του Ανδρέα Νεφελούδη*
Η κυβέρνηση, γνήσιος εκπρόσωπος, μαζί με Τραμπ και Μπολσονάρο, της σχολής του Σικάγο, εμπνευσμένη από το manual του “νομπελίστα” Πισσαρίδη, ετοιμάζει την τελική της επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και στις κατακτήσεις, διαχρονικές, του εργατικού / συνδικαλιστικού κινήματος.
Εκμεταλλεύεται την πρωτοφανή για δημοκρατική χώρα στήριξη που απολαμβάνει από τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ, ζεί στον δικό της αλαζονικό κόσμο, αξιοποιεί την απουσία δομημένης αντίστασης από τα κορυφαία συλλογικά συνδικαλιστικά όργανα (η διοίκηση Παναγόπουλου – Κιουτσούκη έχει απολύτως συνθηκολογήσει με το νεοφιλελευθερισμό) και εκτελεί με απόλυτη συνέπεια τα συμβόλαια για τα οποία έχει εκλεγεί. Ικανοποιεί έτσι τις δεσμεύσεις της απέναντι στους πιό σκληρούς του ΣΕΒ και στα πιό ακραία αλλά και αντιπαραγωγικά και αντιαναπτυξιακά επιχειρηματικά μοντέλλα. Τα μοντέλλα που ζούσαν και απομυζούσαν, που ζούν και απομυζούν το κρατικό χρήμα στο όνομα της νεοφιλελέ οικονομίας, όντας όμως τα χειρότερα δείγματα ενός αρπακτικού κρατικοδίαιτου καπιταλισμού.
Δεν είναι τυχαίο που αυτό το δόγμα του σοκ, με ότι περιλαμβάνει, δεν αφορά στην πράξη, τις υγιείς επιχειρήσεις, την υγιή επιχειρηματικότητα, όπου και συλλογική διαπραγμάτευση υπάρχει και διαβούλευση γίνεται και καλές εργασιακές σχέσεις και ΣΣΕ υπάρχουν. Αφορά στους κομπραδόρους, τα χυδαία αρπακτικά και τους καθέξην παραβάτες της κάθε λογής εργατικής νομοθεσίας.
Αυτό όμως είναι το επιχειρείν κατά τα πρότυπα Μητσοτάκη, γιατί αυτό αποδίδει, αποδίδει στα ιδιοτελή προσωπικά οικονομικά συμφέροντα, φίλων και κολλητών της οικογένειας.
Το είδαμε με το σκόιλ ελικίκου, το είδαμε με τις μάσκες των κολλητών, το βλέπουμε με την βιασύνη της απολιγνιτοποίησης και της εμπλοκής της οικογένειας στον σχεδιασμό για το φύτεμα ανεμογεννητριών από άκρο σε άκρο σε όλη την χώρα .
Τι περιλαμβάνει το δόγμα του σοκ; Και τι θα κάνουμε εμείς, αμέσως μόλις ανατραπεί αυτή η αισχυντηλή συμμορία των αρπακτικών που μας κυβερνά;
Η κορυφαία επιδίωξη είναι η πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η εισαγωγή στην καθημερινότητα της νέας εργασιακής ζούγκλας της απλήρωτης εργασίας.
Η κατάργηση κάθε έννοιας συλλογικής διαπραγμάτευσης και συλλογικών όρων, επιχειρησιακού ή κλαδικού εύρους, η εισαγωγή αντίστοιχα της ατομικής ευθύνης (θυμίζει τίποτα αυτό;) και της ατομικής διαπραγμάτευσης ως κορωνίδας της όποιας συμφωνίας για ωράρια και αμοιβές στα πρότυπα του νόμου της ζουγκλας. Σε ένα περιβάλλον όπου η ανεργία καλπάζει ποιός είναι ο πιό δυνατός για να επιβάλλει τους όρους του; Αυτός που έχει και το καρπούζι και το μαχαίρι…”αν θέλεις δουλεύεις με τους όρους μου, αλλιώς ο επόμενος”, είναι το εργασιακό πρότυπο του Μητσοτάκη και του “νομπελίστα”.
Η κατάργηση του θεσμοθετημένου ωραρίου εργασίας. Για το 8ωρο δουλειάς έχει χυθεί αίμα, για όσους έχουν εργαστεί στην ζωή τους (όχι για τους κυβερνώντες και τον Μητσοτάκη) είναι κατανοητό το τι σημαίνει ακόμα και με όρους Υγείας και Ασφάλειας το θεσμοθετημένο ωράριο. Έτσι λοιπόν η υποχρέωση της ξεκούρασης των 14 ωρών καταργείται, όπως παλιά εκεί στην Γαλλική Εταιρεία του Λαυρίου, που έκαναν τους ανθρώπους φίλτρα του μολύβδου. Θα είσαι διαθέσιμος όποτε σε χρειαστεί ο εργοδότης.
Ποιός εργοδότης όμως; Ο παραβάτης αυτός για παράδειγμα που ράβει φασόν, που παράγει μέσα στην απόλυτη παραβατικότητα για να διευρύνει το κέρδος του, που δεν επιλέγει το εργοστάσιο παραγωγής με τις καθαρές εργασιακές σχέσεις, αλλά το φασόν στα υπόγεια, στις τρώγλες και στην απόλυτη καταπίεση. Έτσι κε Μητσοτάκη; Και έτσι ανοίγει ο δρόμος και για τον μέχρι σήμερα θεωρητικά νομότυπο, είναι το απόλυτο ξεχαρβάλωμα.
Η καθιέρωση της ενοικίασης και της εργολαβίας ως της βασικής μορφής εργασιακού μέλλοντος, η αντικατάσταση της πλήρους απασχόλησης με την μερική και την εκ περιτροπής εργασία, η απασχολησιμότητα.
Η πλήρης απελευθέρωση των απολύσεων, όπως καλά ξέρει να κάνει ο τροχονόμος των απολύσεων, ο κύριος ελικίκου Βρούτσης.
Όλα τα μοντέλα της σκληρής μνημονιακής περιόδου που εφαρμόστηκαν και ΑΠΕΤΥΧΑΝ παταγωδώς. Με τα ίδια επιχειρήματα που και σήμερα προβάλλει το κονκλάβιο του νεοφιλελευθερισμού (ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη και λοιπά φληναφήματα) η ανεργία άγγιξε το 30%, των νέων το 60%, εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έκλεισαν και χιλιάδες νοικοκυραίοι οδηγήθηκαν στα σκουπίδια, στην υπερχρέωση και στην απόγνωση.
Αυτό λοιπόν είναι το αφήγημα του “νομπελίστα” και της κυβέρνησης που επιμένει στην καταστροφή.
Για μας, δεν υπάρχει επιλογή καμία παρά η άμεση κατεδάφιση όλου αυτού του επαίσχυντου οικοδομήματος, μαζί με τα συνδικάτα που πρέπει επιτέλους να απελευθερωθούν από τον ζυγό του συμβιβασμού της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, να αγωνιστούν και να οικοδομήσουν, μαζί με την κοινωνική πλειοψηφία το ανάχωμα στις νεοφιλελεύθερες πρακτικές, να οικοδομήσουν το ισχυρό ρυθμιστικό πλαίσιο για την αξιοπρέπεια της εργασίας και την ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας.
Εμείς δεσμευόμαστε στην ΑΜΕΣΗ ανάληψη των παρακάτω πράξεων/δράσεων μόλις γίνουμε η νέα κυβερνητική πλειοψηφία της αριστεράς και της δημοκρατικής παράταξης:
- Πράξη πρώτη η κατάργηση ΟΛΩΝ των αισχυντηλών πράξεων και νόμων αυτής της κυβερνητικής συμμορίας της απορρύθμισης.
- Πράξη δεύτερη η επαναφορά όλων των ρυθμίσεων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που κατάργησε ο Βρούτσης και η παρέα του (βάσιμος λόγος απόλυσης, αλληλέγγυα ευθύνη άμεσου και έμμεσου εργοδότη για τις εργολαβίες, επικυριαρχία των κλαδικών στις επιχειρησιακές συμβάσεις, ισχύς για όλους όσοι εργάζονται στον κλάδο ανεξαρτήτως της μορφής εργασίας που έχουν, των ρυθμίσεων των κλαδικών συμβάσεων κλπ)
- Πράξη τρίτη η διεύρυνση του πλαισίου προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων με ιδιαίτερη έμφαση τις νέες μορφές οργάνωσης της εργασίας (πχ τηλεργασία )
- Πράξη τέταρτη η αναθεώρηση του συνολικού πλαισίου για την ενίσχυση των κανόνων Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία παντού, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καθιέρωση Εθνικού Συστήματος ΥΑΕ.
- Πράξη πέμπτη, η ενίσχυση του ΣΕΠΕ και η αναβάθμιση του σε αυτοτελή Γενική Γραμματεία, με αναβαθμισμένο ρόλο και ενίσχυση των ελεγκτών και επιθεωρητών, όπως συμβαίνει σε όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
- Πράξη έκτη, η βελτίωση, η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για την άμεση διεκπεραίωση θεμάτων εργατικών διαφορών, με την θέσπιση εργατοδικείου, ενίσχυση του ΟΜΕΔ κλπ.
- Πράξη έβδομη, μαζί με τα συλλογικά όργανα των εργαζομένων, η διερεύνηση των μεθόδων και του τρόπου ενίσχυσης της συνδικαλιστικής δράσης, της συμμετοχής των συνδικάτων στον σχεδιασμό της διαδικασίας παραγωγικής ανασυγκρότησης στα πλαίσια μίας δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης, με την περιφρούρηση της αυτονομίας τους.
Κε Μητσοτάκη, κε Πισσαρίδη, το δόγμα του σοκ στα εργασιακά αλλού, εδώ στην πράξη ΔΕΝ θα περάσει και θα καταργηθεί άμεσα, μαζί με σας.
Ανδρέας Νεφελούδης,
πρ.Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Εργασίας και
μέλος της ΚΕΑ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
ΠΗΓΗ: left.gr