Πολλά ερωτηματικά έχει δημιουργήσει στους συνδικαλιστικούς κύκλους η δήλωση του Γ. Βρούτση περί «δημιουργίας για πρώτη φορά θεσμικού και νομικού πλαισίου για την τηλεργασία στη χώρα μας», καθώς είναι τουλάχιστον παράδοξο να μη γνωρίζει ο υπουργός Εργασίας την ύπαρξη από το 2010 (ν. 3846/2020, άρθρο 5) ειδικής νομοθετικής ρύθμισης για την τηλεργασία, η οποία μάλιστα προστατεύει απόλυτα τα δικαιώματα των εργαζομένων από εργοδοτικές αυθαιρεσίες.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις συνδικαλιστών, η προαναγγελία νέου νόμου για την τηλεργασία από τον κ. Βρούτση, χωρίς μάλιστα στη σχετική ανακοίνωση να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στο κυριότερο ζήτημα, δηλαδή αν θα αποτελεί δικαίωμα του εργοδότη να αποφασίζει ποιοι εργαζόμενοι θα απασχολούνται με καθεστώς τηλεργασίας, προοιωνίζεται δυσμενή για τους εργαζομένους ρύθμιση, που ουσιαστικά θα αποτελεί μια μονιμοποίηση του έκτακτου καθεστώτος της περιόδου της πανδημίας.
Όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, από μεγάλες επιχειρήσεις, όπως οι τράπεζες, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών κ.α. δέχεται έντονη πίεση η κυβέρνηση να θεσμοθετήσει τη δυνατότητα να αποφασίζουν οι διοικήσεις σύμφωνα με τις ανάγκες των εταιρειών να απασχολούν μέρος του υφιστάμενου εργατικού δυναμικού μέσω τηλεργασίας, είτε σε πλήρη μορφή, είτε μερικώς (π.χ.: τέσσερις ημέρες εργασία στο γραφείο, μία από το σπίτι).
Αυτό ήδη συμβαίνει εκτάκτως, με διάταξη της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για την πανδημία, η ισχύς της οποίας μάλιστα επεκτάθηκε ως τις 31 Ιουλίου και πιθανόν να παραταθεί εκ νέου. Με την επίκληση των έκτακτων συνθηκών της πανδημίας, δόθηκε το δικαίωμα στους εργοδότες να ρυθμίζουν κατά το δοκούν την απασχόληση με τηλεργασία, χωρίς τη δυνατότητα των εργαζομένων να αμφισβητούν με οποιοδήποτε τρόπο αυτές τις αποφάσεις.
Όπως αναφέρεται στην τελευταία διάταξη για παράταση αυτού του καθεστώτος, «η δυνατότητα του εργοδότη να καθορίζει με απόφασή του ότι η εργασία που παρέχεται από τον εργαζόμενο στον προβλεπόμενο, από την ατομική σύμβαση, τόπο εργασίας, θα πραγματοποιείται με το σύστημα της εξ’ αποστάσεως εργασίας, η οποία θεσμοθετήθηκε ως έκτακτο και προσωρινό μέτρο με την παρ. 2 του άρθρου 4 της από 11.03.2020 Π.Ν.Π. “Κατεπείγοντα μέτρα αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών της εμφάνισης του κορωνοϊού COVID-19 και της ανάγκης περιορισμού της διάδοσής του” (Α’ 55), ως ισχύει, λαμβάνοντας υπόψη την πορεία εξέλιξης του φαινομένου, παρατείνεται μέχρι και την 31η Ιουλίου 2020. Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από 1ης Ιουλίου 2020».
Το γεγονός ότι ο υπουργός Εργασίας «ξεχνά» την ύπαρξη νόμου για την τηλεργασία, ο οποίος ρυθμίζει όλα τα σχετικά θέματα, ενδεχομένως δεν είναι άσχετο με το γεγονός ότι το σχετικό άρθρο 5 του ν. 3846/2010 περιλαμβάνει μια «ενοχλητική» παράγραφο για τους εργοδότες, η οποία περιορίζει τα περιθώρια αυθαιρεσιών τους.
Ειδικότερα, ο ισχύων νόμος ορίζει ότι:
- Αν κανονική εργασία μετατρέπεται σε τηλεργασία, καθορίζεται στη συμφωνία αυτή μια περίοδος προσαρμογής τριών (3) μηνών, κατά την οποία οποιοδήποτε από τα μέρη, μετά από τήρηση προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών, μπορεί να θέσει τέλος στην τηλεργασία και ο μισθωτός να επιστρέψει στην εργασία του σε αντίστοιχη θέση με αυτήν που κατείχε.
Η ρύθμιση αυτή αποτελεί «αγκάθι στα πλευρά» των εργοδοτών, καθώς επιτρέπει στον εργαζόμενο να μην αποδεχθεί τη μετατροπή μιας «κανονικής» εργασιακής σχέσης σε τηλεργασία και να επιστρέψει στην προηγούμενη θέση του χωρίς να έχει δυσμενείς συνέπειες (υποβάθμιση/αλλαγή καθηκόντων). Έτσι, αν υποτεθεί ότι μια επιχείρηση επιθυμεί να περάσει σε τηλεργασία μεγάλο αριθμό εργαζομένων, ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό σωστά και αποτελεσματικά είναι κατόπιν διαπραγμάτευσης με τους εργαζόμενους και τους εκπροσώπους τους, ώστε να διασφαλισθεί η ομαλή αποδοχή των αλλαγών.
Προφανώς, όμως, οι εργοδότες θέλουν να ξεπεράσουν αυτές τις «δύσκαμπτες διαδικασίες» και η κυβέρνηση προσφέρεται να τους εξυπηρετήσει, με μια νέα ρύθμιση που θα αφήνει στους εργοδότες το μαχαίρι και το πεπόνι, καθώς μάλιστα ιδιαίτερα οι τράπεζες έχουν επεξεργασθεί σχέδια μετάπτωσης μεγάλου αριθμού εργαζομένων τους σε καθεστώς τηλεργασίας και θέλουν να τα εφαρμόσουν γρήγορα για τη μείωση του λειτουργικού κόστους.
Πηγή : www.sofokleousin.gr