Αθήνα 13/3/2019
AΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ 38ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΟΙΥΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΜΕ
Η 12η Μαρτίου 2019 είναι μια μαύρη ημέρα για το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας.
Είναι η πιο μαύρη ημέρα στην ιστορία του ΠΑΜΕ και της ηγεσίας του, του γνωστού «αυτόκλητου προστάτη» της εργατικής τάξης, του οποίου η αθλιότητα και η κατρακύλα έφθασε μέχρι το σημείο να διαλύσει και την 3η προσπάθεια σύγκλησης του Συνεδρίου της μεγαλύτερης εργατικής Ομοσπονδίας, της ΟΙΥΕ.
Υπό τη στενή καθοδήγηση και εποπτεία του ΚΚΕ (διότι εκεί λαμβάνονται οι αποφάσεις για το εργατικό κίνημα) και με τη φυσική παρουσία υψηλόβαθμου κομματικού στελέχους, η επιχείρηση βία και τρομοκρατία ενάντια σε όλους τους εκλεγμένους συνέδρους και με ξεκάθαρο στόχο να μη γίνει ΠΟΤΕ το συνέδριο της ΟΙΥΕ, ολοκληρώθηκε εχθές (12/3/2019).
Ως πρόσχημα χρησιμοποιήθηκε η πιο φαιά προπαγάνδα ολόκληρου του κομματικού επικοινωνιακού μηχανισμού για τη στοχοποίηση και διαπόμπευση ολόκληρων σωματείων, εργασιακών χώρων και εργαζομένων (ως δήθεν εργοδοτικών), όπου μέσα από ψέματα, άθλιες κοπτοραπτικές «στοιχείων», καταφανή διαστρέβλωση γεγονότων, απίστευτες ύβρεις και απειλές, προετοίμασε το έδαφος της διάλυσης του συνεδρίου.
Η δε πολιτική του υποκρισία ήταν και είναι απύθμενη!
Από τη μία, ήταν το ίδιο το ΠΑΜΕ το οποίο συμμετείχε με δικά του ψηφοδέλτια και δικά του πρωτοκλασάτα στελέχη στις εκλογές των σωματείων που σήμερα καταγγέλλει ως «εργοδοτικά», οι οποίες έγιναν με απόλυτη διαφάνεια και δημοκρατία και από τις οποίες μάλιστα εξέλεξε και μερικούς αντιπροσώπους στην ΟΙΥΕ. Από την άλλη πλευρά, μόλις διαπίστωσε ότι οι πραγματικοί εργαζόμενοι του γύρισαν την πλάτη και καταποντίστηκε στις εκλογές, ανακάλυψε παρεμβάσεις διευθυντών και εργοδοσίας.
Στην πορεία και αφού η πραγματική του δύναμη μειωνόταν (παρά τους 21 αποδεδειγμένα πλαστούς αντιπροσώπους που προσπάθησε να φέρει στο συνέδριο), ανακάλυψε τη σύγκρουση και με τις δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και με το πρόσωπο του Προέδρου της ΟΙΥΕ, τον οποίον βέβαια το ΠΑΜΕ τον είχε αποδεχθεί σε ανύποπτο χρόνο το 2016.
Προσπάθησε δε, να τσουβαλιάσει μαζί και χωρίς καμία διάκριση τις δυνάμεις της ΕΑΚ με αυτές της ΠΑΣΚΕ (με τις οποίες μας χωρίζουν πολλά), ώστε να καταφέρει αρθρώσει ένα συνολικό αφήγημα περί «εργοδοτών που κάνουν κουμάντο στην Ομοσπονδία», να φανατίσει και να κινητοποιήσει τη βάση του.
Με βάση όλη την παραπάνω προπαγάνδα και αφού η κομματική βάση φανατίστηκε, το κομματικό κέντρο έδωσε την τελική εντολή διάλυσης του Συνεδρίου, διότι τα αποτελέσματα θα έδειχναν σημαντική μείωση της δύναμης του ΠΑΜΕ τόσο σε επίπεδο εδρών στο Δ.Σ. της ΟΙΥΕ, όσο και αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ.
Μάλιστα ποτέ δεν μπήκαμε, ούτε θα μπούμε στο παιγνιδάκι που πήγε να παίξει το ΠΑΜΕ «σαλαμοποιώντας» την Ομοσπονδία, δηλαδή από τη μία να μη γίνει συνέδριο (διότι έτσι το συμφέρει) και από την άλλη να εκπροσωπηθεί η ΟΙΥΕ στη ΓΣΕΕ με τους αντιπροσώπους του Συνεδρίου του 2016!
Με τη δημοκρατία και τη θεσμική μας εκπροσώπηση, εμείς δεν παίζουμε!
Τέλος και μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό ης διάλυσης του Συνεδρίου της ΟΙΥΕ, το ΠΑΜΕ προσπάθησε πέρα από όλα τα άλλα, να καλύψει την ουσιαστική του απουσία από τη δράση των σωματείων και της Ομοσπονδίας μας.
Το ΠΑΜΕ δε μπόρεσε να αντέξει ότι τα σωματεία της ΟΙΥΕ στα οποία οι δυνάμεις της ΕΑΚ πρωτοστατούν, υπέγραψαν μέσα στην κρίση ικανοποιητικές επιχειρησιακές ΣΣΕ αλλά και κλαδικές συλλογικές συμβάσεις (ναυτιλία, τουριστικά γραφεία) που έγιναν υποχρεωτικές και δεν παρέπεμψαν την επίλυση των προβλημάτων στον σοσιαλισμό.
Το ΠΑΜΕ, δεν μπόρεσε να αντέξει καμία από τις πρωτοβουλίες μας για επανάκτηση των κλαδικών συμβάσεων της ΟΙΥΕ στο Εμπόριο και τις Υπηρεσίες μέσα στο νέο πλαίσιο που διαμορφώθηκε και στους αγώνες που ανοίγονται μπροστά μας και οι οποίοι έχουν προοπτική επιτυχίας.
Το ΠΑΜΕ, δεν μπόρεσε να αντέξει την συνεχή και επίμονη δράση μας για την υπεράσπιση της Κυριακής – Αργίας, όπου άλλες φορές καταψήφιζε τις Απεργίες και άλλες σερνόταν πίσω από αυτές.
Οι δυνάμεις μας, έχοντας την πρώτη ευθύνη στη Διοίκηση της ΟΙΥΕ πάλεψαν, παλεύουν και θα συνεχίσουν να παλεύουν ανυποχώρητα για Συλλογικές Συμβάσεις, για αξιοπρεπείς μισθούς, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για την καλυτέρευση της καθημερινότητας των εργαζομένων.
Δεν μας αγγίζουν λοιπόν οι κατηγορίες του ΠΑΜΕ. Δεν είχαμε ποτέ, ούτε έχουμε σχέση με εργοδότες, με εταιρείες, με κομματικούς και κυβερνητικούς μηχανισμούς.
Μαζί με κάθε σωματείο της ΟΙΥΕ, είτε μας στηρίζει είτε όχι, εμείς θα δίνουμε την καθημερινή μάχη για την υπεράσπιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων διότι αυτός είναι ο ρόλος μας και η ταξική μας υποχρέωση.
Από την πλευρά μας και με επίγνωση της ιστορικής μας ευθύνης απέναντι σε όλα τα σωματεία της Ομοσπονδίας και τους χιλιάδες απλούς εργαζόμενους των κλάδων μας, θα κάνουμε ότι απαιτείται αυτή η Ομοσπονδία να υπάρχει και να δρα.
Να μη γίνει ένα ακόμα κομματικό συνδικαλιστικό νεκροταφείο της δήθεν εργατικής πρωτοπορίας, που ότι δεν ελέγχει προσπαθεί να το καταστρέψει.