε ότι όπως πάντα θα είσαι παρών σε κάθε αγώνα για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού μας, για την υπεράσπιση των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας.
Όχι μόνο για εμάς, αλλά για όλους όσους σε γνώρισαν από κοντά είσαι ΓΙΓΑΝΤΑΣ.
Είσαι γίγαντας γιατί δεν λύγισες ποτέ.
Καλούς αγώνες λοιπόν ΓΙΓΑΝΤΑ.
Οι συνδιοργανωτές, μαζί με σένα που έπαιξες καθοριστικό ρόλο, της ταξικής και ασυμβίβαστης παράταξης ΕΜΕΙΣ.
Κρέτσης Κωνσταντίνος
Μανιάτης Κωνσταντίνος
Μπασινάς Στέφανος
Ορφανός Νίκος
Φλέγγας Αλέξανδρος
Φωτόπουλος Νίκος