Του Γιώργου Πετρόπουλου Για την κυβέρνηση της Ν.Δ., η αναπτυξιακή υστέρηση της χώρας εντοπίζεται στους εργαζόμενους και στα εργασιακά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα. Δεν μπορεί να εξηγηθεί…
Του Γιώργου Πετρόπουλου
Για την κυβέρνηση της Ν.Δ., η αναπτυξιακή υστέρηση της χώρας εντοπίζεται στους εργαζόμενους και στα εργασιακά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά το ότι αφιερώνεται, σχεδόν το μισό “αναπτυξιακό” νομοσχέδιο σε αυτούς, ενώ το άλλο μισό στην καταστρατήγηση κάθε έννοιας προστασίας του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση της Ν.Δ. φέρνει ένα νέο μίνι – Μνημόνιο, γιατί, σε τελική ανάλυση, τα Μνημόνια δεν ήταν τίποτα άλλο παρά θέσπιση μηχανισμών αναδιανομής πλούτου προς την οικονομική ελίτ. Με το νομοσχέδιο καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίες, καθώς πλέον η ισχύς τους θα τελεί υπό την έγκριση του υπουργού Εργασίας, με πλήθος αιρεσιμοτήτων, ενώ θα δίνεται η δυνατότητα μείωσης μισθών σε όσες επιχειρήσεις επικαλούνται οικονομικές δυσχέρειες, νομιμοποιείται η απλήρωτη εργασία, ενώ δημιουργούνται Ειδικές Οικονομικές Ζώνες μισθών πείνας.
Ενδεικτικό της αντίληψης που διατρέχει το νομοσχέδιο είναι πως η εκπρόθεσμη απάντηση, από δημόσια υπηρεσία, σε αίτημα “επενδυτή” καθίσταται περίπου ιδιώνυμο αδίκημα, με στόχο βέβαια να δημιουργηθεί κλίμα τρομοκρατίας στους εργαζόμενους έτσι ώστε να προβαίνουν σε πλημμελείς και προσχηματικούς ελέγχους.
Παράλληλα, ανοίγει ο δρόμος της ανάληψης ελεγκτικού έργου από ιδιωτικές εταιρείες, με το ενδεχόμενο “σύγκρουσης συμφερόντων” και, πρακτικά, υπονόμευσης του ελεγκτικού έργου, στην υγιεινή και ασφάλεια ή στην προάσπιση των μισθολογικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή, οι συνδικαλιστικές δυνάμεις της ΔΑΚΕ (Ν.Δ.) και ΠΑΣΚ (ΚΙΝ.ΑΛΛ.), σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, επιχειρούν με διάφορές μεθοδεύσεις να υπονομεύσουν την απάντηση των εργαζομένων, ξεκινώντας από την υπονόμευση της απεργιακής κινητοποίηση της 24ης Σεπτεμβρίου. Σε αυτές τις συνθήκες, προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη η συγκρότηση ενός προοδευτικού συνδικαλιστικού μετώπου που να μπορέσει να απαντήσει αποτελεσματικά στις αντικοινωνικές πολιτικές, αλλά και στα εκφυλιστικά φαινόμενα.
* Ο Γιώργος Πετρόπουλος είναι αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ