Του Διονύση Τεμπονέρα*
«Εργαλειοποίηση», σύμφωνα με το σύγχρονο λεξικό, είναι η συμφεροντολογική αντιμετώπιση μιας κατάστασης. Ο ενεργών, αξιοποιεί πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις για να αποκομίσει υλικό ή ηθικό όφελος.
Μήπως και κομματικό, θα αναρωτηθεί κανείς;
Με το νέο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση και αναμένεται σύντομα να αποτελέσει νόμο του κράτους, η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να «χαϊδεύει αυτιά» σε μικρές μειοψηφίες, εις βάρος της μισθωτής εργασίας. Δυστυχώς, με την τακτική αυτή υποθηκεύει το μέλλον των συντάξεων και καταδικάζει τους νέους εργαζόμενους σε μια μόνιμη κοινωνική ανεπάρκεια.
Παράλληλα, αξιοποιεί τις αποφάσεις του ΣτΕ, που δημοσιεύτηκαν τον Οκτώβριο του 2019, για να ευχαριστήσει και να ικανοποιήσει την «κομματική της πελατεία», που της έδωσε την πρωτιά, στις πρόσφατες εκλογές της 7ης Ιουλίου.
Συγκεκριμένα:
1. Η Νέα Δημοκρατία στους ελεύθερους επαγγελματίες κατέγραψε ποσοστό 44,6%, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωσε μόλις 24,5%.
Τι κάνει η κυβέρνηση με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο;
α) ”Χαρίζει” στα μεγάλα εισοδήματα των ελευθέρων επαγγελματιών και αυτοαπασχολουμένων τεράστια ποσά, απαλλάσσοντάς τους από το κοινωνικό-ασφαλιστικό κόστος. Αποσυνδέει τις ασφαλιστικές εισφορές από το εισόδημα, ενισχύοντας τα ”μεγάλα βαλάντια”. Δημιουργεί κατώτατη υποχρεωτική κλίμακα εισφορών, αυξημένη κατά 20% για τα χαμηλά εισοδήματα και υποπολλαπλάσια για τα εισοδήματα άνω των 50.000 ευρώ.
β) Απαλλάσσει όσους έχουν παράλληλες δραστηριότητες (και μισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελματίες) από την επιπρόσθετη εισφορά για τη δεύτερη απασχόληση. Σκόπιμα αφήνει να εννοηθεί ότι η εν λόγω διάταξη αφορά τα «μπλοκάκια», ενώ στην ουσία αφορά κυρίως υψηλόμισθους, που παράλληλα μετέχουν σε εταιρείες, δικηγόρους, γιατρούς και μηχανικούς του δημοσίου, με παράλληλες δραστηριότητες κ.λπ.
γ) Ορίζει σταθερή εισφορά υπέρ υγείας για τους ελεύθερους επαγγελματίες (60 ευρώ) από τη δεύτερη κλίμακα και πάνω, τη στιγμή που για τους μισθωτούς παραμένει το 7,10% υπέρ υγείας (δηλαδή οι μισθωτοί θα πληρώνουν περισσότερα, αν έχουν μισθό πάνω από 810 ευρώ, από έναν ελεύθερο επαγγελματία με εισόδημα 100.000 ευρώ για την ίδια αντιπαροχή, δηλαδή την υγειονομική περίθαλψη).
2. Οι ψηφοφόροι 55+ ετών προτίμησαν κατά 44,3% τη Νέα Δημοκρατία, ενώ το 28,2% ΣΥΡΙΖΑ.
Τι κάνει η κυβέρνηση με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο;
α) Η Ν.Δ. ευνοεί μέσω των νέων ποσοστών αναπλήρωσης όσους έχουν ασφάλιση άνω των 30 ετών, δηλαδή τους σημερινούς πενηνταπεντάρηδες. Επίσης, μέσω του επανυπολογισμού των συντάξεων, χορηγεί αναδρομικά επιπλέον αυξήσεις, σε όσους έχουν πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης και έχουν συνταξιοδοτηθεί πρόσφατα.
β) Μειώνει το πέναλτι στην απασχόληση συνταξιούχων από το 60% στο 30% και δίνει τη δυνατότητα σε όσους είναι άνω των 62 ετών να λαμβάνουν και τον μισθό και το 70% της σύνταξής τους, ακόμα και αν διορίζονται σε φορείς γενικής κυβέρνησης.
γ) Αυξάνει άνω του 8% το ποσό της σύνταξης σε όσους έχουν 40 χρόνια ασφάλισης, δίνοντας κίνητρα παραμονής στην εργασία για όσους έχουν ήδη πάνω από 35 χρόνια. Οι νέοι εργαζόμενοι με την ελαστικοποίηση της εργασίας και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας είναι αδύνατον να φτάσουν τα 12.000 ένσημα σε ηλικία 62 ετών.
3. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να διατηρήσει την πλειοψηφία των νέων με το μέρος του με 38% των νέων, να τον ψηφίζουν στην κάλπη. Η Νέα Δημοκρατία ακολούθησε στη δεύτερη θέση με 30,4%.
Τι κάνει η κυβέρνηση με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο;
α) Οι νέοι εργαζόμενοι και υποψήφιοι συνταξιούχοι ακόμα και μετά από 30 χρόνια μένουν εγκλωβισμένοι σε συντάξεις ”πείνας”. Αμείβονται άλλωστε ήδη την τελευταία δεκαετία με εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς, που προϊόντος του χρόνου θα αντιστοιχηθούν με χαμηλές συνταξιοδοτικές παροχές.
β) Οι σημερινοί νέοι σε ηλικίες 30-35 ετών θα είναι αδύνατον να συμπληρώσουν τις ηλικιακές προϋποθέσεις για σύνταξη πριν τα 67 (ενδεχομένως και τα 72 με το προσδόκιμο ζωής) αφού ο θεσμός των mini jobs κυριαρχεί σε μια απορρυθμισμένη αγορά εργασίας.
γ) Από το νομοσχέδιο, παρ’ όλο που αυτοαναγορεύεται σε ”μεταρρύθμιση”, απουσιάζει οποιαδήποτε πρόβλεψη για ενίσχυση της χρηματοδότησης των ασφαλιστικών Ταμείων για το μέλλον. Καμία πρόβλεψη και καμία προνοητικότητα για το αν και πώς θα πάρουν αξιοπρεπή σύνταξη, οι μελλοντικές γενιές, δηλαδή οι σημερινοί τριαντάρηδες.
Η Ν.Δ. χρησιμοποιεί το ασφαλιστικό για να εκφράσει το κοινωνικό – πολιτικό μπλοκ που εξουσιάζει τη χώρα, ακόμα και αν αυτό αποτελεί μια μικρή μειοψηφία.
Ακόμα και αν οι μισθωτοί συνεισφέρουν το 85% των εσόδων στα ασφαλιστικά Ταμεία και οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες μόνο το 15%, η κυβέρνηση νομοθετεί για τις ελίτ, παραγνωρίζοντας ότι οι χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι είναι εκείνοι, που χρήζουν άμεσης και ισχυρότερης κοινωνικής προστασίας.
Η κυβέρνηση παίρνει πολλά από τους πολλούς και τα δίνει στους λίγους.
Αυτή η ανάποδη πυραμίδα μοιραία θα καταρρεύσει, υπό το βάρος των κοινωνικών αναγκών των λαϊκών στρωμάτων.
Είναι ζητούμενο για τα συνδικάτα και τον κόσμο της εργασίας, να καταλάβουν το κενό και να εκφράσουν ένα συνεκτικό σχέδιο αντιμετώπισης της υποβάθμισης της κοινωνικής προστασίας. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με συνθήματα, αλλά με οργανωμένη δράση και στόχους, που θα ενώνουν και δεν θα χωρίζουν τους εργαζόμενους.
* Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι δικηγόρος – εργατολόγος