Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο, για το οποίο μιλάμε τόσο καιρό.
Παρά λίγο να θρηνήσουμε θύμα. Ευτυχώς … παρά λίγο…
Ο συνάδελφος που ξυλοκοπήθηκε από δύο ΑΝΑΝΔΡΟΥΣ επιβάτες κατά την μετάβασή του στη βάρδια, επειδή έπραξε το αυτονόητο, ευτυχώς είναι καλά και τη γλίτωσε με δύο κατάγματα στην περιοχή της κεφαλής.
Ενήργησε λοιπόν με τη λογική που ενεργούν ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι, θέλοντας να προστατέψει τους συμπολίτες του, από δύο «ατίθασους» νεαρούς που προσβλήθηκαν από τις συστάσεις του για κόσμια συμπεριφορά μέσα σε συρμό. Να φορέσουν μάσκα δηλαδή και να μετακινήσουν τα πόδια τους από τα καθίσματα επιβατών.
Έχουμε χάσει το μέτρημα για το πόσες φορές έχουμε κάνει αναφορές και νύξεις για το τεράστιο θέμα της ασφάλειας των εργαζομένων και κατ’ επέκταση των επιβατών.
Έχουμε χάσει το μέτρημα για το πόσες φορές έχουμε καταδείξει την σχεδόν ανύπαρκτη αστυνόμευση στους σταθμούς. Οι εργαζόμενοι και οι επιβάτες είναι έρμαια και βορά στις διαθέσεις του οποιουδήποτε, ανά πάσα ώρα και στιγμή. Δυστυχώς κάποιοι κωφεύουν και ελπίζουμε αυτό να μην καταστεί μοιραίο. Νομοτελειακά όμως, θα γίνει και τότε θα είναι αργά. Προφανώς όμως, όταν κάποιος δεν βιώνει στο πετσί του τον κίνδυνο και την απειλή, όταν κάποιοι πίσω από ένα γραφείο απλά αρχειοθετούν την οποιαδήποτε αναφορά και ανάδειξη τέτοιων προβλημάτων, όταν η επίτευξη λογιστικών επιτυχιών είναι αυτοσκοπός με κάθε κόστος…αυτά συμβαίνουν. Τόσα χρόνια τώρα, έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών περιστατικών.
Δυστυχώς η κοινή γνώμη, έχει την εντύπωση ότι μια «βόλτα» με το μετρό ή τον παλιό ηλεκτρικό, μέσα σε ένα καθαρό και υποτιθέμενα ασφαλές περιβάλλον, αυτόματα συνεπάγεται μια ασφαλή και καθαρή δουλειά για τους εργαζόμενους που το λειτουργούν. Δεν φταίει βέβαια ο απλός κόσμος για αυτή τη λανθασμένη εντύπωση. Ένας είναι ο φταίχτης.
Το φιλότιμο των εργαζομένων που δημιουργεί τέτοιες ψευδαισθήσεις και διαστρεβλωμένες εικόνες για το τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τα φώτα και τους γυαλισμένους γρανίτες. Για τις κωμικοτραγικές συνθήκες και παλινωδίες που χαρακτηρίζουν κατά καιρούς την εκάστοτε πολιτική ηγεσία και τις διοικήσεις. Έχουμε γίνει λήπτες υποσχέσεων κατά το παρελθόν, για ένα πλήρες σχέδιο ασφάλειας και αστυνόμευσης στο δίκτυό μας. Οι συμφωνίες μεταξύ υπουργείων (Μεταφορών – Προστασίας του Πολίτη) για ένα τέτοιο σχέδιο, με αντάλλαγμα την έκδοση καρτών μετακίνησης στους αστυνομικούς, τελικά γράφτηκαν στο χιόνι… «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» έλεγε ο Πρωταγόρας, αλλά κάποιοι μάλλον τα θεωρούν δύσκολα αρχαία ελληνικά και χάνονται στη μετάφραση.
Δυστυχώς η υπομονή έφτασε στο ζενίθ. Το φιλότιμο εξατμίστηκε. Τα ψέματα τελείωσαν… Η εξακολουθητική αντιμετώπιση των ζητημάτων ασφαλείας των εργαζομένων και των επιβατών, κατά αυτό τον τρόπο, πλέον θεωρείται ύποπτη και επικίνδυνη. Καμία δικαιολογία δεν θα λαμβάνεται ως σοβαρή από εδώ και στο εξής. Ήρθε η ώρα κάποιοι να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Όποιοι κι αν είναι αυτοί.
ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ