ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ!
Μετά την κατάργηση της αυτοτέλειας του ΣΕΠΕ και τις τροχιοδεικτικές βολές Κυρανάκη για την αποδόμηση του Ασφαλιστικού, ήρθαν και οι προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης μαζί με την ομιλία Βρούτση, για να επιβεβαιώσουν ότι πραγματικό κουμάντο από εδώ και πέρα, σε ότι αφορά και τα εργασιακά – ασφαλιστικά (και όχι μόνο) θα κάνει ο ΣΕΒ, υπό την υψηλή εποπτεία του πρώην διευθυντή του Α. Σκέρτσου που τοποθετήθηκε συντονιστής του Κυβερνητικού έργου.
Η ομιλία του Υπουργού Εργασίας κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης προφανώς γράφτηκε στα γραφεία του ΣΕΒ και ο κ. Βρούτσης απλώς την εκφώνησε. Ούτε λίγο, ούτε πολύ η Κυβέρνηση ετοιμάζει μια αντεργατική παλινόρθωση, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του ΣΕΒ και των εργοδοτών.
Ο Υπουργός Εργασίας ανάμεσα στα άλλα:
- Επιβεβαίωσε την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, που θα οδηγήσει σε ακόμα περισσότερη φτωχοποίηση των συνταξιούχων και θα λειτουργήσει ως πιλότος για την ιδιωτικοποίηση και της Κύριας ασφάλισης τύπου Πινοσέτ.
- Επιβεβαίωσε το σχέδιο του, για την πλήρη υποβάθμιση – απαξίωση του ΣΕΠΕ και των ελεγκτικών του μηχανισμών στο όνομα μιας δήθεν αποκομματικοποίησης, ενώ την ίδια στιγμή δημιουργεί μια ξεκάθαρα κομματικοποιημένη “Γενική Γραμματεία Εργασίας”.
- Δεν είπε κουβέντα για το τι θα κάνει το Υπουργείο του ως προς την κατάργηση των τριετιών που ζητά ο ΣΕΒ με την υπογραφή του ίδιου του Α. Σκέρτσου στο ΣτΕ και αν θα τις υπερασπίσει ή όχι ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
- Ανακοίνωσε τέλος, απαράδεκτες κρατικές παρεμβάσεις στα εσωτερικά των συνδικάτων που μας γυρίζουν σε αλήστου μνήμης εποχές, με τις εξαγγελίες του για την ηλεκτρονική ψηφοφορία κήρυξης απεργιών με σκοπό την κατάργησή τους και για τη δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου συνδικαλιστικών οργανώσεων και στελεχών (βλ. φακέλωμα της συνδικαλιστικής δράσης).
Βέβαια, ως προς την κρατική παρέμβαση στο συνδικαλιστικό κίνημα, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το “κόκκινο” χαλί το έχει ήδη στρώσει ήδη το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, με τους απίστευτους κομματικούς του τυχοδιωκτισμούς, που οδήγησαν ως γνωστόν στη βίαια διάλυση των συνεδρίων σε ΓΣΕΕ και ΟΙΥΕ, αφήνοντας τους εργαζόμενους σε αυτές τις κορυφαίες οργανώσεις εντελώς απροστάτευτους και χωρίς ούτε καν τη δυνατότητα να συνάψουν την έστω και κολοβή ΕΓΣΣΕ αλλά και κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας (κάτι που το ΠΑΜΕ απεχθάνεται).
Όλα τα παραπάνω λειτούργησαν αντικειμενικά ως “βούτυρο στο ψωμί της εργοδοσίας και της Κυβέρνησης” όπως φαίνεται και από τις υποτονικές ανακοινώσεις του ΠΑΜΕ, ενώ παραμένει και το ερώτημα εάν σήμερα νοιώθει υπερήφανο για τις “ταξικές” του παρεμβάσεις όλο το προηγούμενο διάστημα, που διέλυσαν στην κυριολεξία το συνδικαλιστικό κίνημα.
Βέβαια και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ φαίνεται δυστυχώς, είτε να τηρεί σιγή ιχθύος, είτε να επιλέγει παράξενα χαμηλούς τόνους, απέναντι στην επερχόμενη αντεργατική παλινόρθωση και να μην ανταποκρίνεται στην ανάγκη να οργανωθεί από τώρα η αντίσταση των εργαζομένων, αρχής γενομένης από το Συλλαλητήριο της ΔΕΘ το Σεπτέμβρη.