Με μια καυστική ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο Μιχάλης Κουρουτός Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ σχολιάζει την συντονισμένη προσπάθεια για την εισαγωγή της κάμερας στην σχολική τάξη.Οι καιροί αλλάζουν…
20 χρόνια πριν, ξήλωσα τις κάμερες της φωτογραφίας (που ήλπιζα να αποτελούν πλέον μουσειακό έκθεμα και κακή ανάμνηση, αλλά επανήλθαν στην επικαιρότητα) από ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο στη Νίκαια, κόντρα τότε σε μια ομάδα σχολαρχών που επιχειρούσαν με κάθε τρόπο να εγκαταστήσουν οπτικοακουστικά μέσα παρακολούθησης – και εκφοβισμού – των εκπαιδευτικών στις τάξεις των ιδιωτικών σχολείων.
Τότε, όμως, δίπλα μου και δίπλα στην ΟΙΕΛΕ ήταν η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ, οι θεσμοί της πολιτείας και η δικαιοσύνη.Όμως τώρα ζούμε σε μια άλλη, σκοτεινή εποχή. Σήμερα άνθρωποι του πνεύματος (όπως τουλάχιστον τους αποκαλούν τα ΜΜΕ) σαν τον κ. Μπαμπινιώτη καθώς και το σύνολο των επίσημων ΜΜΕ καθαγιάζουν την άθλια πρακτική της αναμετάδοσης μέσα από την τάξη.
Η στόχευση γνωστή σε εμάς εδώ και δεκαετίες. Όχι η διευκόλυνση των παιδιών, αλλά ο φρονηματισμός και η τρομοκράτηση των εκπαιδευτικών, η εισαγωγή της λογικής του Μεγάλου Αδελφού στο σχολείο. Και ποια είναι η στάση της Αρχής Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα σήμερα; Προστατεύει, ως όφειλε, πολίτες (και κυρίως νέα παιδιά) από αυθαίρετες και παράνομες ενέργειες που θίγουν τα ατομικά τους δικαιώματα; Εποπτεύει την τήρηση της νομοθεσίας για τα προσωπικά δεδομένα; Όχι. Αντιθέτως, εγκωμιάζει την παρανομία, κρίνοντάς την ως «εξαιρετική πρακτική». Ποιεί την νήσσαν, όταν κυβερνητικά στελέχη επικαλούνται ψευδώς ότι συνέβαλε εγγράφως στη σύνταξη της περιβόητης τροπολογίας για τις κάμερες.
Το 2016 η Αρχή κατέρριψε τη χρήση καμερών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Σήμερα ανέχεται τον κ. Μπαμπινιώτη να έχει γεμίσει με κάμερες τα Αρσάκεια και να προπαγανδίζει το ψηφιακό κατασπάραγμα των εκπαιδευτικών. Σφυρίζει αδιάφορα, όταν μεγάλο ιδιωτικό σχολείο στη Λάρισα (όπου εμπλέκεται υποψήφιος βουλευτής) λειτουργεί ανερυθρίαστα με κάμερες, αν και τις «κατέβασε» ένα χρόνο πριν, πρόσκαιρα, η Επιθεώρηση Εργασίας.
Με τη σημερινή μας αναφορά-καταγγελία στην Αρχή δίνουμε μια τελευταία ευκαιρία σε έναν ανεξάρτητο (ελπίζουμε) θεσμό να αποκαταστήσει το όνομά του και τη νομιμότητα. Σε διαφορετική περίπτωση, το λόγο θα έχουν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Και εκεί η προπαγάνδα των δήθεν πεφωτισμένων, τα νταηλίκια ορισμένων επιχειρηματιών και πολιτικών και η πλύση εγκεφάλου των στρατευμένων ΜΜΕ δεν έχουν πέραση.