Ο Άρειος Πάγος με απόφαση – σταθμό επιδίκασε το σημαντικό ως άνω ποσόν στην οικογένεια θύματος, το οποίο οφείλει να καταβάλει η εργοδότρια εταιρεία για αποκλειστικές αμέλειές της που οδήγησαν στο μοιραίο.
Δικαστική απόφαση-σταθμός από τον Αρειο Πάγο, που επιδίκασε αποζημίωση 300.000 ευρώ στην οικογένεια εργάτη που έχασε τη ζωή του εν ώρα εργασίας. Το ποσόν καλείται να πληρώσει η εργοδότρια εταιρεία για αποκλειστικές αμέλειές της που οδήγησαν στο δυστύχημα.
Το θύμα προσλήφθηκε για να βοηθήσει σε εργασίες που αφορούσαν το γκρέμισμα της στέγης κτιρίου, όμως δεν είχε ενημερωθεί για εργασίες που είχαν προηγηθεί και, σύμφωνα με όσα αναφέρει η απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου, πάτησε «στο σημείο ένωσης του πλαστικού με τη λαμαρίνα σε έναν φεγγίτη, η λαμαρίνα υποχώρησε από το βάρος του και αυτός έπεσε στο δάπεδο και ακολούθως μέσα στην τάφρο επιθεώρησης οχημάτων, που ήταν κάτω από το στέγαστρο, μαζί του δε έπεσε και η λαμαρίνα που υποχώρησε, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα».
Ο Αρειος Πάγος κρίνει ως κυριότερες παραλείψεις των εργοδοτών «τη μη χρήση ανυψωτικού μηχανήματος με καλάθι για την ασφαλή πρόσδεση με γάντζους ασφαλείας και τη μη τοποθέτηση δικτύου ασφαλείας κάτω από τη στέγη και καθ’ όλο το εύρος αυτής (μήκος και πλάτος), το οποίο, αν υπήρχε, είναι πλέον ή βέβαιο ότι θα συγκρατούσε τον θανόντα και θα αποφεύγετο η πτώση του στο δάπεδο του κτηρίου και ο επελθών θάνατός του».about:blank
Στον τόπο του δυστυχήματος υπήρχαν κράνη και ζώνες ασφαλείας, τα οποία το θύμα δεν χρησιμοποίησε, όμως οι δικαστές ξεκαθαρίζουν αφενός ότι οι εργοδότες έπρεπε να επιβλέπουν αν οι εργάτες τα φορούσαν, αφετέρου ότι η χρήση τους δεν θα απέτρεπε το μοιραίο:
«Η παράλειψη χρήσης ζώνης προστασίας από τον θανόντα και κράνους δεν τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πτώση του και με το επελθόν αποτέλεσμα (θάνατος), η χρήση κράνους δεν θα απέτρεπε τις σοβαρότατες σωματικές βλάβες που υπέστη, δηλαδή τα κατάγματα στον θώρακα, την αιμορραγία στον θώρακα και στον πνεύμονα και κυρίως το κάταγμα της βάσης του κρανίου, που είναι και η σοβαρότερη σωματική βλάβη και επιτάχυνε τον θάνατό του».
Για την επιδίκαση της αποζημίωσης οι δικαστές παραπέμπουν σε διατάξεις του Αστικού Κώδικα, όπου αναφέρεται πως «όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στα άρθρα 297 και 298 ΑΚ, ενώ κατά το άρθρο 932 του ίδιου Κώδικα, σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του. Σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου η χρηματική αυτή ικανοποίηση μπορεί να επιδικαστεί στην οικογένεια του θύματος λόγω ψυχικής οδύνης».
Υποχρεώνουν, έτσι, την εταιρεία να αποζημιώσει με 90.000 ευρώ τη σύζυγο του θανόντος, 90.000 ευρώ κάθε παιδί και 40.000 ευρώ κάθε γονέα του. Η εξαιρετικά σημαντική απόφαση αναμένεται να αποτελέσει οδηγό σε ανάλογες εκκρεμείς υποθέσεις.
Πηγή : https://www.efsyn.gr