Εργασιακό νομοσχέδιο / Με ατομική σύμβαση το τέλος του οκταώρου

      Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Εργασιακό νομοσχέδιο / Με ατομική σύμβαση το τέλος του οκταώρου

Διπλή αυτοδιάψευση Χατζηδάκη, χωρίς “αίτημα” του εργαζομένου η “Διευθέτηση”

Χρειάστηκε να περάσουν τουλάχιστον δύο εβδομάδες και να δοθούν οι βασικές διατάξεις του εργασιακού νομοσχεδίου στα Νέα για να αποδειχθεί αυτό που έκρυβε όλο το προηγούμενο διάστημα ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης. Και αυτό δεν είναι άλλο από την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την καθιέρωση της δεκάωρης (ή δωδεκάωρης) εργασίας και των απλήρωτων υπερωριών μέσω Ατομικών Συμβάσεων Εργασίας.

Με τη δημοσιοποίηση της επίμαχης διάταξης στη συμπολιτευόμενη εφημερίδα (χθες δημοσίευσε σε “αποκλειστικότητα” όλες τις βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου, που θα παρουσιαστεί σήμερα από τον υπουργό) κατέρρευσε κι άλλος ένας ισχυρισμός του υπουργού Εργασίας, σύμφωνα με τον οποίο το “ευέλικτο” οκτάωρο και η δεκάωρη καθημερινή εργασία για τουλάχιστον έξι μήνες που προβλέπει το νομοσχέδιο “θα μπορεί να εφαρμόζεται μόνον με αίτηση του εργαζομένου και όχι με απόφαση της επιχείρησης” (Κωστής Χατζηδάκης, ΣΚΑΪ, 13.4.2021).

Ατομική σύμβαση

Σύμφωνα λοιπόν με την επίμαχη διάταξη, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας καθορίζεται με επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ή συμφωνία του εργοδότη με συνδικαλιστική οργάνωση της επιχείρησης ή την ένωση προσώπων, αν λειτουργεί σε κάποια επιχείρηση. Ωστόσο η συγκεκριμένη διάταξη προβλέπει ακόμα ότι “η αύξηση των ωρών απασχόλησης, εάν δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση της επιχείρησης ή ένωση προσώπων, υπογράφεται μέσω ατομικής σύμβασης με κάθε εργαζόμενο”.

Επομένως δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για εφαρμογή του δεκαώρου “μετά από αίτημα του εργαζομένου”, κάτι που ισχυριζόταν συνεχώς ο υπουργός Εργασίας. Όπως, βέβαια, για πρώτη φορά προβλέπεται ότι η “διευθέτηση του χρόνου εργασίας” θα γίνεται με ατομική και όχι με συλλογική ή επιχειρησιακή σύμβαση, κάτι που αλλάζει εντελώς τον χαρακτήρα του Νόμου 1892/1990, αλλά και του άρθρου 7 του Ν.3846/2010. Μάλιστα ο τελευταίος νόμος (με την τρόικα των δανειστών να πιέζει) προβλέπει ότι “με επιχειρησιακές και κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας μπορεί να καθορίζεται σύστημα διευθέτησης χρόνου εργασίας, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου ή της επιχείρησης”.

Να υπενθυμίσουμε ότι, μόλις την περασμένη Κυριακή, με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της, η Καθημερινή της Κυριακής ανέφερε: “Συμπληρωματικά προς την ισχύουσα νομοθεσία, σε περίπτωση που δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση ή δεν επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ συνδικάτου και εργοδότη, και μόνον κατόπιν αιτήματος του εργαζομένου, θα μπορεί να εφαρμοστεί το ελαστικό οκτάωρο, σύμφωνα με την τελική διάταξη που περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας και παρουσιάζει σήμερα η ‘Κ’».

Με άλλα λόγια, ο εργαζόμενος θα καλείται από τον εργοδότη του να υπογράψει την ατομική σύμβαση εργασίας και τα περιθώρια να απορρίψει μια τέτοια πρόταση είναι μηδενικά.

Σύμφωνα πάντα με τις διατάξεις που δημοσιοποίησαν χθες τα Νέα, επιβεβαιώνεται (όπως είχε αποκαλύψει η ΑΥΓΗ στις 16 Απριλίου) ότι καταργείται η επαναπρόσληψη του εργαζομένου στην περίπτωση που έχει κριθεί δικαστικά ως άκυρη η απόλυσή του

Τι αναφέρει το άρθρο για το “ωράριο εργασίας”

“Ωράριο εργασίας, πότε υπογράφεται η ατομική σύμβαση”: “Σε επιχειρήσεις στις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας έως σαράντα ωρών εβδομαδιαίως επιτρέπεται για μία χρονική περίοδο (περίοδος αυξημένης απασχόλησης) ο εργαζόμενος να απασχολείται δύο ώρες την ημέρα επιπλέον των οκτώ ωρών, υπό την προϋπόθεση ότι οι επιπλέον των σαράντα ωρών ή του μικρότερου συμβατικού ωραρίου ώρες εργασίας την εβδομάδα αφαιρούνται από τις ώρες εργασίας μιας άλλης χρονικής περιόδου μειωμένης απασχόλησης.

Αντί της μείωσης των ωρών επιτρέπεται να χορηγείται στον εργαζόμενο ανάλογη ημερήσια ανάπαυση ή συνδυασμός μειωμένων ωρών εργασίας και ημερών ανάπαυσης. Το χρονικό διάστημα των περιόδων αυξημένης και μειωμένης απασχόλησης δεν υπερβαίνει συνολικά τους έξι μήνες σε διάστημα δώδεκα μηνών.

Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας καθορίζεται με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή συμφωνία του εργοδότη με συνδικαλιστική οργάνωση της επιχείρησης που αφορά τα μέλη της ή συμφωνία του εργοδότη και του συμβουλίου των εργαζομένων ή συμφωνία του εργοδότη και ένωσης προσώπων. Η αύξηση των ωρών απασχόλησης, εάν δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση της επιχείρησης ή ένωση προσώπων, υπογράφεται μέσω ατομικής σύμβασης με κάθε εργαζόμενο”.

Ανεξέλεγκτες οι απολύσεις

Σύμφωνα πάντα με τις διατάξεις που δημοσιοποίησαν χθες τα Νέα, επιβεβαιώνεται (όπως είχε αποκαλύψει η ΑΥΓΗ στις 16.4.2021) ότι καταργείται η επαναπρόσληψη του εργαζομένου στην περίπτωση που έχει κριθεί δικαστικά ως άκυρη η απόλυσή του. Ενώ οι αποζημιώσεις που δικαιούται ο εργαζόμενος και που επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις περιορίζονται σημαντικά.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΥΓΗ