Μετάφραση Google
(27 Απριλίου 2020) Σε όλη την Ευρώπη οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τις ζωτικές υπηρεσίες και τις βιομηχανίες μας. Δέκα χιλιάδες εργαζόμενοι μολύνονται με τον Coronavirus . Δεν είναι πάντα διαθέσιμη η πλήρης προστασία και δεν είναι πάντα δυνατή η κοινωνική απόσταση. Οι εργαζόμενοι καταλήγουν σε νοσοκομείο και εντατική περίθαλψη και μερικοί εργαζόμενοι πεθαίνουν. Επομένως, απαιτούμε το COVID-19 να αναγνωριστεί ως επαγγελματική ασθένεια. Οι κυβερνήσεις πρέπει να υποχρεούνται να αναφέρουν και να καταγράφουν υποθέσεις που σχετίζονται με την εργασία. Πολλοί συνεργάτες αναφέρουν ότι αυτό δεν γίνεται προς το παρόν. Θέλουμε να δημιουργηθούν συστήματα αποζημίωσης για να βοηθήσουν τα θύματα ασθένειας COVID-19 που σχετίζονται με την εργασία, καθώς και τις οικογένειές τους.
Με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας Μνήμης Εργαζομένων, στις 28 Απριλίου 2020 καλούμε την Επιτροπή να προστατεύσει τους εργαζομένους και να διασφαλίσει ότι το COVID-19 αναγνωρίζεται ως
επαγγελματική ασθένεια. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την αναθεώρηση της σύστασης της Επιτροπής (2003/670 / ΕΚ) σχετικά με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα επαγγελματικών ασθενειών ώστε να συμπεριληφθεί ειδικά το COVID-19 ως εφαρμοστέο σε όλους τους εργαζομένους που επί του παρόντος εκτίθενται δυσανάλογα σε λοίμωξη. Η σύσταση δεν καλύπτει επαρκώς τις διάφορες ομάδες εργαζομένων που εκτίθενται στο COVID-19 ως επαγγελματικό κίνδυνο λόγω της πανδημικής του διάστασης. Πρακτικά: όταν η εργασία ενός ατόμου τον θέτει σε κίνδυνο έκθεσης σε κοροναϊό, ο οποίος είναι υψηλότερος από τον γενικό πληθυσμό, το COVID-19 πρέπει να αναγνωριστεί και να αποζημιωθεί ως επαγγελματική ασθένεια. Η συμπερίληψη ενός τεκμηρίου αμφισβήτησης στην περίπτωση μολύνσεων COVID-19 θα σημαίνει ότι η έκθεση θεωρείται ότι έχει προκύψει από τη δουλειά ενός ατόμου.
Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα. Οι εργαζόμενοι πρέπει να επικεντρωθούν στην ανάρρωση, χωρίς να ανησυχούν για το αν θα αντιμετωπίσουν οικονομική καταστροφή για να αρρωστήσουν από την εργασία. Οι ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές ομοσπονδίες είναι έτοιμες να συνεργαστούν με την Επιτροπή για να διατυπώσουν περαιτέρω αυτόν τον κατάλογο για να διασφαλίσουν την προστασία όλων των εργαζομένων. Αυτό θα περιλαμβάνει επίσης τον καθορισμό των τύπων εργασιακών καταστάσεων και εργασιών που σχετίζονται με λειτουργίες εργασίας που οδηγούν σε έκθεση σε κοροναϊούς.
Σε όλη την Ευρώπη, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις έχουν δείξει ότι προστατεύουν τη ζωή των εργαζομένων κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας Coronavirus. Στους τομείς και τις επιχειρήσεις με ισχυρές συλλογικές διαπραγματεύσεις έχουν συμφωνηθεί ισχυρά μέτρα με τους εργοδότες για την προστασία της ασφάλειας των εργαζομένων καθώς και της οικονομικής τους ασφάλειας. Ωστόσο, πάρα πολλοί εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να εργαστούν και διακινδυνεύσουν την υγεία τους επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε πλήρη δικαιώματα απασχόλησης, κοινωνική προστασία και εκπροσώπηση. Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε καθώς βγαίνουμε από αυτήν την άμεση κρίση και η ασφαλής απασχόληση με ισχυρές τομεακές συλλογικές διαπραγματεύσεις πρέπει να υποστηρίζεται ξεκάθαρα.
Για την επιστολή των κοινών συνδικαλιστικών ομοσπονδιών
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ημέρα μνήμης των εργαζομένων
F ή περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την επισφαλή εργασία από μια πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας: Αλλαγή στην αγορά εργασίας: Τάσεις και προσεγγίσεις πολιτικής για την ευελιξία
Από τα συμπεράσματα:
- Η ανάπτυξη διαφορετικών τύπων μη τυποποιημένων συμβάσεων οδηγεί σε βαθύτερες διαιρέσεις στις αγορές εργασίας της ΕΕ μεταξύ των καλά προστατευμένων εργαζομένων και εκείνων με περιορισμένη πρόσβαση στην κοινωνική προστασία και τα δικαιώματα απασχόλησης. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον αυξανόμενο αριθμό ατόμων που εργάζονται σε «σύνθετη μη τυπική» απασχόληση (που έχει ένα συνδυασμό μη τυπικών εργασιακών καταστάσεων: για παράδειγμα, προσωρινή και μερική απασχόληση, αυτοαπασχολούμενη και με μερική απασχόληση).
- Η τρέχουσα αύξηση των επισφαλών θέσεων εργασίας θα απαιτήσει πολιτικές λύσεις για την υποστήριξη των εργαζομένων με περιορισμένη πρόσβαση στην κοινωνική προστασία και εκπροσώπηση. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό στο πλαίσιο του αναδυόμενου αντίκτυπου της επιδημίας του κοροναϊού, το οποίο ενέχει ιδιαίτερους υπαρξιακούς κινδύνους για πολλούς επισφαλείς και αυτοαπασχολούμενους εργαζομένους.