Ποιοι είναι οι λόγοι που κατεβαίνεις σταθερά στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος (Π.Ο.Θ.Α.);
Ξεκίνησα το 2005 να συνδικαλίζομαι στο χώρο εργασίας μου, το Εθνικό Θέατρο, όπου εργάζομαι ως ηχολήπτης. Ξεκίνησα λίγο απότομα, ως πρόεδρος του σωματείου. Από τότε και μέχρι σήμερα ανακάλυψα ένα πεδίο ενασχόλησης με τα κοινά που έχει τεράστιο ενδιαφέρον για μένα, αυτό της εκπροσώπησης των εργαζομένων, της υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους, αλλά και της αξιοπρέπειας τους. Θεωρώ μεγάλη τιμή, η οποία αποτελεί και μεγάλη υποχρέωση και δέσμευση για μένα, να σταθώ αντάξιος των προσδοκιών των συναδέλφων μου που με έχουν εκλέξει σε όλες αυτές τις θέσεις, πρόεδρο του σωματείου μου, μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ και τώρα πρόεδρο της Π.Ο.Θ.Α. Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι ο χώρος των συνδικαλιστών είναι ταλαιπωρημένος, συκοφαντημένος και απαξιωμένος στα μάτια των εργαζομένων κυρίως από παρασκηνιακές πρακτικές. Αυτές μεταφέρονται ως στερεότυπα πλέον και έχουν στιγματίσει όλους τους συνδικαλιστές στην συνείδηση των εργαζομένων σαν βολεμένους εργατοπατέρες, εξαρτημένους από συμφέροντα. Χρειάζεται πολύ δουλειά, καθημερινή και επίμονη για να μπορέσουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που εκπροσωπούμε. Από πλευράς μου εργάζομαι προς αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή την ριζική επαναθεμελίωση και αναγέννηση της συνδικαλιστικής δράσης, την ανάδειξη της αξίας της συλλογικής δράσης, ώστε να ξαναθεσμοθετηθούν δικαιώματα, να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις, να υπάρξουν αξιοπρεπείς αποδοχές.
Τα καλλιτεχνικά σωματεία έχουν βρει τρόπους επικοινωνίας, ειδικά τώρα πια που είναι τόσο αναγκαίο;
Προσπαθούμε, τις περισσότερες φορές το καταφέρνουμε. Όταν προτάσσεις την αλήθεια χωρίς περιττές μεγεθύνσεις, όταν το κέντρο λήψης των αποφάσεων είναι οι εργαζόμενοι, όταν υπάρχει η σωστή τεκμηρίωση τότε πετυχαίνουμε την μέγιστη συσπείρωση των ανθρώπων που εκπροσωπούμε. Και αυτό είναι το καλύτερο διαβατήριο για να επικοινωνήσουμε το μήνυμά μας κάθε φορά που είναι απαραίτητο. Γιατί οι ίδιοι οι άνθρωποί μας, οι άνθρωποι που εκπροσωπούμε, γίνονται πομποί του μηνύματος και με αυτό τον τρόπο καταφέρνουμε να πολλαπλασιάσουμε και τους αποδέκτες του μηνύματος, και να διεμβολήσουμε την επίσημη εκφώνηση που προσπαθεί να παρουσιάσει μια ωραιοποιημένη εικόνα. Πολλές φορές χρησιμοποιούμε και την εικόνα μας για να ξεφύγουμε από τα καθιερωμένα δελτία τύπου και ανακοινώσεις. Μερικές φορές χρησιμοποιούμε και σύντομα βίντεο για να γίνει πιο κατανοητό αυτό που θέλουμε να πούμε. Όπως π.χ. με την Απεργία στις 6 Μάη φτιάξαμε ένα βίντεο που εξηγεί με απλά λόγια τις συνέπειες από το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στα εργασιακά, έτσι όπως παρουσιάστηκε από τον Υπουργό Εργασίας κ. Χατζηδάκη.
Όλα τα Σωματεία μαζί καταφέρατε να δοθεί επίδομα στους καλλιτέχνες για οκτώ μήνες, για πρώτη φορά ιστορικά στην Ελλάδα. Πως θα συνεχίσετε την προσπάθεια ώστε να λειτουργήσει ένα οργανωμένο σύστημα, είτε επιδόματος αναστολής, είτε ανεργίας, όπως -ας πούμε- στον τουριστικό κλάδο, που είναι και αυτός εποχικός;
Δώσαμε ένα πολύ δύσκολο αγώνα, με συνεχείς κινητοποιήσεις, υπομνήματα και δεκάδες τηλεδιασκέψεις. Καταφέραμε να δοθούν τα πρώτα 800 ευρώ (Μάρτιος 2020) και από τον Σεπτέμβριο μέχρι και τον Φεβρουάριο επιδόματα μέσω του μητρώου. Στα τελευταία που δοθήκαν (Ιανουάριος, Φεβρουάριος) εφαρμόστηκαν περικοπές με αδιευκρίνιστα κριτήρια σε πολλούς επαγγελματίες του χώρου. Ενώ, για τα επιδόματα Απρίλιου και Μαΐου δεν γίνεται κουβέντα. Eνώ για τον Μάρτιο οι αιτήσεις θα γίνουν ως 19 Μαίου, χωρίς να ξέρουμε πότε θα πληρωθεί το επίδομα. Αντιλαμβάνεστε ότι οι μήνες αυτοί είναι περίοδος αναγκαστικής αναστολής εργασίας, οι άνθρωποι που εκπροσωπούμε δεν επιτρέπεται να εργαστούν ούτε τον Μάϊο και παρόλα αυτά δεν υπάρχει μέριμνα, τόσο από το Υπουργείο Πολιτισμού, όσο και από το Υπουργείο Εργασίας για τους ανθρώπους του Πολιτισμού. Ο αγώνας είναι δύσκολος για να καταφέρουμε να πιέσουμε αποτελεσματικά. Το επόμενο διάστημα και εν όψει του ανοίγματος της δουλειάς, έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά προβλήματα, όπως είναι η έλλειψη συλλογικών συμβάσεων και κανόνων εργασίας. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τις πιέσεις για υποχώρηση των εργασιακών δικαιωμάτων και των αμοιβών, ενώ είναι σίγουρο ότι ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων δεν θα μπορέσει να βρει δουλειά το επόμενο διάστημα. Τι θα γίνει; Θα πρέπει να συνεχιστούν τα μέτρα στήριξης. Καθώς και να ενταχθούν όσοι επαγγελματίες του χώρου γραφτήκαν μετά τις 10 Ιανουάριου στο Μητρώο.
Πως βλέπεις τα ζητήματα που αναδεικνύονται τώρα στον καλλιτεχνικό χώρο με την απόφαση κυβέρνησης να “ανοίξει” την αγορά;
Για τον χώρο του πολιτισμού το μόνο που ανακοινώθηκε είναι ότι 21 Μαΐου ανοίγουν οι θερινοί κινηματογράφοι και 28 Μαΐου τα Θεάματα και Ακροάματα σε ανοιχτούς χώρους. Δεν έχει αναφερθεί τίποτα ουσιαστικό ακόμα, καμία μέριμνα του κράτους. Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι για την παρουσίαση μιας παράστασης ή μιας συναυλίας χρειάζεται πολύμηνη προετοιμασία. Το γεγονός ότι δεν έχουν βγει ακόμα οι οδηγίες και τα υγειονομικά πρωτόκολλα, δυσκολεύει πολύ την κατάσταση. Το επόμενο διάστημα θα ζητήσουμε συνάντηση με την Κεντρική Ένωση Δήμων, την Ένωση Περιφερειών και την Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αττικής γιατί το βάρος θα πέσει στις εκδηλώσεις και τα τοπικά φεστιβάλ. Επίσης θα ζητήσουμε να υπάρξουν ουσιαστικά κίνητρα και διευκολύνσεις για τις παράγωγες, γιατί εκτός από τους ανθρώπους του πολιτισμού, υπάρχει μεγάλη ανάγκη γιατί το χρειάζεται, το έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Και επειδή στον αντίποδα, το Υπουργείο Πολιτισμού δεν διατύπωσε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την φετινή χρονιά. Δεν θα επιτρέψουμε, ο πολύπαθος κλάδος μας να στοχοποιηθεί, ώστε να μετατοπιστεί η ευθύνη προς το κοινό και τους εργαζόμενους. Με βάση τα δεδομένα του καλοκαιριού του 2020 ο κλάδος μας βίωσε έναν δεύτερο θάνατο, με την ακύρωση των έστω και λίγων εκδηλώσεων που είχαν προγραμματιστεί. Γίναμε όλοι θύματα μιας απίστευτης ασυνέχειας του Κράτους και της Διοίκησης. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η ερχόμενη σεζόν διαφαίνεται ακόμα πιο εφιαλτική με τη χωρητικότητα στο 50% και χωρίς καμία θεσμική κατοχύρωση ή κίνητρο.
Οι εργαζόμενοι στον Πολιτισμό είμαστε οι βαρύτερα πληττόμενοι από την πανδημία. Αν θέλουμε έναν ζωντανό Πολιτισμό, θα πρέπει η πολιτεία να αποδείξει τη στήριξή της. Θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι εκδηλώσεις θα γίνουν με διαφανείς εργασιακές συνθήκες, συμβάσεις και πληρωμένες πρόβες. Ταυτόχρονα για τα παραπάνω θέματα θα έχουμε συνάντηση και με τις εργοδοτικές οργανώσεις.
Ενώ είναι πλέον επιτακτική η συνάντηση για τα μεγάλα προβλήματα στήριξης των ανθρώπων και ζητούμε άμεσα συνάντηση με τον Υφυπουργό Πολιτισμού κ Γιατρομανωλάκη και με την Γεν. Γραμματέα Υπουργείου Εργασίας κ. Στρατινάκη.
Ημέρα δράσης και αγώνα για τον πολιτισμό και τους εργαζόμενους του χώρου ανακηρύσσεται η 21η Μαΐου (από το 2020), όπου και διοργανώσατε για πρώτη φορά εκδηλώσεις. Θα ξαναπράξετε το ίδιο και φέτος; Τι ακριβώς θα κάνετε;
Θα συμπυκνώσουμε τις διεκδικήσεις μας και θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τα προβλήματα που προκύπτουν.
Μετά τα πολυδιαφημισμένα, αλλά εξαιρετικά ανεπαρκή κι ελλειμματικά μέτρα στήριξης του Πολιτισμού και των εργαζομένων του, που εφαρμόζονται εδώ και 14 μήνες, το αίτημα για πλήρη στήριξη του χώρου, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο. Ειδικά μετά και τις επίσημες ανακοινώσεις από την ΕΛΣΤΑΤ για την πτώση του κύκλου εργασιών, σε σχέση με την κατάσταση πριν την πανδημία στο χώρο των τεχνών που είναι αυτή τη στιγμή στο 90%, το ζητούμενο είναι ένα ισχυρό, εμπροσθοβαρές, συνολικό σχέδιο για τον Πολιτισμό. Ταυτόχρονα επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ, ενότητα και κλιμάκωση του κοινού αγώνα μας. Για να σταματήσει να αγνοείται ο κλάδος μας που έχει γονατίσει από τις «ευέλικτες μορφές εργασίας» και για να πάμε ένα βήμα παρακάτω μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο, χρειάζονται ισχυροί ελεγκτικοί μηχανισμοί, και κίνητρα για νέες παράγωγες με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά δικαιώματα από την πολιτεία.
Και το κυρίαρχο ερώτημα παραμένει: Υπάρχει ή δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για να στηριχθούν οι άνθρωποι που πλήττονται περισσότερο από την κρίση;
Τα πυροτεχνήματα εντυπώσεων δεν θα κάμψουν την ενότητα και την ισχύ του αγώνα μας. Συνεχίζουμε μέχρι να δοθεί δίκαιη λύση επιβίωσης για όλους τους εργαζομένους στον χώρο του Πολιτισμού.
Γι’ αυτό η 21η Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Πολιτισμού, αποτελεί μία, ιδανική στον συμβολισμό της ημέρα για να θυμίσουμε στην Κυβέρνηση και στο Υπουργείο Πολιτισμού πόσοι χιλιάδες εργαζόμενοι στον χώρο παραμένουν ακόμα και τώρα «αόρατοι» για εκείνους.
Facebook: Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακρόασης (ΠΟΘΑ)