Στη διάρκεια των διαδικασιών για την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, εντάθηκαν οι πιέσεις δανειστών και ξένων κέντρων στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις (πλειστηριασμοί, συνδικαλιστικός νόμος). Ταυτόχρονα υπήρξαν από τον ΟΟΣΑ παρεμβάσεις για αλλαγές στην εκπαίδευση σε αρνητική κατεύθυνση σε ζητήματα σχετικά με το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών, το ωράριο και τις συγχωνεύσεις σχολείων.
Η κυβέρνηση στα πλαίσια των συμβιβασμών της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας και περικοπών, νομοθέτησε προς αυτή την κατεύθυνση στα κεντρικά ζητήματα.
Για τα εκπαιδευτικά θέματα (30ωρο, συγχωνεύσεις) οι αλλαγές που έγιναν τόσο στις διατυπώσεις του Ν1566 όσο και αυτές στην ισχύουσα νομοθεσία για τις συγχωνεύσεις σχολείων, αφήνουν μέχρι τώρα ανοικτά τα ζητήματα της ερμηνείας και της εφαρμογής τους, δημιουργώντας ένα θολό τοπίο και μία ρευστότητα που επιβάλλουν στον κλάδο και στο συνδικαλιστικό κίνημα να είναι σε ετοιμότητα για την υπεράσπιση των εργασιακών του κατακτήσεων.
Μετά την ψήφιση των τροπολογιών του ν. 4512/18 (πολυνομοσχέδιο) για το συνδικαλιστικό νόμο, το 30ωρο και τα κριτήρια συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων, χρειάζεται σαν συνδικαλιστικό κίνημα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας για το επόμενο διάστημα, αποσαφηνίζοντας ταυτόχρονα την κατάσταση που δημιουργείται και επισημαίνοντας τα παρακάτω:
- Παρά το ότι η αλλαγή του νόμου για τις απεργίες δεν αφορά τις ΕΛΜΕ και την ΟΛΜΕ, δεν παύει να είναι μια αρνητική εξέλιξη που προήλθε από την υποχώρηση της κυβέρνησης στις απαιτήσεις δανειστών και εργοδοτών.
- Σε ό,τι αφορά τις συγχωνεύσεις, υπερασπιζόμαστε τη λειτουργία όλων των σχολείων. Θα αντισταθούμε όπως και στο παρελθόν, σε κάθε προσπάθεια συγχώνευσης που υποβαθμίζει την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης.
- Σε ό,τι αφορά το 30ωρο, η μεν νέα διατύπωση για την παραμονή των εκπαιδευτικών στα σχολεία είναι τόσο «υποχρεωτική», όσο ήταν και αυτή στο ν. 1566/85, τα δε επιπλέον καθήκοντα που αναφέρονται προβλέπονται από διατάξεις είτε του ν.1566/85 είτε του Καθηκοντολόγιου. Είναι προφανές ότι το επόμενο διάστημα όλα θα κριθούν από την ικανότητα του συνδικαλιστικού κινήματος και των Συλλόγων να αντισταθούν και να προασπίσουν τα κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα, είτε από εφαρμοστικές εγκυκλίους που θα τα καταστρατηγούν, είτε από αυθαίρετες ερμηνείες διευθυντών.
Ας μην ξεχνάμε ότι όσα από αυτά τα καθήκοντα καταστρατηγούσαν εργασιακά δικαιώματα, το εκπαιδευτικό κίνημα τα είχε καταστήσει ανενεργά και στο παρελθόν. Το ίδιο οφείλει και θα εξακολουθήσει να κάνει, ακυρώνοντας στην πράξη κάθε μέτρο που θα υποβαθμίζει τις εργασιακές μας συνθήκες, ενώ ταυτόχρονα, με τη δράση μας στους συλλόγους καθηγητών θα υπερασπιζόμαστε καθημερινά κατακτημένα με αγώνες εργασιακά δικαιώματα από τυχόν αυθαιρεσίες δ/ντών ή και από επιδιώξεις διαφορετικής ερμηνείας του νόμου, που θα οδηγούν σε ανατροπή του καθεστώτος που ρυθμίζει την παραμονή μας στο σχολείο εδώ και 33 χρόνια.
Επειδή ορισμένες δυνάμεις του σ.κ. τοποθετούνται με απόλυτο και καταστροφολογικό τρόπο, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η δαιμονοποίηση της πραγματικότητας εκτός από το ότι είναι στείρα και αδιέξοδη, σπέρνει την απογοήτευση και την παραίτηση στους συναδέλφους, πείθοντάς τους ότι όλα είναι τετελεσμένα και άρα μάταιη η όποια αντίδραση. Η κριτική απέναντι στις ασκούμενες πολιτικές πρέπει να είναι σκληρή, χρειάζεται όμως να ακουμπά στην πραγματικότητα και να παρακινεί σε δημιουργική δράση και θετική διεκδίκηση.
Το συνδικαλιστικό κίνημα επιβάλλεται να επιμείνει αποφασιστικά στη διεκδίκηση της επαναφοράς του ωραρίου μας στα επίπεδα πριν το 2013, στη μείωση των μαθητών ανά τμήμα, στην κατάργηση του καθηκοντολογίου (κυρίως ως προς τις αρμοδιότητες του δ/ντή), στη θέσπιση ενός δημοκρατικού πλαισίου λειτουργίας και διοίκησης του σχολείου με ενισχυμένο το ρόλο του Συλλόγου, στην κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου της αξιολόγησης-χειραγώγησης, στη διεκδίκηση ουσιαστικής επιμόρφωσης που θα καλύπτει πραγματικές ανάγκες, στην ολόπλευρη στήριξη του εκπαιδευτικού έργου και στη στελέχωση των σχολείων με το αναγκαίο διοικητικό, βοηθητικό και επιστημονικό προσωπικό.
Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένονται και νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες ( Δομές, αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας, αξιολόγηση στελεχών, Γενικό Λύκειο, κ.ά.) με ορίζοντα την τελική αξιολόγηση του Απριλίου. Έχει επομένως μεγάλη σημασία μέσα από τις γενικές συνελεύσεις όλων των ΕΛΜΕ να προετοιμαστεί ο κλάδος, ώστε με τις αγωνιστικές μας παρεμβάσεις να υπερασπίσουμε τις θέσεις του κλάδου, αναβαθμίζοντας τις συνθήκες λειτουργίας, εργασίας και μόρφωσης στο Δημόσιο σχολείο, και επιχειρώντας ρωγμές στις μνημονιακές πολιτικές στην πορεία κατάκτησης ενός δημοκρατικού δημόσιου σχολείου για όλα τα παιδιά και όλη τη γνώση.
Θα αντισταθούμε με κάθε τρόπο στην εργασιακή υποβάθμιση, αλλά ταυτόχρονα θα υπερασπιστούμε όσα θα προάγουν την αλλαγή νοοτροπίας για τη βελτίωση του έργου μας σε όφελος των μαθητών μας και του δημόσιου σχολείου.
Πηγη: