του Χρήστου Μέγα
Μια πρόσκαιρη αύξηση των προσλήψεων τον Σεπτέμβριο, η οποία πρέπει να αποδοθεί στους πρόσθετους διορισμούς εκπαιδευτικών και υγειονομικού προσωπικού τον περασμένο μήνα λόγω της έκρηξης του κορονοϊού, στάθηκε αφορμή για κομπασμούς στην κυβέρνηση.
Την ίδια στιγμή όμως, αναζητούνται 322.358 άνεργοι οι οποίοι λείπουν αν συγκρίνει κανείς τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) και τη λίστα εγγεγραμμένων ανέργων του ΟΑΕΔ (στοιχεία Ιουλίου 2020).
Αναλυτικά:
Σύμφωνα με το σύστημα «Εργάνη» τον περασμένο μήνα υπήρξε θετικό πρόσημο (προσλήψεις μείον απολύσεις-οικειοθελείς αποχωρήσεις) στην απασχόληση καθώς δημιουργήθηκαν 58.329 νέες θέσεις εργασίας.
Να σημειωθεί όμως ότι φέτος, και λόγω κορονοϊού, είχαμε:
Περισσότερους διορισμούς στην εκπαίδευση.
-Πρόσθετες θέσεις εργασίας στην υγεία τόσο στα δημόσια, όσο και σε ιδιωτικά θεραπευτήρια (Μονάδες Εντατικής Θεραπείας κ.α.)
-Περισσότερες επιδοτούμενες θέσεις εργασίας (αν και το σχετικό πρόγραμμα του ΟΑΕΔ παραμένει αναιμικό).Απαγόρευση των απολύσεων (αναστολή συμβάσεων εργασίας).
Παρά ταύτα, από την αρχή του χρόνο, σε σχέση με το αντίστοιχο 9μηνο του 2019, έχουμε 133.361 λιγότερες θέσεις εργασίας.
«Απόσυρση» εργαζομένων
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η ανεργία τον περασμένο Ιούλιο ναι μεν «μειώθηκε» στο 16,8%, εν σχέσει με τον Ιούνιο του 2020 (18%), αλλά σε ένα μήνα το «ενεργό δυναμικό», δηλαδή οι άνθρωποι που απασχολούνται ή προσφέρονται για ανάληψη εργασίας, μειώθηκαν κατά 55.167 άτομα. Και ποσοστιαία αυτός ο αριθμός είναι ίσος με την μείωση της ανεργίας μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου (1,2 μονάδα) για την οποία… επιχαίρει η κυβέρνηση.
Ουσιαστικά, εν μέσω κορονοϊού, έχουμε «απόσυρση» των εργαζομένων και αυτό συνεπάγεται φτωχοποίηση των πολιτών και καταστροφή των δεξιοτήτων τους. Δηλαδή, δεν είναι κάτι που προσφέρεται για κομπασμό!
Η στατιστική «μείωση» της ανεργίας τον Ιούλιο, εν σχέσει με τον προηγούμενο μήνα, οφείλεται στην απογοήτευση των πολιτών οι οποίοι φοβούμενοι από τον κορονοϊό (μέσης ηλικίας κ.α.) και εγκαταλελειμμένοι από την πολιτεία (χωρίς προληπτικά τεστ, συνωστισμό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, μακροχρόνια άνεργοι, απουσία γενναίων προγραμμάτων στήριξης της απασχόλησης κ.α.) δήλωσαν ότι δεν ενδιαφέρονται να εργαστούν. Ουσιαστικά, ένας άνεργος προτιμά να δηλώσει… άεργος παρά να ρισκάρει την ζωή του για μια κακοπληρωμένη θέση εργασίας όταν απαιτείται να μπει σε ένα λεωφορείο που σπανίζει σους δρόμους και να διακινδυνεύσει την υγεία του.
Τα παράδοξα
Ωστόσο, οι κρατικές υπηρεσίες αλληλοσυγκρούονται ως προς την… αλήθεια της ανεργίας. Μεταξύ στατιστικών στοιχείων του ΟΑΕΔ (εγγεγραμμένη ανεργία) και έρευνας Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ υπάρχει τεράστια απόκλιση κοντά στο 30%.
Για τον Ιούλιο του 2020 (δεν υπάρχουν νεώτερα στοιχεία) η ΕΛΣΤΑΤ δίνει 773.641 ανέργους, ενώ στον ΟΑΕΔ είναι καταγεγραμμένοι 1.095.999 άνεργοι.
Επίσης, εν σχέσει με το β’ τριμήνου του 2019 το αντίστοιχο διάστημα φέτος καταγράφεται από την ΕΛΣΤΑΤ αύξηση της απασχόλησης (πλην Τουρισμού και Κατασκευών). Την ίδια ώρα όμως όλοι οι δείκτες ως προς τον συνολικό αριθμό των ωρών απασχόλησης δείχνουν υποχώρηση (-7,3% στα Ορυχεία, -12,6% στην Μεταποίηση, -19,4% στις Μεταφορές, -5,6% στις επιστημονικές εργασίες, -4,7% στις Διοικητικές και φυσικά -39,5% στον Τουρισμό και -16,3% στις Κατασκευές).
Αυτό σημαίνει ότι η μερική απασχόληση και η διαλείπουσα (εκ περιτροπής) εργασία είναι πλέον ο κανόνας στην αγορά εργασίας. Άρα, λιγότερε ώρες πραγματικής εργασίας μοιράζονται σε περισσότερους μισθωτούς. Κοντολογίς η κυβέρνηση διαχέει τη φτώχεια…