Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα… προσθέσει 2-3 άρθρα στην κύρωση της Οδηγίας για τα «πανευρωπαϊκά» επαγγελματικά ταμεία και ετησίως 2,5 δισ. ευρώ εισφορών θα πάνε στις ασφαλιστικές, με το κόστος μετάβασης να καλείται να πληρώσει μία οικονομία που έχει ήδη 10 χρόνια μνημόνια πίσω της και τουλάχιστον 3 χρόνια ασθενικής ανάκαμψης από την πανδημία, όπως περιέγραψε ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Σάββας Ρομπόλης μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Ανδρέα Πετρόπουλο.
Ο κ. Ρομπόλης προειδοποίησε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη προκειμένου να μειώσει την χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος θα προβάλλει ως «παρέμβαση» την πανευρωπαϊκή ιδιωτική σύνταξη. Θα κυρώσει την Οδηγία 1238/2019 με την οποία στην ουσία ο τρίτος πυλώνας της ασφάλισης, τα επαγγελματικά ταμεία και η ιδιωτική ασφάλιση, «πανευρωπαϊκοποιούνται». Η κυβέρνηση, προέβλεψε, μέσα σε αυτό θα βάλει και δύο-τρία άρθρα για κατάργηση της δημόσιας επικουρικής ασφάλισης και αντικατάστασής της από ιδιωτική, όπως συμβαίνει στην Λατινική Αμερική, με στόχο να μετατοπιστούν πόροι από την διαχείριση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης στις ασφαλιστικές εταιρείες. Δηλαδή, οι ασφαλιστικές εισφορές που διαχειρίζεται τώρα το ΕΤΕΑΠ, περίπου 2,5 δισ. ευρώ, να πάνε στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Το κόστος μετάβασης των 57 δισ. ευρώ ωστόσο, ποιος θα το πληρώσει, μετά από δέκα χρόνια μνημόνια και τουλάχιστον τρία χρόνια ανεμικής ανάκαμψης από την πανδημία; αναρωτήθηκε ο κ. Ρομπόλης. Και οι απώλειες θα είναι μεγάλες, σημείωσε, αναφέροντας ενδεικτικά ότι στο μοντέλο της Χιλής, το «μοντέλο Πινοσέτ», έλεγαν ότι το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι στο 70%, αλλά τελικά το 2015 φαίνεται ότι ήταν 35% στην ιδιωτική ασφάλιση…
Νωρίτερα αναφέρθηκε στα τρία σενάρια του Μαρτίου για την ύφεση από το χτύπημα της πανδημίας, -8,8%, -10% και -12%. Το πρώτο δεν φαίνεται να προκύπτει, περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν για διψήφιο ποσοστό, θα επιβεβαιωθεί από τα στοιχεία του β΄ τριμήνου, που φαίνεται ότι μπορεί να φτάσει το 20%, ανέφερε ο κ. Ρομπόλης, ενώ και η κατάσταση με την πανδημία το Φθινόπωρο και τον Χειμώνα επίσης θα επηρεάσει.
Έχει πολύ μεγάλη σημασία, σημείωσε, ότι στο σενάριο του -10% θα χαθούν 190.000 θέσεις εργασίας και μία ανεργία κατά 4 μονάδες αυξημένη, στο 21,3% από 17,3%, ενώ ταυτόχρονα θα υπάρχει πλήρης αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας, καθώς κατέχουν πλέον δεσπόζουσα θέση οι ευέλικτες μορφές, μερική, εκ περιτροπής, κτλ. Αυτοί που θα πληγούν πάρα πολύ είναι στον κλάδο της εστίασης. Η ΓΣΕΒΒΕ εκτιμά ότι από τα «φυσιολογικά» 5 δισ. ευρώ ετησίως, το 2020 θα συρρικνωθεί στα 2,5 δισ. ευρώ, ακόμη και στα 2 δισ. ευρώ. Αποτέλεσμα, 170.000-200.000 εργαζόμενοι στην εστίαση θα βρεθούν εκτός απασχόλησης και αγοράς εργασίας.
Το πλήγμα επεκτείνεται στα ασφαλιστικά ταμεία λόγω της απώλειας εισφορών και στον κρατικό προϋπολογισμό λόγω της απώλειας εσόδων. Είναι ένας υφεσιακός φαύλος κύκλος με διψήφιο ρυθμό και όπως ανέφερε οι μελέτες δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία θα ανακτήσει τα επίπεδα του 2019 το 2023, σε ΑΕΠ, όγκο παραγωγής, απασχόληση, εξαγωγές, παραγωγική δυναμική.
Την ίδια ώρα, οι πολιτικές που προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη και με την έκθεση Πισσαρίδη, σημείωσε ο κ. Ρομπόλης, υποτάσσουν το αντικειμενικό στο υποκειμενικό. Οι επενδύσεις σε συγκεκριμένους τομείς, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η μείωση μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους, είναι ένα μοντέλο Λατινικής Αμερικής, που και επιστημονικά και ερευνητικά εμφανίζει πολλά και σοβαρά προβλήματα εφικτότητας. Σε έναν σχεδιασμό οικονομικής πολιτικής πρώτα διαγιγνώσκουμε τα πραγματικά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα ενός οικονομικού σχηματισμού και μετά οργανώνουμε και σχεδιάζουμε τις αναγκαίες πολιτικές για την άμβλυνση των αντικειμενικών προβλημάτων, ώστε σε 2 ή 3 χρόνια να επιτευχθούν οι στόχοι. Θα δημιουργηθούν δύο προβλήματα αν δεν διαφοροποιηθεί αυτό το πρόγραμμα, όπως τόνισε: αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας και της κοινωνίας και επενδύσεις ατάκτως ερριμμένες χωρίς συνεκτικότητα, χωρίς τόνωση των πολλαπλασιαστικών αποτελεσμάτων.