Οδηγοί σχολικών λεωφορείων ΑΜΕΑ, Εκπαιδευτηρίων και Παιδικών Σταθμών.
Η πλειοψηφία των οδηγών σχολικών έχουμε πρόσληψη ορισμένου χρόνου και μειωμένου ωραρίου. Δηλαδή εργαζόμαστε 9 1/2 – 11μήνες κάθε έτος αναλόγως το εκπαιδευτήριο – παιδικό σταθμό και μειωμένου ωραρίου 18 έως 35 ώρες εβδομαδιαίως και μετά απολυόμαστε και μπαίνουμε στο ταμείο ανεργίας.
Με αυτό τον τρόπο δεχόμαστε εκφοβισμό ότι αν δεν είμαστε άψογοι στις υποχρεώσεις μας και τα καθήκοντά μας δεν θα επαναπροσληφθούμε για την επόμενη σχολική χρονιά.
Εργαζόμαστε πολύ περισσότερες ώρες από το ωράριο που είμαστε δηλωμένοι γιατί οι περισσότεροι εργοδότες μας, υπολογίζουν στο ωράριο μόνο τον χρόνο οδήγησης και όχι τον πραγματικό χρονο εργασίας.
Εργαζόμαστε σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες με ψυχές μικρών παιδιών, έχουμε στην ευθύνη μας αυτοκίνητα, βλάβες και αναμονή στα συνεργεία, καθαριότητα, ανεφοδιασμούς και λοιπές εργασίες που δεν προσμετρώντε στο ωράριο μας και δεν τα πληρωνόμαστε, επίσης μας αναγκάζουν να υπογράψουμε συμβάσεις που αναφέρουν ό,τι το ωράριο εργασίας ισχύει μόνο όση ώρα υπάρχουν παιδιά μες στο σχολικό δλδ. οι πιο πολλοί χάνουμε καθημερινά από 40′ έως 1:30′ ώρα για παραλαβή συνοδού και άφιξη στο πρώτο παιδί και το απόγευμα για επιστροφή της συνόδου και του αυτοκινήτου στον συμφωνημένο χώρο στάθμευσης.
Απασχολούμαστε στην πραγματικότητα για 12 με 15 ώρες την ημέρα με την αναγκαία, μόνο για το νόμο, διακοπή ωραρίου. Παρόλα αυτά κάποιοι σχολάρχες (ελάχιστοι σε αριθμό) οι οποίοι παράνομα μετά από τον νόμο του 2012 που περιλαμβάνει τους οδηγούς λεωφορείων στα βαρέα ένσημα, κολλούσαν μικτά ένσημα στους οδηγούς σχολικών λεωφορέιων και απαίτησαν να βγει το επάγγελμά μας λόγο του είδους της επιχείρησης από τα βαρέα ένσημα.
Σε πολύ σύντομο χρόνο μετά από καταγγελίες οδηγών που εγιναν στο ΕΦΚΑ στα τέλη Ιανουαρίου, έβγαλε την κατά παραγγελία διευκρίνηση το υπουργείο εργασίας που εξαιρεί τους οδηγούς σχολικών από τα βαρέα. Σύμφωνα με το ΦΕΚ 2778/2012 στην σελίδα 41211 στην κατηγορία 51 Αλλα και στην εγκύκλιο 27/2012 του ΕΦΚΑ στην κατηγορία 51, αναφέρει ότι δεν εξαιρούμαστε και για 8 χρόνια από το 2012 μέχρι σήμερα δεν είχαμε εξαιρεθεί.
Μετά απο 8 χρόνια κάποιος (οι κάποιοι) κατέθεσαν ερώτημα στο Υπουργείο Εργασιας το οποίο το μετέθεσε στο Υπουργειο Μεταφορών με αριθμ. πρωτ. 12315/646/20-2-2020. Το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ στις 4/3/2020 (δηλαδή μέσα σε 9 εργάσιμες ημέρες)!!! απάντησε με αριθμ. πρωτ. 51485/2020 ότι: ‘’Σύμφωνα με το β σχετικό απαντητικό έγγραφο του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών κατά τα οριζόμενα στον κανονισμό (ΕΚ) 1071/2009 το «επάγγελμα οδικού μεταφορέα επιβατών» ορίζεται ως «η δραστηριότητα κάθε επιχείρησης που εκτελεί με λεωφορεία μεταφορές επιβατών παρεχόμενες στο κοινό ή σε ορισμένες κατηγορίες χρηστών έναντι κομίστρου καταβαλλόμενου από τον επιβάτη ή τον διοργανωτή της μεταφοράς.
Για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις χορηγείται, μετά τον έλεγχο εκπλήρωσης συγκεκριμένων προϋποθέσεων, Άδεια Οδικού Μεταφορέα Επιβατών, ενώ τα λεωφορεία που χρησιμοποιούνται για το μεταφορικό έργο χαρακτηρίζονται στην άδεια κυκλοφορίας τους ως Λεωφορεία Δημόσιας Χρήσης.»’’ (Το συμπέρασμα του Κου Χρήστου Λιαπάκη το οποίο δεν στηρίζετε νομικά, πάρα μόνο στην δική του θεωρητική σκέψη) -Στον ανωτέρω ορισμό δεν συμπεριλαμβάνονται επιχειρήσεις που το κύριο αντικείμενό τους δεν είναι οι επιβατικές μεταφορές, αλλά εκτελούν το συγκεκριμένο έργο στο πλαίσιο της διευκόλυνσης του έργου τους (π.χ. Μεταφορά Προσωπικού, μεταφορά μαθητών με σχολικά λεωφορεία κ.λπ.) χωρίς τη χρέωση κομίστρου.
Στις περιπτώσεις αυτές τα λεωφορεία χαρακτηρίζονται ως Λεωφορεία Ιδιωτικής Χρήσης και δεν απαιτείται η εκπλήρωση των προϋποθέσεων άσκησης του επαγγέλματος του οδικού μεταφορέα επιβατών που τίθενται στον κανονισμό 1071/2009.» Έχοντας υπόψη τα ανωτέρω και προς ενιαία αντιμετώπιση από τις Περιφερειακές Υπηρεσίες οι οδηγοί των σχολικών λεωφορείων και σχολικών πούλμαν δεν εμπίπτουν στην περίπτωση 51 του Α΄ Εδαφίου του Κανονισμού Βαρέων και Ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΙΑΠΑΚΗΣ -Καταρχήν ο κανονισμός 1071/2009 ρυθμίζει την λειτουργία των εμπορευματικών και επιβατικών μεταφορών και ουδέ μια αναφορά υπάρχει σε αυτόν για ρύθμιση της κατηγορίας ασφάλισης σε σχέση με το επάγγελμα των οδηγών. Έπειτα, ενώ στην αιτιολόγηση της διευκρίνησης αναφέρει και τα Ιδιωτικής Χρήσης λεωφορεία μεταφοράς προσωπικού, στον επίλογο της διευκρίνησης αναφέρει μόνο για σχολικά λεωφορεία που είναι αποκλειστικά για μεταφορά μαθητών ξεχνώντας να αναφέρει τα ΙΧ λεωφορεία, τι πιο βιαστικό, πασιφανές και πρόχειρο για να προλάβουν τις καταγγελίες που έγιναν στο ΕΦΚΑ τον Ιανουάριο του 2020 από συναδέλφους που θιγόντουσαν εδώ και χρόνια.
Έπειτα πως γίνετε να εξαιρεθεί μια κατηγορία επαγγέλματος (οδηγοί λεωφορείων) βάση του είδους της επιχείρησης και της υπηρεσίας που προσφέρει; Mάλιστα στη Γνωμάτευση του κ. Λεβέντη που ελήφθη υπόψη από την Επιτροπή περιλαμβάνονται ρητώς οι οδηγοί (αριθμός 10), χωρίς διακρίσεις με βάση την (κύρια) δραστηριότητα του εργοδότη. Ακόμα θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα απαντητικά (του ΕΦΚΑ) έγγραφα σε ερωτήματα καθώς και οι εγκύκλιοι δεν αποτελούν νομοθεσία και δεν θεσπίζουν κανόνες δικαίου, πως λοιπόν έχει μεγαλύτερη ισχύ μια διευκρίνηση από τον νόμο που μας συμπεριλαμβάνει στα βαρέα;
Διαβάζοντας λοιπόν την εγκύκλιο και το ΦΕΚ. Διαφωνούμε κάθετα με αυτή την ενέργεια διότι στο εδάφιο Α στον αριθμό 51 στην 24η σελίδα της εγκυκλίου αναφέρει ότι στις επιβατικές και εμπορευματικές μεταφορές οι οδηγοί υπάγονται στα βαρέα ένσημα.
Σε αυτό το σημείο να τονίσω ότι ο νόμος σύμφωνα με το ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ΑΡΙΘΜ. 537, ΦΕΚ 210/ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1983 Λεωφορείο είναι το όχημα που εχει 9+1 θέσεις επιβατών άσχετα με την Μέγιστη Αποδεκτή Μάζα Φορτωμένου Οχήματος (ΜΑΜΦΟ) δηλαδή οι κατηγορίες οχημάτων Μ1 και Μ2. και είναι άνω των 10 θέσεων έως και 72 θέσεων συμπεριλαμβανομένης του οδηγού και ουδέ μία σχέση εχει με το ΜΑΜΦΟ των φορτηγών (3.5 τόνοι) που όπως ακούστηκε κάποιοι σχολάρχες αυτό ισχυρίστηκαν.
Τα σχολικά λεωφορεία ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες οχημάτων Μ1.Μ2. Οι οδηγοί σχολικών λεωφορείων έχουμε ακριβώς τις ίδιες ή και μεγαλύτερες ακόμα, ευθύνες και υποχρεώσεις με όλους τους οδηγούς λεωφορείων. Οδηγούμε αυτοκίνητα ίδιας κατηγορίας με όλους τους υπόλοιπους συναδέλφους με Δημόσιας Χρήσεως λεωφορεία (ΚΤΕΛ, τουριστικά , αστικά κ.λπ.).
Αντιμετωπίζουμε και αντιμετωπιζόμαστε με πολύ αυστηρότερα κριτήρια από τους εργοδότες μας και από τους πελάτες των σχολείων που μεταφέρουμε τα παιδιά τους, ακόμα και από τις ίδιες τις αρχές για το επάγγελμά μας λόγο της μεταφοράς παιδικών ψυχών.
Στην δουλειά μας τα λάθη δεν συγχωρούνται εύκολα, και οι συνέπειες είναι υψηλότατες από τον νόμο σε τυχόν παράπτωμα (αυτόφωρο, διοικητικά πρόστιμα, δικαστήρια, ακόμα και φυλάκιση). Αντιμετωπίζουμε υψηλότερο ποσοστό μετάδοσης ασθενειών λόγω των μικρών παιδιών, για αυτό τον λόγο μας ζητάνε και πιστοποιητικό υγείας κάθε δύο χρόνια σύμφωνα με τον νόμο, εργαζόμαστε σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες με συχνές καθαριότητες έμετων ούρων με ρινορραγίες, καταρροές, κλπ.
Επίσης ως γνωστόν κανένα σχολείο – παιδικός σταθμός δεν εχει συνεργείο καθαρισμού για τα σχολικά λεωφορεία, αλλά βάση των συμβάσεων μας, είμαστε υπεύθυνοι εμείς σαν οδηγοί, για την καθαριότητα τους, (δηλαδή είμαστε και Καθαριστές Λεωφορείων, οι οποίοι υπάγονται επίσης στα βαρέα ένσημα). Πρέπει να είμαστε υπόδειγμα συμπεριφοράς στα παιδιά αλλά και στην οδηγική μας συμπεριφορά γιατί είμαστε το παράδειγμα για αυτά και εμμέσως διδάσκουμε παιδεία, αφού τα μικρά παιδιά είναι σφουγγάρια και αντιγράφουν συμπεριφορές.
Πρέπει να λαμβάνουμε ιδιαίτερη μέριμνα για την τήρηση των μέτρων ασφαλείας (επιβίβαση, αποβίβαση, ζώνες ασφαλείας κλπ) γιατί τα μικρά παιδιά δεν έχουν ούτε την αντίληωη ούτε και την ατομική ευθήνη ενός ενηλίκου. Ακόμα και οι ημέρες ασφάλισης κάθε μήνα θα έπρεπε να είναι 25 και όχι 20-22 όπως μας ασφαλίζουν μέχρι σήμερα γιατί εργαζόμαστε πενθήμερο και δεν παίζει ρόλο ότι είμαστε μειωμένου ωραρίου γιατί είμαστε εποχικό επάγγελμα και δεν μαζεύουμε πάνω από 210-220 ένσημα τον χρόνο.
Επίσης επειδή είμαστε επαγγελματίες οδηγοί το δίπλωμα οδήγησης μας το αφαιρούν μόλις γίνουμε 65 χρονών, και παύει να ισχύει, με πιο τρόπο θα εργαζόμαστε μέχρι τα 67 μας χρόνια και πως θα συμπληρώσουμε τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων; Θα είναι ασφαλές για την μεταφορά μαθητών να οδηγούμε μέχρι τα 67 έτη;
Ποιος εργοδότης θα μας δέχεται σε τέτοια ηλικία για δουλειά; Ακόμα και στο εγχειρίδιο για το πιστοποιητικό επαγγελματικής ικανότητας (ΠΕΙ) του Υπουργείου Μεταφορών, στο οποίο εξεταζόμαστε κάθε πενταετία στην σελ.78 στην ενότητα 2,6,7,2 υπάρχει ειδική αναφορά για την δυσκολία και την υψηλή ευθύνη του επαγγέλματος μας, σαν επαγγελματίες οδηγοί σχολικών λεωφορείων.
Επίσης αναφέρθηκε στην διευκρίνηση ότι η σχολική μεταφορά γίνεται χωρίς κόμιστρο, αυτό είναι μεγάλο ψέμα το οποίο αποκαλύφθηκε κατά την διάρκεια της καραντίνας λόγο κορονοϊού λέγοντας δημόσια και το υπουργείο και ο πρόεδρος του ΣΙΣ ότι θα επιστραφούν τα κόμιστρα μεταφοράς στους γονείς αφού τα σχολεία – παιδικοί σταθμοί όπως είναι γνωστό εισπράττουν Ετήσιο κόμιστρο για την μεταφορά των μαθητών είτε σαν ξεχωριστή παροχή είτε προσαρμοσμένη στα δίδακτρα, ανάλογα το σχολείο και την ζώνη απόστασης που μένει ο μαθητής, όποιος δεν πληρώνει κόμιστρο δεν μεταφέρεται το παιδί του με σχολικό και έρχεται σχολείο με ίδιο μέσο, υπάρχουν ανάλογοι αναρτημένοι τιμοκατάλογοι στο Γενική Γραμματεία Εμπορίου.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν για πιο λόγο να εξαιρεθούμε από τα Βαρέα Ένσημα, για να γλυτώσουν οι σχολάρχες που παρανομούσαν τις πλονάζουσες εισφορές και τα πρόστιμα;
Επειδή σύμφωνα με τις διατάξεις και τον νόμο είμαστε οδηγοί λεωφορείων και έχουμε καθήκοντα και σαν καθαριστές λεωφορείων ταυτόχρονα, λόγο των αρμοδιοτήτων που μας αναθέτουν οι εργοδότες μας, και επειδή η διευκρίνηση δεν στηρίζετε σε πραγματικούς και ουσιαστικούς λογούς παρά μόνο στον (ΕΚ) 1071/2009 ο οποίος δεν ρυθμίζει θέματα ασφάλισης, θα πρέπει να συνεχίσει ο κλάδος μας στο καθεστώς των βαρέων ενσήμων. Θεωρούμε ότι είναι τελείως άδικο θα πρέπει να πάρετε θέση και στα σχολεία – εκπαιδευτήρια αλλά και στους θεσμούς της χώρας μας.
Μετά τιμής Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΔΗΓΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ