*του Γιώργου Πετρόπουλου
Οι κυλιόμενες, πρακτικά απλήρωτες, υπερωρίες που προωθεί η κυβέρνηση, εντάσσονται στην ίδια στρατηγική με την οποία απελευθερώθηκαν οι απολύσεις, νομιμοποιήθηκε η εκ περιτροπής εργασία, μειώθηκαν οι μισθοί, αποψιλώθηκαν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και διαλύθηκε ουσιαστικά οποιαδήποτε πλαίσιο προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων.
Θα περίμενε κάποιος, καλοπροαίρετα ή με αφέλεια σκεπτόμενος, πως η έκρηξη της πανδημίας, ο φόβος της ασθένειας και του θανάτου, η υπευθυνότητα που έδειξε η ελληνική κοινωνία στην αντιμετώπισή της, θα δημιουργούσε συνθήκες κοινωνικής “ανακωχής” και κρατικής μέριμνας, ειδικά σε αυτούς που επλήγησαν περισσότερο από της συνέπειες.
Η κυβέρνηση της ΝΔ όμως, και τα οικονομικά συμφέροντα που την στηρίζουν, βρήκαν ως πρόσχημα την πανδημία και τις συνέπειές της για να αποστερήσουν και τα τελευταία, εναπομείναντα από την δεκαετή κρίση εργασιακά δικαιώματα, αλλά και να προωθήσουν την καταστροφικές πολιτικές, όπως το “ασφαλιστικό Πινοσέτ” που διαφορετικά δεν θα τολμούσαν.
Και θα πρέπει και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν δυσμενείς επιπτώσεις στις εργασιακές τους συνθήκες και στον μισθό τους κάτω από την ασφυκτική πίεση του κοινωνικού κανιβαλισμού που με χυδαίο τρόπο υποδαυλίζουν τα κυβερνητικά στελέχη. Η τεράστια,, άλλωστε, απόκλιση στα έσοδα του προϋπολογισμού το έλλειμμα που θυμίζει 2010 και η εκτόξευση του δημόσιου χρέους, θέτουν τους μισθούς και τις συντάξεις σε διακινδύνευση.
Είναι πλέον φανερό πως η κυβέρνηση της ΝΔ έχει επιλέξει να φορτώσει το βάρος της σοβούσας κρίσης αποκλειστικά στους εργαζόμενους και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα που συγκεντρώθηκαν από το υστέρημα του Ελληνικού λαού για τις ανάγκες του παρασιτικού κεφαλαίου, τις μικρές και μεγαλύτερες διευθετήσεις, από σκάνδαλα σαν κι αυτά με το “Σκοιλ Ελικικού” και την Λίστα Πέτσα, έως τους “μεσάζοντες” των στρατιωτικών εξοπλισμών. Ολοταχώς πίσω στις εποχές των “δομημένων ομολόγων” των Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου. Σε όλα αυτά που οδήγησαν στην χρεοκοπία και την δεκαετή κρίση.
Η χώρα, δέσμια των επιλογών της κυβέρνησης βρίσκεται ήδη, πολύ φοβάμαι, σε κατάσταση αποσύνθεσης από την πολυεπίπεδη κρίση και κάθε μέρα που περνάει θα επιδεινώνει περαιτέρω την κατάσταση.
Είναι χρέος των δυνάμεων της εργασίας, αλλά και όλων όσοι πλήρωσαν και πληρώνουν την πολυετή κρίση, και των πολιτικών τους υποκειμένων να διαμορφώσουν μια μετωπική εναλλακτική διακυβέρνησης σε ριζοσπαστική, προοδευτική, δημοκρατική κατεύθυνση, σήμερα, πριν να είναι πολύ αργά.
*Ο Γιώργος Πετρόπουλος, είναι μέλος της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ, εκλεγμένος με την Ενωτική Αγωνιστική Εκ-κίνηση στην ΑΔΕΔΥ (ΕΑΕΚ/ΑΔΕΔΥ)