Ίσως να έχετε δει, σπανίως, ένα όχημα του ΕΚΑΒ π.χ. , διότι ακόμα και τα οχήματα που μεταφέρουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας π.χ. ή μέλη της κυβέρνησης ή βουλευτές αποφεύγουν να επιλέξουν μια συγκεκριμένη διαδρομή την συγκεκριμένη ώρα πραγματοποίησης μίας, προαναγγελθείσας μάλιστα μέρες πριν, πορείας.
Είναι ένα ελάχιστο δείγμα, σεβασμού ας το πούμε, προς τους ανθρώπους που πραγματοποιούν την πορεία και προς τους κανόνες που εφαρμόζει η τροχαία ή η αστυνομία για την ασφάλεια όλων.
Χθες, όμως, όπως μας πληροφορεί αυτόπτης μάρτυρας, στη μεγάλη και πολιτισμένη πορεία των εργαζομένων στο χώρο του Πολιτισμού από τα Προπύλαια προς το Μαξίμου και τη στιγμή που η κεφαλή της πορείας βρισκόταν στα λουλουδάδικα και η «ουρά» στη Μεγάλη Βρετανία, ένα μικρό σκούρο αυτοκίνητο αγνόησε τις κόκκινες απαγορευτικές ταινίες και με τη βοήθεια της τροχαίας, διέσχισε, περώντας μπροστά απ΄το μπλοκ των Support Art Workers, την πορεία κάθετα, μπήκε στο λεωφοριόδρομο της Αμαλίας και έφυγε προς τα κάτω (προς Συγγρου;)
Εξυπακούεται ότι κάποιοι από όσους συμμετείχαν στην πορεία και είδαν το περιστατικό διαμαρτυρήθηκαν έντονα. Δεν υπήρξε καμία αντίδραση ή «απολογία». Κάποιοι πρόλαβαν να δουν ποιος επέβαινε στο αυτοκίνητο. Ένας εξ αυτών και ο άνθρωπος που μας μετέφερε την πληροφορία, ο οποίος ως επί χρόνια αλλά όχι πια εργαζόμενος στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών είναι απολύτως σε θέση να αναγνωρίσει τη Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρυματος Ωνάση Αφροδίτη Παναγιωτάκου με τον οδηγό της.
Αναρωτιέμαι λοιπόν. Δεν υπήρχε εναλλακτική διαδρομή για το όχημα που μετέφερε την κα Παναγιωτάκου;
Υπήρχε. Γιατί τότε επελέγη με τις ευλογίες της τροχαίας η δυνατότητα να διασχισει το αυτοκίνητο που μετέφερε την κα Παναγιωτάκου την πορεία;
Συμβολικά μάλιστα τη συγκεκριμένη πορεία των εργαζομένων στον Πολιτισμό, οι οποίοι είχαν σεβαστεί και το υγειονομικό πρωτόκολλο και την πρόθεση της αστυνομίας να κάνει test drive στο νόμο με τα περιοριστικά μέτρα των διαδηλώσεων (σ.σ.η πορεία όφειλε να περιοριστεί σε τμήμα του δρόμου, πράγμα που έγινε καταρχάς αν και ο όγκος της έπεισε τελικά την αστυνομία να αναθεωρήσει για να μην δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα).
Να λοιπόν το παράδοξο: απ τη μια, χιλιάδες άνθρωποι του Πολιτισμού διεκδικούν τα δικαιώματά τους αλλά σέβονται τους κανόνες κι απ΄την άλλη η επιφανής Διευθύντρια Πολιτισμού του Ωνάση η οποία δεν σεβάστηκε ούτε τους κανόνες, ούτε την πορεία.
Αυτό αντανακλά το «θράσος της εξουσίας» όπως μας είπε ο άνθρωπος που μας αφηγηθηκε το περιστατικό; (το όνομά του είναι στη διακριτική μας..ευχέρεια, αλλά δεν το κοινοποιω στο facebook για ευνόητους λόγους). Όπως και να χει πάντως, σίγουρα αντανακλά τεράστια έλλειψη και (υπερ)κομψότητας και σεβασμού και πολιτισμού…
Κατά τα άλλα; Πράγματι ο Πολιτισμός σώζεται όταν σώζονται οι άνθρωποι.
Το παρόν κείμενο αποτελεί Ανάρτηση της Nathalie Hatziantoniou στο Facebook