Tο σενάριο της πώλησης της κρατικής ΛΑΡΚΟ σε μια «μυστηριώδη» εταιρία, με την οποία συνδέεται το πρόσωπο των ημερών, Σάμπυ Μιωνής, αναζοπύρωσε η δημοσιοποίηση της υποκλοπής του σε συνομιλία με τον πρώην Υπουργό Νίκο Παππά.
Ο Ελληνοϊσραηλινός επιχειρηματίας δεν έχει κρύψει το μεγάλο του ενδιαφέρον για τη ΛΑΡΚΟ ενώ ο Νίκος Παππάς, σε δηλώσεις του μίλησε ανοιχτά για αντάλλαγμα του Μιωνή με την κυβέρνηση της ΝΔ για εξαγορά της ΛΑΡΚΟ, προκειμένου να βγάλει στο φως τις αμφιλεγόμενες υποκλοπές του. Για πιέσεις των Μιωνή και Παπασταύρου για εξαγορά της ΛΑΡΚΟ έχουν κάνει ήδη λόγο αρκετά δημοσιεύματα. Οι δημόσιες αναφορές «φωτογραφίζουν» πιέσεις του Μιωνή και προς την προηγούμενη κυβέρνηση, που δεν ενέδωσε.
Πίσω από το γνωστό ενδιαφέρον του Μιωνή για τη ΛΑΡΚΟ, βρίσκεται ένα δαιδαλώδες δίκτυο εταιριών και προσώπων με πιο γνωστό το Σταύρο Παπασταύρου. Αρκετοί έχουν πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά από σκάνδαλα των τελευταίων ετών, με πιο πρόσφατο αυτό που αποκαλύφθηκε για τη χρηματοδότηση των 2,6, εκατ. ευρώ που φέρεται να κατευθύνθηκε προς τους Σταύρο Παπασταύρου και Αντώνη Σαμαρά ενώ τα ίχνη του δικτύου φαίνεται να καταλήγουν στον ισραηλινό δισεκατομμυριούχο Benny Steinmetz. Άλλωστε, η εξαγορά μιας αντίστοιχης εταιρίας σιδηρονικελίου στη Βόρεια Μακεδονία από τον ίδιο όμιλο, προκάλεσε τον εξονυχιστικό έλεγχο της Ελβετικής Diligence, πριν λίγα χρόνια και οδήγησε στις αποκαλύψεις.
Με λίγα λόγια, μια πιθανή εξαγορά, θα βάλει «στο κάδρο» όλη τη ΝΔ, Μητσοτατική και Σαμαρική, και θα επιβεβαιώσει όσους υποστηρίζουν ότι πίσω από τις όψιμες αποκαλύψεις Μιωνή βρίσκεται συναλλαγή του με την κυβέρνηση.
Το παζλ των εταιριών και η «μεγάλη εικόνα»
Το ενδιαφέρον για την εξαγορά έχει δημοσιοποιηθεί αρκετές φορές και δημοσιεύματα φέρουν ως ενδιαφερόμενη εταιρία την GSOL (GLOBAL SPECIAL OPPORTUNITIES Ltd) με έδρα τις Μπαχάμες, που βάσει τοπικής νομοθεσίας δεν γνωστοποιεί τους μετόχους της. Πρόκειται όμως για εταιρία με την οποία έχουν συνδεθεί τόσο σε δημοσιεύματα όσο και σε καταθέσεις στις αρχές οι Σάμπυ Μιωνής, Σταύρος Παπασταύρου, Ανδρέας Ματαθιάς, Σόλομον Λέβις, Δημήτρης Πάσχος και Μάριος Καμχής που είναι ο εκπρόσωπός της, σύμφωνα με την κατάθεση που έχει γίνει το 2016 στην οικονομική Εισαγγελία,
H GSOL ή μια βρετανική «εταιρία – κελυφος» με μοναδικό μέτοχο της GSOL, εμφανίζεται ως ο ενδιαφερόμενος για την εξαγορά της ΛΑΡΚΟ. Η GSOL και το fund ΙNTERNATIONAL OPPORTUNITIES με τους ίδιους περίπου ως διαχειριστές, είναι μέρος από ένα «λαβύρινθο» εταιριών που έχουν εμπλακεί σε μια σειρά από εξαγορές ορυχείων και μονάδων παραγωγής σιδηρονικελίου σε Βόρεια Μακεδονία, Κόσοβο Γουατεμάλα, Δομινικανή Δημοκρατία μέσω των εταιριών FENI και CUNICO NV, η διαδρομή των οποίων καταλήγει στη μητρική FALCONBRIDGE DOMINICANA με έδρα τον Άγιο Δομίνικο που έχει εξαγοραστεί κατά 85% αρχικά από την GLENCORE και στη συνέχεια από την AMERICAN NICKEL.
Όμως η GSOL και μια σειρά από ελβετικές εταιρίες διαχείρισης κεφαλαίων που διαχειρίζεται ο Καμχής συνδέονται επίσης με την FAIRWINDS ASSETS INC. με έδρα τον Παναμά. Εκεί συνδέεται και η εταιρία INVEL που πρωταγωνιστεί στο σκάνδαλο της ΠΑΝΓΑΙΑ για την εξαγορά των ακινήτων της Εθνικής Τράπεζας επί κυβέρνησης Σαμαρά. H FAIRWINDS ASSETS, διευθυντής της οποίας εμφανίζεται ο Ανδρέας Καμχής, δεν είναι άλλη από την εταιρία που φέρεται, σύμφωνα με την κατάθεση που έφτασε πρόσφατα στη Βουλή, ότι χρηματοδότησε με 2,6 εκατ. ευρώ το Σταύρο Παπασταύρου, με τελικό αποδέκτη των πρώην Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά το 2014!
Μιωνής, Παπασταύρου και στο βάθος πάλι… Steinmetz
Με λίγα λόγια, το ενδιαφέρον του Σάμπυ Μιωνη και της GSOL για την εξαγορά της προβληματικής ΛΑΡΚΟ, φέρνει στο φως ένα «γαϊτανάκι» σκανδάλων των τελευταίων ετών που εμπλέκουν διαρκώς Παπασταύρου και Μιωνή και οδηγούν στον πολυσυζητημένο ισραηλινό δισεκατομμυριούχο Βenny Steinmetz. Πρόκειται για τον επιχειρηματία που έχει απασχολήσει κατ’ επανάληψη διωκτικές αρχές και το FBI , όπου εκπροσωπήθηκε από το γνωστό δικηγόρο… Alan Dershowitz.
Εδώ υπάρχει άλλη μια εντυπωσιακή σύμπτωση καθώς πρόκειται για τον αμφιλεγόμενο δικηγόρο του Jeffry Epstein, του Harvey Weinstein αλλά και του Donald Trump, τον οποίο επικαλείται στις συνομιλίες του με το Νίκο Παππά, ο Μιωνής ως την επαφή του στο πανίσχυρο εβραϊκό λόμπυ των ΗΠΑ!
H ΛΑΡΚΟ και τα σενάρια ιδιωτικοποίησης
Η μεταλλευτική και μεταλλουργική εταιρία ΛΑΡΚΟ, που ιδρύθηκε τη δεκαετία του ’60 από τον Πρόδρομο Αθανασιάδη – Μποδοσάκη, δραστηριοποιείται στην εξόρυξη και την επεξεργασία σιδηρονικελίου παράγοντας ανοξείδωτο χάλυβα. Παρά το σημερινό της αδιέξοδο, διαθέτει μεγάλη περιουσία, κοιτάσματα και υποδομές και παραμένει από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις τους είδους στην Ευρώπη με κύκλο εργασιών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και αμιγώς εξαγωγικό χαρακτήρα.
Από το 1989, εκκαθαρίστηκε και πέρασε στον έλεγχο του Δημοσίου, έκτοτε παραμένει προβληματική και χαρακτηρίστηκε από κακοδιαχείριση, λεηλασία, πελατειακές εξυπηρετήσεις και διαδοχικές χρηματοδοτήσεις από το ελληνικό δημόσιο που οδήγησαν σε ένα πρόστιμο ύψους 185 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε. λόγω παράνομων κρατικών ενισχύσεων. Αρκετές φορές στο προσκήνιο ήρθε ο διαγωνισμός για την πώληση, όμως οι ενδιαφερόμενοι διεκδικούσαν το «σπάσιμο» της παραγωγικής από τη μεταλλευτική δραστηριότητα, τη διαγραφή χρεών και τις απολύσεις και επαναπροσλήψεις των εργαζομένων, δηλαδή παραβίαζαν τους τρεις όρους που έθετε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και δεν προχώρησε ποτέ. Άλλωστε και μόνο το χρέος των 300 εκατ. ευρώ που έχει προς τη ΔΕΗ, μπορεί να την κλονίσει ανεπανόρθωτα.
Ο ενεργός ρόλος που παίζει πλέον ο Μιωνής υπέρ της κυβέρνησης ΝΔ με τις υποκλοπές και το υποθετικό σενάριο να αποτελεί μέρος συμφωνίας για τη ΛΑΡΚΟ, ανοίγει και πάλι το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης χωρίς όρους και προϋποθέσεις ίσως και με μηδενικό τίμημα, εκτιμούν πολιτικές πηγές.
Εκτός από τον Μιωνή, που φέρεται να διατυμπανίζει εδώ και καιρό τις στενές σχέσεις του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ενδιαφέρεται για τη ΛΑΡΚΟ, ενδιαφέρον πιθανολογείται ότι θα εκδηλώσει και ένας από τους παλιούς μετόχους, η οικογένεια Αθανασιάδη που συνδέεται επίσης με την οικογένεια του Πρωθυπουργού.
Τα σκάνδαλα του παρελθόντος και η διέξοδος του μέλλοντος
Ένας από τους παράγοντες που οδηγεί στη μαρασμό τη ΛΑΡΚΟ είναι οι τιμές του νικελού διεθνώς που παραμένουν χαμηλές κοντά στα 13.000 δολάριο/τόνο. Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της ΛΑΡΚΟ είχαν γίνει στη διάρκεια της κυβέρνησης ΝΔ το 2006, όταν δεσμεύτηκε και προπωλήθηκε μελλοντική παραγωγή σε τιμές χαμηλότερες από την διεθνή αγορά και ενώ τότε η χρηματιστηριακή αξία του νικελίου κάλπαζε και έφτασε σε επίπεδο πάνω από τα 50.000 δολάρια/τόνο, το 2007, με αποτέλεσμα η ΛΑΡΚΟ να υποστεί δραματικές απώλειες της τάξης των 75 εκατ. ευρώ μόνο το 2006.
Η μόνη διέξοδος για το μέλλον, όπως επισημαίνουν μια σειρά από παράγοντες είναι η υδρομεταλουργία που θα μπορούσε να αξιοποιήσει με κερδοφορία τόσο το νικέλιο όσο και το κοβάλτιο του κοιτάσματος. Όμως το μέλλον της εταιρίας με τους χιλιάδες εργαζόμενους, παραμένει αβέβαιο όσο και οι προθέσεις της κυβέρνησης.
TVXS