Ο Γιάννης Βρούτσης και οι αποκαλύψεις του για το Μένιο Φουρθιώτη, προκάλεσαν σάλο: Ο τέως υπουργός Εργασίας κατηγορεί τον γνωστό παραγωγό τηλεοπτικών εκπομπών και όχι μόνο, ότι με μπράβους εισέβαλλε στο υπουργείο Εργασίας και διεκδικούσε «τα λεφτά του» από το πρόγραμμα Συν-Εργασία. Λεφτά που όλως περιέργως έπρεπε να του δοθούν για το μισθό του, που έφτανε στο ποσό των… 80.000 ευρώ!
Μετά από αυτή την τοποθέτηση που φέρνει στο προσκήνιο ένα πραγματικό σκάνδαλο, σε δυσχερή θέση βρίσκεται το υπουργείο Εργασίας και προσωπικά ο Κωστής Χατζηδάκης. Προκαλεί ασφαλώς ερωτηματικά το γεγονός ότι ένα τριήμερο μετά τις επίσημες τοποθετήσεις του τ. υπουργού Εργασίας περί « παρεμβάσεων», περί «μπράβων» και επίθεσης στο υπουργείο, ο κ. Χατζηδάκης δεν έχει πάρει θέση για το θέμα.
Δεν έχει γίνει η παραμικρή αναφορά ή επίσημη τοποθέτηση, ενώ όλη η διαδικασία φαίνεται ότι επιχειρείται να υποβαθμιστεί. Το γεγονός ότι ο κ. Βρούτσης κάνει λόγο για ευθείες παρεμβάσεις στο έργο του και για διασπάθιση δημόσιου χρήματος, μέσω του μηχανισμού «Συν-Εργασία», ασφαλώς και χρήζει περαιτέρω ελέγχου. Η Κυβέρνηση παρέπεμψε το θέμα στη Δικαιοσύνη, αλλά και πάλι με καθυστέρηση. Ο αρμόδιος υπουργός όμως, κινητοποίησε τις υπηρεσίες ώστε να διεξάγουν τους σχετικούς ελέγχους; Και αν ναι, τότε γιατί δεν γνωστοποίησε αυτές τις πρωτοβουλίες;
Προφανώς το γεγονός ότι έχουν υπάρξει πρωτοβουλίες που έγιναν από τον προκάτοχό του ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο, αποτελεί μια βασική «κάλυψη». Όμως το γεγονός ότι δεν έχει γίνει η παραμικρή αναφορά στήριξης, στα όσα αποκάλυψε ο κ. Βρούτσης, ασφαλώς και εγείρει ερωτηματικά.
Για το θέμα πάντως, θα κληθεί να δώσει εξηγήσεις στη Βουλή ο κ. Χατζηδάκης, καθώς με πρωτοβουλία της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν σχετική ερώτηση. Άλλωστε, ο κ. Βρούτσης επίσης δήλωσε ότι ακόμα περιμένει τα αποτελέσματα της έρευνας «για την απάτη στο πρόγραμμα Συν-Εργασία, που είχε αναλάβει η Γενική Γραμματέας του υπουργείου Εργασίας κ. Στρατινάκη, η οποία αποθεώνεται κάθε εβδομάδα από την εφημερίδα του κ. Φουρθιώτη».
Σε κάθε περίπτωση, είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση «σύρεται» από μια περίπτωση με «οσμή σκανδάλου» που επεκτείνεται και στο σκέλος της προστασίας του κ. Φουρθιώτη από αστυνομικούς. Το γεγονός ότι επιχειρήθηκε (ξανά) να υποβαθμιστεί το θέμα και να τονιστεί μόνο ότι οι αστυνομικοί αυτοί, επέστρεψαν στην υπηρεσία τους, δεν πρέπει να αποπροσανατολίζει από το βασικό ερώτημα: Με ποιου την εντολή βρέθηκαν αστυνομικοί να αποτελούν προσωπική φρουρά του κ. Φουρθιώτη;